Υπόθεση Μαυρή-Βαβαγιάννη: νίκησε η “μεγαλοψυχία”!

Όπως ήταν αναμενόμενο, “αθωώθηκε” η κυρία Μαίρη Μαυρή-Βαβαγιάννη, για τη δίκη της οποίας είχαμε γράψει χθες. Το αθωώθηκε είναι σε εισαγωγικά, αφού ο κατηγορούμενος Κασιδιάρης είχε το θράσος να μηνύσει την καθηγήτρια για συκοφαντία. Αθωώθηκε λοιπόν σε εισαγωγικά η κατηγορούμενη, θυμίζοντάς μας άλλες πολλές περιπτώσεις συμψηφισμών, όπως με την υπόθεση του Παναγιώτη Βήχου που είχε καταγγείλει κυκλώματα μαστροπίας στη Σαντορίνη το 1998, για τα οποία “όλη η Σαντορίνη το είχε τούμπανο και το δικαστήριο κρυφό καμάρι”.

Η ατιμωρησία σε υποθέσεις φασιστικών επιθέσεων, τουλάχιστον κατά το παρελθόν, όσο και σε υποθέσεις τράφικινγκ είναι παροιμιώδης και οι κατηγορούμενοι κάνουν και μια μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση, για να
την έχουν για φόβητρο στους καταγγέλλοντες, και μετά την αθώωσή τους την παραπετούν. Αυτό έγινε στην περίπτωση του Βήχου, όπου ο κατηγορούμενος αστυνομικός δεν προσήλθε καν στη δίκη για τη συκοφαντική δυσφήμιση, αφού είχε αθωωθεί για την καταγγελία του τράφικινγκ και δεν ήθελε να σέρνεται πλέον η υπόθεση, ούτε για τη συκοφαντική. Σήμερα, όπως λέει το ρεπορτάζ που παραθέτουμε πιο κάτω, ο Κασιδιάρης προσήλθε στη δίκη μεν, αλλά “δεν ήξερε” αν υπήρχε δόλος από την καταγγέλλουσα.

Κοινωνικό δίδαγμα: Αν καταγγείλετε κάποιες εγκληματικές ενέργειες, εσείς θα ταλαιπωρηθείτε, αυτοί που παραπέμπονται είτε θα αθωωθούν είτε θα πέσουν στα μαλακά. Αυτά, με όλο το σεβασμό στην κυρία Μαυρή-Βαβαγιάννη που δεν υποχώρησε μπροστά στις φοβερές ταλαιπωρίες που πέρασε επειδή και μόνο έκανε το καθήκον της ως πολίτισσα και ως καθηγήτρια.


Αθώα η πανεπιστημιακός Μαίρη Μαυρή-Βαβαγιάννη

(Κείμενο: Γιάννης Κοντός, HitandRun, 22/3/2016)

Με την πλήρη αθώωση της πανεπιστημιακού Μαίρης Μαυρή-Βαβαγιάννη, λόγω μη στοιχειοθέτησης της αντικειμενικής υπόστασης των αποδιδόμενων αδικημάτων της ψευδορκίας και της συκοφαντίας, μετά από μήνυση του βουλευτή της νεοναζιστικής συμμορίας Ηλία Κασιδιάρη εναντίον της, γράφτηκε σήμερα ο «επίλογος» της δικαστικής ταλαιπωρίας ενός ακέραιου και ηθικού ανθρώπου, ο οποίος απλώς έκανε το καθήκον του.

Υπενθυμίζεται ότι η Μαίρη Μαυρή-Βαβαγιάννη υπήρξε τον Οκτώβρη του 2007 αυτόπτης μάρτυρας στη δολοφονική επίθεση με ρόπαλα και μαχαίρι κατά μεταπτυχιακού φοιτητήστην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου από τετραμελές ή πενταμελές χρυσαυγίτικο «τάγμα εφόδου», που διέφυγε με αυτοκίνητο, του οποίου τον αριθμό κυκλοφορίαςκατάφερε να συγκρατήσει. Το αυτοκίνητο αποδείχτηκε πως ανήκε στον μετέπειτα βουλευτή της Χρυσής Αυγής Ηλία Κασιδιάρη. Μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας, ο Κασιδιάρης είχεαθωωθεί λόγω αμφιβολιών στη σχετική δίκη. Στη συνέχεια, είχε το θράσος να μηνύσει την Μαίρη Μαυρή-Βαβαγιάννη.

Όψιμα, δήλωσε «δικαιωμένος», επισημαίνοντας ότι δεν επιθυμούσε την ποινική δίωξη της πανεπιστημιακού. Αυτό επανέλαβε και σήμερα, εμφανιζόμενος στη δικαστική αίθουσασυνοδεία μπράβων του, επιχειρώντας να κρατήσει ένα «χαμηλό» και «ανήξερο» προφίλ. «Δεν επιθυμώ την καταδίκη της κατηγορούμενης, πόσο μάλλον μιας γυναίκας ηλικιωμένης», υπογράμμισε απαξιωτικά, για να συμπληρώσει: «Δεν επιθυμώ τη συνέχιση της ποινικής δίωξης, ούτε μπορώ να πω αν είχε δόλο. Αν ήταν αληθές το περιστατικό, είχε την υποχρέωση να το πει. Ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ». Μετά τη συντομη κατάθεσή του και τις απαντήσεις στις (όχι και τόσο πιεστικές) ερωτήσεις του συνήγορου υπεράπισης Νίκου Κωνσταντόπουλου, αποχώρησε από την αίθουσα μορφάζοντας.

Ακολούθησε η κατάθεση του θύματος της δολοφονικής επίθεσης, το οποίο δήλωσε πως «ούτε καν ήξερα το όνομά της. Αντιλήφθηκε το περιστατικό και αισθάνθηκε την ανάγκη να καταθέσει όσα είδε».

Οι 10 μάρτυρες υπεράπισης που τον διαδέχτηκαν, ως επί το πλείστον πανεπιστημιακοί, σκιαγράφησαν την προσωπικότητα, το χαρακτήρα, την ακεραιότητα και το ήθος τηςΜαίρης Μαυρή-Βαβαγιάννη.

«Έκανα το απολύτως αυτονόητο, θεώρησα υποχρέωσή μου να απομνημονεύσω το νούμερο της πινακίδας. Σωματώδεις, κοντοκουρεμένοι, κάποιοι με κασκέτα οι δράστες. Δεν είχα ακούσει ποτέ το όνομα του Κασιδιάρη», υπογράμμισε στην κατάθεσή της η κατηγορούμενη.

«Αντιπαρατίθενται 2 διαφορετικοί κόσμοι: η απρόκλητη, εγκληματική βία σε χώρο που είναι άσυλο και καταφύγιο κάθε κατατρεγμένου και ένας απλός πολίτης που στα μάτια του η βία δεν μπορεί να περνά απαρατήρητη. Η Μαίρη Μαυρή-Βαβαγιάννη είναι ο ενεργός πολίτης, ο οποίος θεωρεί καθήκον του να παρέμβει και αμέσως δημοσιοποιεί το συμβάν υπεύθυνα και χωρίς υπερβολές. Έκανε το καθήκον της απέναντι στη διαφύλαξη του δημόσιου συμφέροντος και των δομών του οργανωμένου κράτους. Η στάση της λειτουργεί παιδευτικά.  Άδικα ταλαιπωρείται τόσο καιρό», επισήμανε ο Νίκος Κωνσταντόπουλος στην αγόρευσή του.

Υιοθετώντας την εισαγγελική πρόταση, η έδρα έκρινε τη Μαίρη Μαυρή-Βαβαγιάννη αθώα, λόγω μη στοιχειοθέτησης της αντικειμενικής υπόστασης των αποδιδόμενων κατηγοριών.