Καταγγελία γυναικών προσφύγων για τη ζωή τους στο Ελληνικό

Γράφει η Σίσσυ Βωβού

Κυριακή 12 Μαρτίου, σε εκδήλωση της Νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση για την ημέρα της γυναίκας, μίλησαν μεταξύ άλλων εκλεκτών ομιλητριών δύο Αφγανές που διαμένουν στο Ελληνικό, και επικοινώνησαν μαζί μας με την εξαιρετική διερμηνεία του Νασίμ.

Συγκλονιστική η αφήγηση για τη ζωή τους, και ακόμα περισσότερο σχετικά με τις συνθήκες διαμονής τους. Η έμφυλη βία την οποία περιέγραψε η μία από αυτές με δραματικό τρόπο, και από την οποία ευελπιστούσε να απαλλαγεί φεύγοντας με πολλές ελπίδες από τη χώρα της, την κυνηγάει και στην Ελλάδα.

Η μια γυναίκα μεγάλης ηλικίας, πάνω από τα 55,  αναφέρθηκε στις απαράδεκτες συνθήκες διαμονής στο Ελληνικό, είπε ότι έχει παιδιά και εγγόνια με τα οποία δεν βρίσκεται μαζί, μίλησε για έμφυλη βια στο Ελληνικό εναντίον των γυναικών, και για το γεγονός ότι δεν ζουν με ασφάλεια. Επίσης αναφέρθηκε έντονα στο πρόβλημα εκπαίδευσης των παιδιών, και την αδυναμία πρόσβασης σε αυτήν, καθώς και για το θέμα της ιατροφαρμακευτικής φροντίδας.

Η δεύτερη, πάνω από 40, μίλησε για μια ζωή γεμάτη καταπίεση στη χώρα της. Ο μόνος στόχος της οικογένειας ήταν να την παντρέψει. Μόλις παντρεύτηκε η μεγαλύτερη αδελφή της, ήταν αυτή που περιποιόταν την οικογένεια και δεν είχε δικαίωμα να πει τη γνώμη της. Σε κάθε πρόβλημα υφίστατο βία από πατέρα και αδελφό. Ανέφερε ότι ήταν σαν σκλάβα, και επίσης ότι στη χώρα της δεν υπάρχει ασφάλεια. Επίσης δεν της επιτρεπόταν να βγαίνει μόνη από το σπίτι.

Ήρθα στην Δύση για να βρω ασφάλεια και να απαλλαγώ από την έμφυλη βία, είπε (οι αναφορές είναι με δικά μου λόγια, και από μνήμης). Στο δρόμο προς την Ελλάδα υπήρχε μεγάλη βία και βιασμοί, εναντίον γυναικών, και ιδιαίτερα των μη συνοδευόμενων από τον άντρα τους γυναικών.

Στον καταυλισμό του Ελληνικού ζει εδώ και καιρό, έχει δυο παιδιά, οι συνθήκες είναι πολύ σκληρές, και η έμφυλη βία παραμονεύει σε κάθε βήμα, ακόμα και για την τουαλέτα, από άντρες που πίνουν και συμπεριφέρονται απαράδεκτα. Δεν έχουν ζεστό νερό και πλένει τα παιδιά με κρύο νερό. Οι γυναίκες διοργάνωσαν τη διαμαρτυρία πριν από λίγες εβδομάδες, όπου πήγε εκεί και ο υπουργός κ. Μουζάλας.

Ανέφερε ανεπάρκεια της ιατρικής περίθαλψης και φαρμακευτικής φροντίδας και τρομακτικά προβλήματα με τις εγκύους όταν πρέπει να μεταφερθούν σε νοσοκομείο για να γεννήσουν. Μια παρά λίγο να χάσει το παιδί λόγω της καθυστέρησης του ασθενοφόρου.

Ζητούν να μεταφερθούν μαζί με τις οικογένειές τους σε διαμερίσματα, για να είναι ασφαλείς. Ζητούν ακόμα και επιμένουν στο θέμα της εκπαίδευσης των παιδιών, που το θεωρούν μείζον.

Σε παρέμβαση από πλευράς Μωβ, αναφέραμε για να τις ενημερώσουμε ότι έχουμε κάνει ήδη διαμαρτυρία για το θέμα της έμφυλης βίας που μας έχει καταγγελθεί, και έχουμε ζητήσει να επισκεπτόμαστε το χώρο αυτόν (όπως και πολλούς άλλους) για να διαπιστώνουμε τα προβλήματα και να βοηθούμε για την υπέρβασή τους. Δυστυχώς, η κυβέρνηση έχει επιλέξει να μην επιτρέπει σε οργανώσεις αλληλέγγυων να μπαίνουν μέσα στους χώρους διαμονής, και έτσι το πρόβλημα διαιωνίζεται με τρομακτικές επιπτώσεις στην καθημερινότητα των προσφύγων γυναικών (και όχι μόνο). Ακόμα, είπαμε ότι ήμασταν παρούσες κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του κ. Μουζάλα, και είδαμε από κοντά την ανάλγητη και αυταρχική συμπεριφορά που επέδειξε.
elliniko-prosfyges