Γράφει ο Θανάσης Τσακίρης
Φέτος το Πράσινο Κόμμα των Ηνωμένων Πολιτειώνν θα διεκδικήσει για 4η φορά την Προεδρία της χώρας μετά τη διάσπασή του με την απόσχιση της ομάδας «Πράσινοι/Πράσινο Κόμμα ΗΠΑ» το 2001. Το 2000 με υποψήφιο πρόεδρο τον Ραλφ Νέιντερ και μετά τη Μάχη του Σιάτλ, το Πράσινο Κόμμα πήρε 3%. Μολονότι το κόμμα κερδίζει πολλές έδρες στα τοπικά δημοτικά συμβούλια και συντονίζει μικρής κλίμακας τοπικούς αγώνες για το περιβάλλον, την παιδεία, τον αντιρατσισμό κ.λπ., δεν κατάφερε ως τώρα στις προεδρικές εκλογές να ξεκολλήσει από ποσοστά κυμαινόμενα από 0,10% (2004) ως 0,36% (2012). Το 2012 άρχισαν να γίνονται ορατές στο ευρύ κοινό οι συνεχόμενες ειρηνικές εκδηλώσεις για την ματαίωση της κατασκευής του πετρελαιαγωγού Keystone XL και για την αντίσταση στους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις σπιτιών. Σε μία από αυτές τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίες συνελήφθη η Τζιλ Στάιν, σημερινή υποψήφια του Πράσινου Κόμματος για την Προεδρία των ΗΠΑ.
Η Τζιλ Στάιν κέρδισε τη μεγάλη πλειοψηφία των μελών στις προκριματικές εκλογές του κόμματος με την πρόταση για ένα «Πράσινο Νιού Ντηλ», που προτείνει μια δέσμη προοδευτικών οικονομικών πολιτικών εστιασμένων στην πρόληψη μελλοντικών χρηματοπιστωτικών κρίσεων, καθώς και στην επιβράδυνση και αντιστροφή της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Το 2012 η Στάιν ήταν η γυναίκα προεδρική υποψήφια που είχε ιστορικά πάρει περισσότερες ψήφους και ποσοστό από οποιαδήποτε άλλη υποψήφια. Παρ’ όλα αυτά, δέχτηκε υπέρμετρη κριτική για υποτονική καμπάνια που δεν απέφερε καλά αποτελέσματα με όρους ψήφων.
Ποια είναι η Τζιλ Στάιν; Γεννήθηκε στο Σικάγο το 1950. Οι γονείς είναι ρωσο-εβραϊκής καταγωγής. Η ίδια δηλώνει ότι είναι από θρησκευτική σκοπιά Αγνωστικίστρια. Είναι γιατρός και ακτιβίστρια και υπήρξε υποψήφια για το αξίωμα του κυβερνήτη της Μασαχουσέτης (2002 και 2010) με το Πράσινο Κόμμα. Παντρεύτηκε τον συνάδελφό της γιατρό Ρίτσαρντ Ρόρερ και απέκτησαν δυο παιδιά. Στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ εκτός από ιατρική, σπούδασε ψυχολογία, κοινωνιολογία και ανθρωπολογία.
Ως ακτιβίστρια γιατρός ενδιαφέρθηκε για τη σχέση της υγείας των ανθρώπων και του τοπικού περιβάλλοντος. Το 1998 πρωταγωνίστησε στον αγώνα ενάντια στις «πέντε βρομιάρες», δηλαδή τα ανθρακωρυχεία της Μασαχουσέτης που η λειτουργία τους είχε ως αποτέλεσμα τη μόλυνση των υδάτινων πόρων της Πολιτείας με υδράργυρο. Ως ιατρός και ερευνήτρια, η Στάιν έχει δημοσιεύσει αρκετά υλικά και σχέδια διδασκαλίας, και έχει καταθέσει ενώπιον νομοθετικών επιτροπών καθώς και τοπικών και κρατικών κυβερνητικών φορέων. Το 2000, έγινε συν-συγγραφέας της επιστημονικής έκθεσης «Τοξικές Απειλές για την ανάπτυξη του παιδιού», και το 2009 συνέγραψε την έκθεση για τους περιβαλλοντικούς κινδύνους που απειλούν την υγιή γήρανση. Οι εκθέσεις αυτές έχουν ευρέως αναφερθεί στην διεθνή βιβλιογραφία και μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Έχει επίσης δημοσιεύσει άρθρα για την υγεία σε έντυπα όπως το The Huffington Post. Το 2009, η Στάιν ανέπτυξε ένα σχέδιο διδασκαλίας που ονομάζεται «Υγιείς άνθρωποι, υγιής πλανήτης» που υποστηρίχθηκε από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης και έχει παρουσιαστεί σε πολλά σχολεία και άλλα πανεπιστήμια.
H Στάιν είναι επίσης ενεργό μέλος του κινήματος για τη μεταρρύθμιση της χρηματοδότησης των εκλογικών εκστρατειών. Το 1998, βοήθησε την καμπάνια για Δίκαιες και Διαφανείς εκλογές στη Μασαχουσέτη. Ο νόμος αργότερα καταργήθηκε από μια πλειοψηφία των Δημοκρατικών, που την οδήγησε εκτός κόμματος. Έτσι εντάχθηκε στο Πράσινο Κόμμα. Μαζί με άλλους/ες ακτιβιστές/τριες που είχαν εμπλακεί στην υπόθεση του νόμου για Διαφανείς Εκλογές υπέβαλαν καταγγελία στο Ανώτατο Δικαστήριο της Κομητείας Σάφολκ το 2002 εναντίον του William F. Galvin, Γενικό Γραμματέα της Πολιτείας της Μασαχουσέτης για την αποτυχία του κράτους να επιβάλει την εφαρμογή του νόμου. Η Στάιν έχει υπηρετήσει επίσης στο διοικητικό συμβούλιο της οργάνωσης Ψηφοφόροι για Δίκαιες Εκλογές και έχει αγωνιστεί για την εφαρμογή του συστήματος της εναλλακτικής ψήφου (transferable vote) στη Μασαχουσέτη (βλ. Νικολακόπουλος Η. 1989, Εισαγωγή στη θεωρία και την πρακτική των εκλογικών συστημάτων, Αθήνα: Εκδ. Αντ. Σάκουλα).
Παράλληλα με την πολιτική δράση της η Στάιν κυκλοφόρησε πολλά μουσικά άλμπουμ μαζί τον Ken Selcer και το folk-rock γκρουπ Somebody’s Sister. Στη διάρκεια της 20ετίας 1990-2010 ηχογράφησαν τα άλμπουμ Flashpoint, Somebody’s Sister, Green Sky, και Circuits To The Sun. Έχουν τραγούδια για την Ειρήνη, τη Δικαιοσύνη και τον αγώνα για το Κλίμα και οργανώνουν ανάλογες συναυλίες.
