Να τι ζητήσαμε από τον Καινούριο Χρόνο, για να είναι το 2015 μια «φεμινιστική» χρονιά

Συζητήσαμε αναλυτικά με τον καινούριο Χρόνο για το θέμα της πατριαρχίας, και καταλήξαμε να του παραδώσουμε γράμμα με τα αιτήματά μας. Εκείνος μας είπε ότι τόσες χιλιάδες χρόνια πάντα ήθελε να είναι στο πνεύμα της πατριαρχίας, αφού είναι και  αρσενικός, και ότι αυτά που γράψαμε τις προηγούμενες μέρες στο Μωβ για διακρίσεις λόγω φύλου, θα τα λάβει υπόψιν του. Πάντως, είπε, να ξέρουμε ότι αλλαγές δεν γίνονται τόσο εύκολα.

Γνωρίζοντας ότι σ’ αυτό το τελευταίο έχει δίκιο, ζητάμε τα ελάχιστα, όπως λένε και οι δικηγόροι στα δικαστήρια, και του παραδίδουμε το γράμμα μας. 

Σύντομα αναμένουμε μια νέα κυβέρνηση, του είπαμε, η οποία οφείλει να ικανοποιήσει, και με τη δική του βοήθεια, τα βασικότερα αιτήματα των γυναικών, όπως έχουν διατυπωθεί από κάποιες φεμινιστικές οργανώσεις, γιατί οι γυναίκες δεν πλήττονται μόνο από την οικονομική κρίση, αλλά και από τις διακρίσεις και από τη συνέργεια κρίσης και διακρίσεων. Δεν ισχυριζόμαστε βέβαια ότι εκπροσωπούμε όλες τις γυναίκες, ούτε όλες τις φεμινίστριες. Παρ’ όλα αυτά, τα πιο κάτω αιτήματα τα έχουμε παλέψει εδώ και χρόνια, με αποτελέσματα πενιχρά, αλλά ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό έχουμε και οπισθοδρομήσεις.

Τα αιτήματα που διατυπώσαμε στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της 8η Μάρτη 2014, εξαιρουμένων αυτών για τη βία, που διατυπώσαμε στις 25 Νοέμβρη 2014, και ακολουθούν: 

  • Δουλειά για όλες, με πλήρη ασφάλιση και υγειονομική περίθαλψη. Διορθωτικά μέτρα για την απορρόφηση της μεγαλύτερης ανεργίας των γυναικών, μέχρι την πλήρη εξάλειψη της ανεργίας και για τα δύο φύλα. Διασφάλιση της άδειας ανατροφής σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, και κατανομής της και στους δύο γονείς (όταν υπάρχουν). Έλεγχος των επιχειρήσεων για άρνηση πρόσληψης ή για παράνομες απολύσεις γυναικών λόγω κύησης ή πιθανότητας κύησης, που αποτελεί και τον σημαντικότερο παράγοντα της αυξημένης ανεργίας των γυναικών.
  • Αυτοδιάθεση του  γυναικείου σώματος. Αυτό απαιτεί ιδεολογική παρέμβαση από θεσμούς κάθε είδους στο δημόσιο λόγο, εκπομπές, εφημερίδες, σχετικά προγράμματα στα σχολεία, συνεργασία των δημοσίων αρχών με φεμινιστικές και γυναικείες συλλογικότητες για να δίνεται χώρος συζήτησης γι’ αυτά τα θέματα.
  • Ίσα διακιώματα ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου. Η εκπαίδευση πρώτα των δημοσίων αρχών και κρατικών λειτουργών αλλά και του γενικότερου κοινού για το δημοκρατικό δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος, να εντάσσεται στη διαδικασία που αναφέρεται πιο πάνω.
  • Νομιμοποίηση των μεταναστριών/των – ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, άσυλο στις/στους πρόσφυγες / ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά. Αυτό το μέγιστο ζήτημα για την ελληνική κοινωνία, έχει αναλυθεί και διεκδικηθεί εδώ και πολλά χρόνια από το φεμινιστικό και το αντιρατσιστικό κίνημα, αλλά και από τις μεταναστευτικές κοινότητες. Χρειάζεται άμεση νομοθετική ρύθμιση, που θα ανακουφίσει περισσότερο από ένα εκατομμύριο συνανθρώπους μας που δεν έχουν την ιδιότητα του πολίτη, ούτε καν τη νομιμότητα παραμονής.
  • Υγειονομική περίθαλψη για όλες, ντόπιες και μετανάστριες – όχι στα διπλά νοσήλεια των μεταναστριών-δωρεάν και ασφαλής αντισύλληψη /άμβλωση/τοκετός. Στο πλαίσιο της δημιουργίας ενιαίου δημόσιου συστήματος υγείας αναμένουμε την άμεση κατάργηση των νοσηλείων για τις μετανάστριες, πρωτίστως στα ζητήματα που αναφέρουμε.
  • Καταπολέμηση του σεξουαλικού και εργασιακού τράφικινγκ – εργασιακή διέξοδο και ψυχολογική υποστήριξη για τα θύματα. Χιλιάδες γυναίκες βρίσκονται στην σεξουαλική σκλαβιά  την ίδια ώρα που οι πορνοπελάτες αντιμετωπίζονται με «κατανόηση» από τις δημόσιες αρχές, ενώ οι μαστροποί και οι δουλέμποροι, στις ελάχιστες περιπτώσεις που βρίσκονται στα δικαστήρια, τιμωρούνται συνήθως με ελάχιστες ποινές. Αλλά και το εργασιακό τράφικινγκ αποτελεί μια νέα μορφή σκλαβιάς, που μάλιστα επεκτείνεται.
  • Βελτίωση των συνθηκών κράτησης για τις φυλακισμένες, δυνατότητα εργασίας για μείωση ποινής, ειδική μεταχείριση των μητέρων ανήλικων τέκνων, ιδιαίτερα σε περίπτωση μόνης γονέα. Διακοπή κράτησης γυναικών με σοβαρές μολυσματικές ασθένειες, ιδιαίτερα φορείς hiv/aids.
  • Θεσμοθέτηση της ισόρροπης συμμετοχής και εκπροσώπησης των γυναικών σε όλους τους φορείς, τόσο στον εργασιακό τομέα στο δημόσιο σε θέματα προαγωγών, όσο και στα ψηφοδέλτια όλων των εκλογικών αναμετρήσεων. Αναγραφή και του θηλυκού γένους σε όλα τα δημόσια και θεσμικά έγγραφα. Αναγραφή και του ονόματος και επιθέτου μητέρας όπου αυτό χρειάζεται για προσδιορισμό ταυτότητας (ψηφοδέλτια, κ.λπ.) όπως ο νόμος ορίζει αλλά δεν τηρείται, και όπως συμβαίνει στην υπεύθυνη δήλωση. Ισόρροπη συμμετοχή σημαίνει ότι κανένα φύλο δεν μπορεί να εκπροσωπείται με λιγότερο από 40%.
  • Θεσμοθέτηση του πολιτικού γάμου ως του μόνου αναγνωριζόμενου από την Πολιτεία. Ο θρησκευτικός γάμος να είναι ιδιωτική υπόθεση. Επανεισαγωγή του οικογενειακού επιθέτου για τις γυναίκες, όπως ήταν στον αρχικό νόμο του οικογενειακού δικαίου του 1982, που τροποποιήθηκε επί το αντιδραστικότερο από τη Νέα Δημοκρατία. Θεσμοθέτηση πολιτικού γάμου και συμφώνου συμβίωσης για άτομα του ιδίου φύλου.

 

Για την έμφυλη βία:

 

  • Απαιτούνται μέτρα ώστε οι γυναίκες που υφίστανται βία, να σπάσουν τη σιωπή και την ανοχή! Να μπορέσουν να κάνουν ορατή την «αθέατη» καθημερινή ενδοοικογενειακή βία, τον βιασμό και το τράφικινγκ, τη βία λόγω φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού σε όλες τις μορφές της. Απαιτούνται δομές ψυχολογικής και νομικής στήριξης, και πρόνοιες για το εργασιακό και οικονομικό τους μέλλον σε περίπτωση διαζυγίου.
  • Να στηρίζονται μέσα από ειδικές δομές όλες οι γυναίκες που τολμούν να καταγγείλουν τη βία, ιδιαίτερα οι μετανάστριες, γυναίκες ΑμεΑ, ρομνί, οροθετικές, λεσβίες και τρανς γυναίκες, οι οποίες βρίσκονται σε δυσκολότερη θέση.
  • Να αναβαθμιστεί η νομοθεσία και να θεσμοθετηθούν πολιτικές που διασφαλίζουν την ποινική δίωξη όσων εμπλέκονται στη διακίνηση και εμπορία γυναικών και ανηλίκων για σεξουαλική εκμετάλλευση (trafficking)
  • Να υποστηριχθεί οικονομικά το πρόγραμμα των χώρων υποδοχής και υποστήριξης των κακοποιημένων γυναικών και καταφυγίων, το οποίο έχει εκδιπλωθεί σε όλη τη χώρα μέσα από πρόγραμμα ΕΣΠΑ, αλλά η χρηματοδότησή του θα λήξει κατά το τρέχον έτος. Επίσης οι δομές να αυξηθούν ώστε να υπάρχει μια δομή ανά 200.000 γυναίκες, σύμφωνα με σχετική απόφαση της Ευρωπαικής Ένωσης του έτους 2000. Οι δομές αυτές χρειάζονται κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς προκειμένου τα θύματα να μην αποθαρρύνονται και να βρίσκουν ουσιαστική υποστήριξη για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.
  • Να θεσμοθετηθεί ενιαίος νόμος για την ενδοοικογενειακή βία και τη βία λόγω φύλου, γιατί ο νόμος του 2006 είναι ανεπαρκής και σε λάθος κατεύθυνση. Ο νόμος αυτός να εξασφαλίζει την πλήρη και αποτελεσματική προστασία των γυναικών που έχουν υποστεί βία ή διακρίσεις λόγω φύλου. Να κατοχυρωθεί η γρήγορη και δωρεάν εκδίκαση των σχετικών υποθέσεων. Να αναγνωρίζεται η αυτοάμυνα σε γυναίκες που μετά από χρόνια κακοποίηση σκοτώνουν τον κακοποιητή τους, όπως γίνεται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, και όχι μόνον.
  • Να δημιουργηθεί στο δικαστικό σώμα κλάδος οικογενειακών δικαστηρίων, που θα εκδικάζει τις υποθέσεις έμφυλης βίας, τα θέματα διαζυγίων και επιμέλειας των παιδιών, διατροφής, κατανομής περιουσίας. Και να υπάρχει γρήγορη εκδίκαση και τελεσιδικία, γιατί οι περισσότερες συζυγοκτονίες γίνονται κατά το χρονικό διάστημα που εξελίσσεται η δικαστική διαδικασία.
  • Να ληφθούν θεσμικά μέτρα για την καταπολέμηση των στερεοτύπων φύλου και του σεξισμού στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και εναντίον της εμπορευματοποίησης του σώματος των γυναικών στη διαφήμηση, μέσα από την στελέχωση σε προσωπικό και διεύρυνση του πεδίου ευθύνης του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (σημειώνουμε ότι ο τύπος δεν ανήκει στην αρμοδιότητά του, και οποιεσδήποτε σεξιστικές έντυπες δημοσιεύσεις δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν). Ένταξη των εντύπων πάσης φύσεως στις αρμοδιότητες του ΕΣΡ, ή όποιου άλλου σχετικού φορέα μπορεί να ιδρυθεί. Ζητούμε ανάλογα μέτρα για τα ηλεκτρονικά Μέσα. Το ΕΣΡ να μπορεί να επιβάλλει πρόστιμα ή να προβαίνει σε άλλου είδους διώξεις για τέτοιου είδους παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών.
  • Για την αλλαγή νοοτροπίας στην κοινωνία σχετικά με την ισότητα των δύο φύλων συνολικότερα, και όχι μόνο στα θέματα αυτοδιάθεσης του σώματος, απαιτείται αλλαγή της κυρίαρχης νοοτροπίας στην κοινωνία, την οικογένεια, την εκπαίδευση, και μια νέα κυβέρνηση μπορεί να δώσει χώρο σε εκπομπές, σχολικά προγράμματα, πανεπιστημιακές σπουδές, καλλιτεχνικά έργα και άλλες κοινωνικές εκφράσεις ώστε να απελευθερωθούν και αποενοχοποιηθούν οι κοινωνικές δυνάμεις που εργάζονται για την απελευθέρωση από τα ιδεολογικά δεσμά της ανισότητας και της πατριαρχίας.
  • Να αναβαθμιστεί η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων σε υπουργείο Ισότητας των Φύλων, με την ανάλογη στελέχωση, για λόγους συμβολικούς και ουσιαστικούς.

 

 

Μήπως ζητάτε πολλά, μας ρώτησε όταν τελείωσε την ανάγνωση των αιτημάτων μας. Αφού μας στηλίτευσε γιατί ζητάμε πολιτικό γάμο και γάμο ομοφύλων, γιατί ζητάμε ισότητα και δεν δεχόμαστε «η γυνή να φοβείται τον άνδρα», στο τέλος αποκαμωμένος, και για να μας ξεφορτωθεί, μας είπε ότι υπάρχει και η οικονομική κρίση, και δεν υπάρχουν λεφτά.

Ε, σ’ αυτό του απαντήσαμε αμέσως, γιατί το πρόγραμμά μας εκτός του ότι είναι αξιακό, είναι και κοστολογημένο.

  • Πόσο κοστίζει η αλλαγή νομοθεσίας;  – Τίποτα
  • Πόσο κοστίζει η φυλάκιση των τράφικερς; -Τίποτα
  • Πόσο κοστίζει η αναγραφή του ονόματος της μητέρας δίπλα σ’ αυτό του πατέρα; – Τίποτα
  • Πόσο κοστίζουν οι δομές ψυχολογικής και κοινωνικής στήριξης για θέματα βίας; – Κάτι κοστίζουν, αλλά σίγουρα λιγότερα από τα νοσοκομεία (όσα έχουν απομείνει) που περιθάλπουν τις κακοποιημένες γυναίκες και τους ψυχιάτρους που τις φροντίζουν, όσο και τα ψυχολογικά προβλήματα των παιδιών που ζουν σε τέτοιες καταστάσεις.
  • Πόσο κοστίζει η αποφυλάκιση των γυναικών που πάσχουν από μολυσματικές ασθένειες; – Κοστίζει μόνο τους παρόχους υγείας που θα τις παρακολουθούν, ενώ η φυλάκισή τους, ακόμα και σε άθλιες συνθήκες, κοστίζει πολύ περισσότερο.
  • Πόσο κοστίζει η νομιμοποίηση των μεταναστών και μεταναστριών; – Τίποτα

Και αφού τελειώσαμε με το οικονομικό κόστος, που είναι πολύ λιγότερο από τα σημερινά έξοδα για τις διάφορες μορφές διάκρισης, του είπαμε ότι θα υπάρχουν και οφέλη από τα πρόστιμα που θα πληρώσουν στην αρχή οι καναλάρχες και οι εφημερίδες για τις σεξιστικές διαφημίσεις και καταχωρήσεις τους.

Μετά από όλα αυτά, ο καινούριος χρόνος μας ευχήθηκε και μας είπε ότι κάποια από τα αιτήματά μας, «θα τα δει».

Η συντακτική επιτροπή του Μωβ