Γράφει η Σίσσυ Βωβού
Στις 19 του Οκτώβρη οι γυναίκες κατέβηκαν σε συμβολική απεργία και σε μαζικότατες κινητοποιήσεις στο Μπουένος Άιρες και δεκάδες άλλες πόλεις της Αργεντινής, ενώ μαζικές κινητοποιήσεις αλληλεγγύης έγιναν και στην Χιλή, Μεξικό, Ουραγουάη, Παραγουάη, Περού, Εκουαντόρ, Ονδούρα, Γουατεμάλα, Ελ Σαλβαντόρ, στις ΗΠΑ και την Ισπανία.
Όπως αναφέρουμε και σε προηγούμενο άρθρο-αναδημοσίευση στο Μωβ, η μαζική διαμαρτυρία είχε ως αφορμή τον ομαδικό βιασμό που οδήγησε στο θάνατο την 16χρονη Lucia Perez. Τρεις άντρες που πουλούσαν ναρκωτικά έξω από το σχολείο συνελήφθησαν στην Mar del Plata και κατηγορούνται για βιασμό και ανθρωποκτονία.
Το κίνημα όμως που ανέλαβε την διοργάνωση των διαμαρτυριών, το “Ούτε μια λιγότερη” έχει τη σύντομη ιστορία του. Συγκροτήθηκε τον Μάρτιο του 2015 για να οργανώσει τις διαμαρτυρίες ενάντια στη μάστιγα των γυναικοκτονιών στη χώρα, οι οποίες αυξήθηκαν ακόμα περισσότερο τους τελευταίους μήνες. Την καμπάνια αυτή υποστήριξαν και τα μεγάλα συνδικάτα της Αργεντινής, μετά από πίεση που ασκήθηκε από συλλογικότητες εργατριών-μελών τους. Βλ. Δημοσίευμα του Μωβ της 8-6-2015.
Η απεργία ενάντια στις γυναικοκτονίες κηρύχθηκε για την ίδια ημερομηνία, για την επαρχία του Μπουένος Άιρες. Γυναίκες-εργαζόμενες σταμάτησαν για μια ώρα τη δουλειά και κατέβηκαν στους δρόμους ντυμένες στα μαύρα, για να στηλιτεύχουν τα βίαια εγκλήματα με θύματα γυναίκες. Είχε στόχο να διαμαρτυρηθεί για τη βία αλλά και τις οικονομικές ανισότητες, επίσης να υπογραμμίσει το σημαντικό ρόλο των γυναικών στην οικονομία της χώρας και το γεγονός ότι οι γυναίκες αποτέλεσαν τα πρώτα θύματα των απολύσεων στο δημόσιο τομέα, από την δεξιά διακυβέρνηση του προέδρου Mauricio Macri.
Επίσης οι διοργανώτριες υπογραμμίζουν το γεγονός ότι οι φτωχές και κοινωνικά μειονεκτούσες γυναίκες είναι πιο ευάλωτες στην βία λόγω φύλου , τη σεξουαλική βία, αλλά και το τράφικινγκ. “Αμφισβητούμε την παραδοσιακή σημασία της απεργίας”, είπε η ακτιβίστρια των γυναικείων δικαιωμάτων Maria Florencia Alcaraz στην εφημερίδα Buenos Aires Herald. “Πίσω από τις γυναικοκτονίες, υπάρχει ένα οικονομικό πλαίσιο που κάνει τις γυναίκες πιο ευάλωτες στη βία”.
Η δημοσιογράφος και ακτιβίστρια Marta Dillon, που μετέχει στην καμπάνια Ni Una Menos (ούτε μια λιγότερη), είπε: “Απεργούμε γιατί κερδίζουμε λιγότερα χρήματα, αντιμετωπίζουμε μεγαλύτερη ανεργία (10.5%), δηλαδή δύο μονάδες περισσότερο από τους άντρες, πληττόμεθα βαρύτερα από την επισφαλή ζωή και τη φτώχια”.
Οι πορείες αντιτάχθηκαν στην προώθηση ενός σχεδίου νόμου από την κυβέρνηση Μάρσι, βάσει του οποίου θα ακυρωθεί ουσιαστικά ο ειδικός εισαγγελέας που είναι επιφορτισμένος με τη βία κατά των γυναικών και τη γυναικοκτονία. Σύμφωνα με στοιχεία από οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην Αργεντινή πεθαίνει μια γυναίκα κάθε 30 ώρες από την ενδοοικογενειακή βία. Από το 2008, έχουν δολοφονηθεί 1808 γυναίκες στη χώρα. Επίσης, αναφέρεται ότι μια γυναίκα δολοφονείται κάθε 30 ώρες στην Αργεντινή.
Στις διαμαρτυρίες που έγιναν στην πόλη, πολλές γυναίκες κρατούσαν πικέτες με φωτογραφίες θυμάτων. Μια από τις διαμαρτυρόμενες κρατούσε μια πικέτα που έλεγε “Διαδηλώνω επειδή ήμουν πιο τυχερή”. Μια άλλη έλεγε “Θέλω να ζω χωρίς φόβο”. Επίσης, πικέτες με το σύνθημα “Δεν συγχωρούμε, δεν ξεχνάμε”.
Η διαδηλώτρι Victoria Vazquez, είπε: “Θέλω να μπορώ να περπατώ σε έναν έρημο δρόμο. Θέλω να κάνω τα ίδια πράγματα με τους άντρες”. “Θέλω να βγαίνω στις τρεις το πρωί και να μη μου συμβαίνει τίποτα. Να φοράω φούστα το καλοκαίρι και να μην μου λέει κανείς τίποτα, να μην με ενοχλεί κανείς”.
Στη διάρκεια της ημέρας έγιναν και εκδηλώσεις σε σχολεία με θέμα τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, όπου κλήθηκαν να παραστούν και οι οικογένειες των μαθητριών-μαθητών. Επίσης, έγιναν παιχνίδια ποδοσφαίρου με γυναικείες ομάδες, για να αμφισβητηθούν τα στερεότυπα στον αθλητισμό.
Lucia Perez
Με πληροφορίες από TeleSUR English, Green Left Australia