Το μήνυμα
Γράφει η Ιφιγένεια Κοντού – 15-6-2016
Αλιεύει η Βέρα Σιατερλή
Τι δουλειά έχουν 420 κόκκινα ή ματωμένα γυναικεία εσώρουχα διάσπαρτα πάνω στην άμμο; Στην πιο διάσημη παραλία του Ρίο ντε Τζανέιρο, την Copacabana; Δεν πρόκειται για κάποιο promotion ούτε για κάποιο εικαστικό δρώμενο αλλά για μια πρωτότυπη και τολμηρή διαμαρτυρία ενάντια στη σεξουαλική βία και τον βιασμό.
Εκτός από τα 420 εσώρουχα [καθόλου τυχαίος αριθμός αφού συμβολίζουν τους ισάριθμους βιασμούς που γίνονται κάθε τρεις μέρες στη Βραζιλία], στη διαμαρτυρία συμμετέχουν και 20 διάσημα μοντέλα που ποζάρουν ως θύματα βιασμού με αποτυπώματα από ματωμένα χέρια και εκφράσεις πόνου, φόβου και ντροπής στα πρόσωπά τους. Οι φωτογραφίες αυτές είναι κομμάτια ενός έργου του φωτογράφου Marcio Freitas με τίτλο: «I Will Never Be Silent».
Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια η Βραζιλία εκτός από χώρα της σάμπα, του καρναβαλιού και του ποδοσφαίρου, έχει γίνει χώρα των βιασμών και των σεξουαλικών επιθέσεων. Επίσημα, καταγγέλθηκαν 50.000 βιασμοί το 2014 αλλά υπάρχουν φόβοι ότι τα περιστατικά είναι πολύ περισσότερα [500.000 περιστατικά σεξουαλικής βίας μπορεί να σημειώνονται κάθε χρόνο στη χώρα] αλλά δεν φτάνουν ποτέ στην αστυνομία. Τον προηγούμενο μήνα, ένα 16χρονο κορίτσι έπεσε θύμα ομαδικού βιασμού σε μια φαβέλα, από μια αγέλη τριάντα ατόμων. Την επίθεση οργάνωσε το αγόρι της γιατί είχε –λέει–υποψίες ότι τον απατούσε οπότε τακτοποίησε το ζήτημα με αυτόν τον τρόπο… Τα social media έστησαν καμπάνιες διαμαρτυρίας. Hashtags όπως: #EstuproNuncaMais [Ποτέ ξανά βιασμός] και #EstuproNaoTemJustificativa [Ο βιασμός δεν δικαιολογείται] κατέλαβαν το Twitter.
Οι Βραζιλιάνοι [ή μάλλον οι Βραζιλιάνες] βγήκαν μαζικά στους δρόμους στις μεγάλες πόλεις της χώρας για να διαμαρτυρηθούν. Οι διαμαρτυρίες πέρασαν τα σύνορα βρίσκοντας συμπαράσταση και υποστήριξη στη γειτονική Αργεντινή. Οι Αργεντίνοι είχαν να διαμαρτυρηθούν για ένα ακόμη περιστατικό: τον φόνο μια 14χρονης εγκύου στην πόλη Santa Fe, πριν από έναν περίπου χρόνο. Αιτία θανάτου του κοριτσιού – όπως αποκάλυψε η ιατροδικαστική εξέταση- ήταν χτυπήματα στο πρόσωπο, το κεφάλι και το σώμα [από τον 16χρονο αγαπημένο της αφού προσπάθησε να της επιβάλει έκτρωση].
Διαμαρτυρία στο Sao Paolo [φωτογραφία Xinhua Barcroft Images]
Τους τελευταίους δώδεκα μήνες, διαμαρτυρίες εναντίον της βίας κατά των γυναικών έχουν γίνει επίσης σε Μεξικό, Βολιβία, Κολομβία. Όχι ότι στον υπόλοιπο κόσμο η ζωή για τις γυναίκες είναι στρωμένη με ροδοπέταλα… Σε πολλές χώρες του κόσμου, υπάρχει γενικευμένη βία κατά των γυναικών ενώ οι βιασμοί και οι σεξουαλικές επιθέσεις είναι στην ημερήσια διάταξη [Ινδία και Πακιστάν μας τροφοδοτούν διαρκώς με σχετικές ειδήσεις]. Απλώς, στη Λατινική Αμερική, η βία κατά των γυναικών και οι βιασμοί ήταν για χρόνια τα σκουπίδια που κρύβονταν κάτω από χαλί και τώρα ήρθαν στο προσκήνιο χάρη στη δράση κάποιων φεμινιστικών ομάδων… Οι ίδιες οι φεμινίστριες υποστηρίζουν ότι φταίνε οι παραδόσεις [ανδροκρατούμενη κοινωνία] και το χαμηλό βιοτικό επιπέδο που πάει χέρι-χέρι με την κοινωνική ανασφάλεια [ίσως και τη συσσωρευμένη οργή].
Διαδηλώτρια στο Sao Paolo [φωτογραφία Andre PennerAP]
Η Λατινική Αμερική με τη macho κουλτούρα που κατηγορεί τη γυναίκα-θύμα για την επίθεση ή τον βιασμό που δέχεται, έχει πάντως τα υψηλότερα ποσοστά φόνων γυναικών στον κόσμο, σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών [United Nations Women]. Οι μισές από τις 25 χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά φόνων γυναικών είναι στην Αμερική, με το Ελ Σαλβαδόρ, τη Γουατεμάλα και την Τζαμάικα να θεωρούνται «hotspots». [Small Arms Survey – Έκθεση του 2012]. Τις περισσότερες φορές, τα θύματα έχουν μακρύ ιστορικό ενδοοικογενειακής βίας ενώ οι δολοφόνοι είναι συνήθως οι σύντροφοι, οι σύζυγοι ή κάποια άλλα μέλη της οικογένειάς τους.
«Στον δρόμο για το σπίτι μου, θέλω να είμαι ελεύθερη, όχι γενναία» [Μεξικό]
Γι αυτές τις γυναίκες, το να μιλήσουν για τον βιασμό ή την ενδοοικογενειακή βία σήμερα μπορεί να τους σώσει τη ζωή αύριο. Ή ίσως να σώσει τη ζωή κάποιων άλλων.
Διαμαρτυρία στην Medellin, δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Κολομβίας
Ματωμένα εσώρουχα στην παραλία, καμπάνια με φωτογραφίες, διαδηλώσεις, ο,τιδήποτε μπορεί να παρακινήσει τις γυναίκες της Λατινικής Αμερικής να μιλήσουν… Μήπως και οι macho Λατινοαμερικάνοι καταλάβουν ότι οι βιασμοί και οι επιθέσεις πλέον θα βγαίνουν στη φόρα…Ίσως να το σκεφτούν δεύτερη φορά πριν διαπράξουν το επόμενο έγκλημα εναντίον μιας γυναίκας.
πηγή:http://tvxs.gr