Πέρα από τον πόλεμο και τον μιλιταρισμό
Η ομιλία της Mairead Maguire στην Αθήνα
Η Mairead Maguire είναι Ιρλανδή και πήρε βραβείο Νόμπελ ειρήνης (1976), για το ρόλο που έπαιξε στην δημιουργία μαζικού κινήματος ειρήνης στην Ιρλανδία, με πρωταγωνίστριες τις γυναικείες οργανώσεις.
Για το τι σημαίνει Νόμπελ ειρήνης υπάρχουν βέβαια πολλές απόψεις, εδώ όμως θέλουμε να παρουσιάσουμε συνοπτικά την ομιλία που έκανε στην Αθήνα στις 22 Σεπτεμβρίου, προσκεκλημένη από το Παρατηρητήριο Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης (ΠΑΔΟΠ).
Αρχικά στην εκδήλωση προβλήθηκε ένα μικρό και πολύ ενδιαφέρον φιλμάκι του 2013 για το κίνημα ειρήνης των γυναικών στην Ιρλανδία, διάρκειας 7 λεπτών, το οποίο δυστυχώς δεν διαθέτουμε προς το παρόν.
Η κυρία Maguire είπε ότι από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 μπήκαμε σε μια νέα φάση βίας, μετά την ίδρυση του κράτους της Ιρλανδίας το 1922. Υπήρχαν παραστρατιωτικές οργανώσεις και στις δύο κοινότητες.
Το 1972 περίπου 500 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Όταν σκοτώθηκαν 3 μικρά παιδιά (το μικρότερο λίγων μηνών) σε στρατιωτική σύγκρουση ανάμεσα στο βρετανικό στρατό και τον IRA (Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός), ξεκίνησε ένα αυτόρμητο κίνημα ενάντια στη βία. Τα παιδάκια ήταν ανιψάκια της ομιλήτριας, που ήταν μια καθημερινή γυναίκα χωρίς κάποια κοινωνική δράση μέχρι τότε. Το κίνημα ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Betty Williams και της ίδιας της Maguire, έγιναν 26 πορείες ειρήνης, και ενώ η πρώτη πορεία είχε 100 άτομα, οι επόμενες ήταν μαζικότατες. 1 στους 10 ανθρώπους από τον πληθυσμό πήρε μέρος σε πορεία ειρήνης. Το αποτέλεσμα αυτού του μαζικού κινήματος ειρήνης ήταν να σταματήσει η κλιμάκωση της βίας, και να συναφθεί μετά από χρόνια η συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής το 1988.
Στις κινητοποιήσεις συμμετείχαν γυναικείες οργανώσεις και από τις δύο κοινότητες.
Θέλουμε να προχωρήσουμε πέρα από τον μιλιταρισμό και τον πόλεμο, σε μια κουλτούρα ειρήνης είπε η ομιλήτρια, τονίζοντας ότι η ειρήνη είναι δυνατή. Πρέπει να έχουμε πάθος για την ειρήνη και τη ζωή.
Προχώρησε λέγοντας ότι οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο έκαναν γενοκτονία ενάντια στον ιρακινό λαό, και καταφέρθηκε ενάντια στον 50ήμερο βομβαρδισμό της Γάζας από το Ισραήλ. (Η ίδια απελάθηκε από το Ισραήλ, πηγαίνοντας με ομάδα ειρηνιστών σε προγραμματισμένο συνέδριο στη Γάζα, στη διάρκεια των βομβαρδισμών).
Κάθε μέρα υποβαλλόμεθα στην προπαγάνδα και τους ύμνους για το μιλιταρισμό.
Κάθε βία είναι κακή, ανεξάρτητα από το ποιος την χρησιμοποιεί.
Επίσης, ο κοινοτισμός και ο εθνικισμός αποτελούν επικίνδυνες μορφές ταυτότητας. Πρέπει να αποδεόμαστε και να εξυμνούμε την διαφορετικότητα.
Να αγωνιζόμαστε για τον αφοπλισμό και την αποστρατιωτικοποίηση, επίσης να αγωνιζόμαστε για την αληθινή δημοκρατία στην ίδια μας τη χώρα.
Μιλώντας για τη Συρία είπε ότι ο λαός της δεν χρειάζεται εξωτερική επέμβαση, και κάλεσε τον Ομπάμα να δώσει μια ευκαιρία στην ειρήνη στη Μέση Ανατολή. Να μην πάει να βομβαρδίσει το Ισλαμικό Κράτος, αλλά να συνομιλήσει μαζί τους. Τους αποκαλεί τρομοκράτες, είπε, όπως παλιότερα την Χαμάς και την οργάνωση του Αραφάτ.
Ανέφερε ότι το 2008 ήταν στο καραβάκι για τη Γάζα, για την ελευθερία της Παλαιστίνης, που είναι θέμα κλειδί για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή.
Κατήγγειλε ότι το ΝΑΤΟ παίρνει έναν επικίνδυνο δρόμο, προς τον ψυχρό πόλεμο, δήλωσε την αντίθεσή της στους πολέμους του ΝΑΤΟ, και κάλεσε για την κατάργησή του.
Ζήτησε να συγκροτηθούν υπουργεία ειρήνης από κάθε κυβέρνηση και κατάγγειλε ότι το στρατιωτικό-μιλιταριστικό σύμπλεγμα έχει ισχυρή επιρροή στις κυβερνήσεις.
Οι σημερινές πολιτικές προκαλούν αληθινά βάσανα, ιδιαίτερα στους φτωχούς.
Στα Πανεπιστήμια γίνονται έρευνες για την κατασκευή νέων όπλων, και μάλιστα στα Πανεπιστήμια του Ισραήλ οι έρευνες αυτές χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κατέληξε την ομιλία της με την αισιόδοξη αναφορά ότι το 1972 ξεκίνησε το κίνημα ειρήνης στη Βόρειο Ιρλανδία, και σήμερα το Μπέλφαστ είναι μια πόλη της ειρήνης.
Περισσότερα για το κίνημα ειρήνης και τις εκδηλώσεις του, στο http://www.peacepeople.com/
Σίσσυ Βωβού