Χωρίς γυναίκα – υπουργό η αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ

Αυτή η κυβέρνηση που στήθηκε επάνω σ’ ένα ελπιδοφόρο όραμα για ουσιαστικές τομές στα οικονομικά και κοινωνικά πρότυπα που έχουν επικρατήσει μέχρι τώρα στην ελληνική κοινωνία, δυστυχώς για άλλη μια φορά απογοήτευσε εμάς τις φεμινίστριες γιατί εκτός του ότι σε ένα κυβερνητικό σχήμα 40 ατόμων μόνο 6 είναι οι γυναίκες (ποσοστό 15%, από τα χαμηλότερα της Ευρώπης), ανάμεσα σε αυτές δεν υπάρχει ούτε μια υπουργός (μόνο αναπληρώτριες και υφυπουργοί)!

Μπορεί να λέμε συχνά ότι οι γυναίκες είμαστε «το μισό του ουρανού και της γης» και να ακούμε διάφορα παρόμοια γλυκά και τρυφερά από τους αριστερούς και προοδευτικούς συναγωνιστές και συντρόφους μας στους κοινούς μας αγώνες, αλλά όλα κι όλα κι ως εδώ: Η δημόσια θέση της γυναίκας στην πράξη είναι πίσω από τον άντρα.

Έτσι, για ακόμη μια φορά επιβεβαιώνεται η διαπίστωση ότι οι πατριαρχικές αντιλήψεις όσον αφορά τις δυνατότητες των γυναικών στον δημόσιο χώρο – τουλάχιστον σ’ αυτή τη χώρα – έχουν ευρύτατη διάχυση σε όλους τους ιδεολογικούς χώρους. Η πράξη δείχνει ότι ενώ οι γυναίκες είναι καλοδεχούμενες σε πολιτικούς χώρους για την διεκπεραίωση καθηκόντων χαμηλού γοήτρου, όσο ανεβαίνουμε στην κομματική ιεραρχία τόσο μικραίνει η γυναικεία εκπροσώπηση, με μηδαμινή ή μηδενική συμμετοχή στην κορυφή της κλίμακας, όπου παίρνονται οι αποφάσεις.

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και σε πολιτικές θέσεις υψηλής ευθύνης και γοήτρου. Να μην ξεχνάμε ότι το 2009 ο ΓΑΠ όταν ανέλαβε πρωθυπουργός και έχοντας συνεργαστεί με μια ομάδα γυναικών από διάφορους επιστημονικούς χώρους, υπουργοποίησε κάποιες από αυτές και στη συνέχεια, όταν τα βρήκε σκούρα και κατέφυγε σε κυβερνητικό ανασχηματισμό τις απάλλαξε των καθηκόντων τους, λες και ήταν αυτές υπεύθυνες για το χάλι της οικονομίας, και ελπίζοντας ότι οι άντρες υπουργοί θα τα κατάφερναν καλύτερα (κι είδαμε τα αποτελέσματα).

Για να ξαναγυρίσουμε στο σήμερα, είναι γεγονός ότι ο μικρός αριθμός γυναικών στο κυβερνητικό σχήμα και η απουσία γυναίκας υπουργού επικεφαλής υπουργείου δεν πέρασε απαρατήρητο από τα ΜΜΕ. Πολλοί δημοσιογράφοι, ακόμα και η κρατική τηλεόραση σχολίασαν το γεγονός, δείχνοντας ότι πέρα από κάποια αντιπολιτευτική ίσως διάθεση, υπάρχει και ένας βαθμός ευαισθητοποίησης όσον αφορά την ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα λήψης των αποφάσεων.

Χριστίνα Κούρκουλα