Με μια λαμπρή συναυλία στις 28 Ιουλίου, ολοκληρώθηκε για τη δύσκολη φάση του καλοκαιρού η μαζική καμπάνια αλληλεγγύης προς τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, που συνεχίζουν για δέκα μήνες τώρα να αμφισβητούν τις απολύσεις τους με καθημερινούς αγώνες, μικρούς και μεγάλους. Ούτε το καλοκαίρι τις έχει πτοήσει, ούτε οι συχνοί ξυλοδαρμοί και τραυματισμοί τους από τις δυνάμεις των ΜΑΤ σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Βρίσκονται στο δρόμο, και δεν θα φύγουν, λένε, πριν να δικαιωθούν και να γυρίσουν στα πόστα τους.
Τη συναυλία διοργάνωσαν η «Αλληλεγγύη για όλους» και ο ραδιοφωνικός σταθμός Κόκκινο 105,5, το οποίο μετέδιδε ζωντανά τη συναυλία για όσους και όσες δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν.
Ασφυκτικά γεμάτη η πλατεία Συντάγματος και οι γύρω δρόμοι, θύμιζαν άλλες εποχές, των «αγανακτισμένων», και άλλων μαζικών κινητοποιήσεων.
Μέρα χαράς για τις αγωνιζόμενες, και για τις χιλιάδες ανθρώπους που πήγαν για να γλεντήσουν και να δείξουν την αλληλεγγύη τους. Εκτός από τη Χάρι Αλεξίου, που έδωσε τον τόνο στα μουσικά δρώμενα, η άλλη πρωταγωνίστρια της βραδιάς ήταν η μπλούζα με τα τυπωμένα συνθήματα αλληλεγγύης προς τον αγώνα αυτόν.
Η συναυλία είχε κάποια δημοσιότητα στις τηλεοράσεις, όχι μεγάλη βέβαια, γιατί δεν μπορούν να διακόπτουν τα σκουπίδια που τους φέρνουν διαφημίσεις αλλά κυρίως «γαλουχούν» το λαό στις προκλητικές απολαύσεις των «διάσημων» που βρίσκονται σε κάποιες διακοπές και καταστέλλουν κάθε σκέψη αντίδρασης προς τις επιθέσεις της κυβέρνησης, σαν κι αυτή των καθαριστριών.
Εξοργιστική και πάλι η κυβερνητική εκπρόσωπος Σοφία Βούλτεψη, που δήλωσε την άλλη μέρα ότι επιτέλους δεν μπορούμε να ασχολούμαστε κάθε μέρα με τις καθαρίστριες, βέβαια πρέπει να δουλεύουν, αλλά δεν μπορεί να είναι κρατικοί υπάλληλοι, επιτέλους υπάρχουν 1,5 εκατομμύριο άνεργοι και η Χάρις Αλεξίου κάνει λαϊκισμό που συμμετέχει σε μια τέτοια συναυλία και αφήνει τους υπόλοιπους ανέργους χωρίς την έκφραση της αλληλεγγύης της. Για άλλη μια φορά να σημειώσουμε πως όταν εμείς οι φεμινίστριες λέμε ότι θέλουμε γυναίκες στα κέντρα λήψης αποφάσεων, δεν εννοούμε τέτοιες γυναίκες σαν την Βούλτεψη που σπάει σε κάθε ευκαιρία τα ρεκόρ της αντιλαϊκότητας και της επίθεσης στα γυναικεία δικαιώματα (και όχι μόνο). Από κοντά και ο Άδωνις Γεωργιάδης, που μπορεί να έχασε την υπουργική καρέκλα, αλλά γη και ύδωρ στο σύστημα δεν παραλείπει με καμία ευκαιρία να προσφέρει, και η καταγγελία των «επάρατων» καθαριστριών και του αγώνα τους, είναι σίγουρα κατάλληλη.
Μια άλλη συναυλία
Στις 29 Απριλίου 2009 έγινε μια άλλη συναυλία αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης, οργανωμένη από τη Φεμινιστική Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Ο χώρος ήταν κατάμεστος, η παρουσία των μουσικών εναλλασσόταν με δηλώσεις αλληλεγγύης διαφόρων φορέων, και αυτή ήταν μια πολύ ωραία βραδιά, με την Κούνεβα να έχει τότε πλέον διαφύγει τον κίνδυνο για τη ζωή της, αλλά να εξακολουθεί να βρίσκεται στην εντατική του νοσοκομείου Ευαγγελισμός. Ο αγώνας αλληλεγγύης στην Κούνεβα είχε τότε
ξεσηκώσει ευρύτατη αλληλεγγύη, με πάμπολλες επιτροπές να έχουν στηθεί και να ασχολούνται με τις εργολαβικές εταιρίες που ήταν ανεξέλεγκτες ήδη τότε, πολύ περισσότερο βέβαια σήμερα, αλλά και με την αλληλεγγύη στην ίδια την Κωνσταντίνα.
Η Κούνεβα ήταν συνδικαλίστρια, ήταν μετανάστρια από τη Βουλγαρία, γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού (ΠΕΚΟΠ) που φυσικά παρευρέθηκαν στη συναυλία, και η επίθεση εναντίον της σημειώθηκε για να την τιμωρήσουν για τη δράση της, αλλά και να δώσουν τα «κατάλληλα» μηνύματα σε όσες τολμούσαν να αγωνιστούν. Στο φυλλάδιο που εκδόθηκε για τη συναυλία υπογραμμιζόταν ότι η Κούνεβα «Δεν είναι μόνο μια συνδικαλίστρια που διεκδικεί αντί να συναλάσσεται. Είναι μια γυναίκα που αμφισβήτησε το ‘φυσικό’ της ρόλο, διεκδικώντας με τόλμη τη δημόσια παρουσία της».
Σήμερα η Κούνεβα είναι ευρωβουλεύτρια, που εκλέχτηκε στις πρόσφατες ευρωεκλογές με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, και σίγουρα θα κάνει τη διαφορά στην υπεράσπιση των συμφερόντων και της αξιοπρέπειας των γυναικών του κλάδου της, όπως το έχει ήδη δηλώσει.
Προσοχή στον πάτο του βαρελιού
Οι καθαρίστριες είναι στον πάτο του βαρελιού της κοινωνικής αξιολόγησης, που θεωρεί (κατά πλειοψηφία, βέβαια) ότι η δουλειά του καθαρισμού αρμόζει μόνο σε γυναίκες, γιατί είναι ευτελής και κατώτερης αξίας, όπως και οι ίδιες οι γυναίκες. Σταδιακά έχουν μπει και άντρες, αλλά μετανάστες, που είναι κι αυτοί «κατώτεροι». Οι έλληνες άνδρες στις εργολαβικές εταιρίες είναι μόνο προϊστάμενοι και παρατρεχάμενοι της εταιρίας ή των διοικήσεων που τους αναθέτουν τις δουλειές. Οι εργολαβικές εταιρίες για τον καθαρισμό νομοθετήθηκαν και ανέλαβαν δράση σε δημόσιο και δημοσίους φορείς ήδη από το 2000, στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης, ανοίγοντας το δρόμο για τις υπεργολαβίες διαφόρων άλλων μορφών. Και φυσικά επρόκειτο για ευρωπαϊκή πολιτική, για να μην ξεχνιόμαστε. Το συνδικαλιστικό κίνημα της εποχής σιγά μην ασχολείτο με τον πάτο του βαρελιού, που όπως φάνηκε στη διάρκεια των χρόνων που πέρασαν πάει όλο και πιο κάτω, και περιλαμβάνει όλο και πιο πολλούς και πολλές. Οι απαξιωμένες καθαρίστριες, έτσι, μπόρεσαν εύκολα να γίνουν ο πολιορκητικός κριός για την προσβολή των κεκτημένων δικαιωμάτων, και στις εταιρίες υπεργολαβίας επικρατεί το μαύρο και το αδιαφανές σε κάθε επίπεδο. Σήμερα, τα κεκτημένα δικαιώματα, οι μισθοί, τα εφάπαξ, η προστασία από τις απολύσεις, τα ωράρια, έχουν γίνει όλα λάστιχο. Το θέμα της μαύρης εργασίας, της ελαστικής απασχόλησης, των υπεργολαβιών, ελάχιστα απασχολεί ακόμα και σήμερα το συνδικαλιστικό κίνημα, που συρρικνώνεται σε βαθμό τρομακτικό, έτσι βγαίνουν νέα συνδικάτα, της βάσης, όχι γραφειοκρατικά, όχι ελιτίστικα, τα οποία είναι και η μεγάλη ελπίδα για το μέλλον των εργατικών δικαιωμάτων.
Και ο σημερινός αγώνας των καθαριστριών όπως και άλλοι αγώνες ειδικά αυτού του κλάδου για τους οποίους θα γράψουμε σύντομα, δείχνει τη δύναμη μιας νέας ταξικής συγκρότησης, με πρωτοπορία τα μεγάλα θύματα του νεοφιλελευθερισμού, τις γυναίκες.
Η ανακοίνωση της Φεμινιστικής Πρωτοβουλίας για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών:
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ
Ως Φεμινιστική Πρωτοβουλία για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών θέλουμε να εκφράσουμε την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη μας στις αγωνιζόμενες καθαρίστριες και στον μοναδικό και αποφασιστικό αγώνα τους. Επίσης θέλουμε να καταγγείλουμε την προκλητική βία της αστυνομίας εναντίον τους από την αρχή του αγώνα τους, η οποία έχει κορυφωθεί τις τελευταίες ημέρες.
Οι καθαρίστριες ζητούν το αυτονόητο, την επαναπρόσληψή τους στις θέσεις εργασίας τις οποίες έχασαν, και δίνουν αγωνιστικό παράδειγμα στις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους ολόκληρης της χώρας.
Ακόμα και το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών τις δικαίωσε και διέταξε την επαναπρόσληψή τους, και όμως, ο Άρειος Πάγος, απηχώντας το πνεύμα της μνημονιακής πολιτικής, έκανε δεκτή την αίτηση αναστολής του υπουργείου Οικονομικών κατά της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, προφανώς με την ελπίδα ότι θα λυγίσει ο αγώνας τους μέχρι τις 23 Σεπτεμβρίου που θα συζητηθεί η αίτηση αναστολής του υπουργείου.
Οι ίδιες δηλώνουν ότι δεν υποχωρούν αν δεν δικαιωθούν, προκαλώντας το θαυμασμό και την αλληλεγγύη ακόμα και πέραν των συνόρων, αφού ο αγώνας τους έχει γίνει γνωστός και στην Ευρώπη.
Απαιτούμε την επαναπρόσληψή τους και καταγγέλλουμε για μια ακόμα φορά ότι οι γυναίκες είναι τα πρώτα θύματα της κρίσης και των κυβερνήσεων που θέλουν να ρίξουν τα βάρη της κρίσης στις λαϊκές τάξεις και πρωτίστως στην εργατική τάξη, μέσα από ποικίλες πολιτικές, μεταξύ αυτών της ανεργίας.
Σίσσυ Βωβού