της Αλεξίας Τσούνη
Με το ιστορικό αποτέλεσμα των πρόσφατων βουλευτικών εκλογών η Ελλάδα γύρισε σελίδα και η ελπίδα όντως ήρθε. Ο ελληνικός λαός έβγαλε πρώτο με μεγάλη διαφορά το αριστερό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο δεσμεύονταν προεκλογικά ότι θα αντιταχθεί στις πολιτικές της σκληρής λιτότητας και θα προωθήσει την κοινωνική δικαιοσύνη, την κοινωνική συνοχή και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Σήμερα, μία εβδομάδα μετά τη νίκη του στις εκλογές, είναι πολύ νωρίς φυσικά να κρίνουμε αν ο ΣΥΡΙΖΑ τηρεί τις δεσμεύσεις του, αλλά μπορούμε να κρίνουμε κάποιες από τις πρώτες κινήσεις του από μια γυναικεία / φεμινιστική σκοπιά.
1. Κυβερνητική συμμαχία
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κέρδισε την αυτοδυναμία και για να σχηματίσει κυβέρνηση συμμάχησε με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Η συμμαχία αυτή προκαλεί ανησυχία δεδομένου ότι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είναι ένα κόμμα συντηρητικό, ακροδεξιό, ξενοφοβικό, εθνικιστικό και μιλιταριστικό. Ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι ο Πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων ανέλαβε Υπουργός Εθνικής Άμυνας και μάλιστα σε μία χώρα σαν την Ελλάδα η οποία διατηρεί ακόμα τον αναχρονιστικό θεσμό της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, δεν έχει τις καλύτερες σχέσεις με τις γειτονικές της χώρες Τουρκία και Μακεδονία, και δεν αναγνωρίζει καν την τουρκική και την μακεδονική μειονότητά της.
Εμείς ως φεμινίστριες αγωνιζόμαστε πάντα κατά του εθνικισμού και του μιλιταρισμού και υπέρ της ειρήνης, του διαπολιτισμικού διαλόγου και της προστασίας όλων των δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των αντιρρησιών συνείδησης και των εθνικών μειονοτήτων.
2. Εκπροσώπηση των γυναικών
Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας διαμόρφωσε το νέο υπουργικό συμβούλιο με 40 μέλη: 1 Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, 13 Υπουργούς, 6 Υφυπουργούς και 20 Αναπληρωτές Υπουργούς. Από τα 40 αυτά μέλη μόνο 6 είναι γυναίκες, ποσοστό μόλις 15%. Συγκεκριμένα γυναίκες είναι 1 Υφυπουργός και 5 Αναπληρώτριες Υπουργοί. Καμία γυναίκα Υπουργός δεν υπάρχει, ενώ άντρας είναι κι ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης. Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί και μιλούν από μόνοι τους. Η κατάσταση αυτή είναι απογοητευτική όχι μόνο για εμάς τις φεμινίστριες αλλά για κάθε πολίτη που υπερασπίζεται τις ίσες ευκαιρίες και την ισότιμη εκπροσώπηση των δύο φύλων στις θέσεις ηγεσίας. Φαίνεται εκ του αποτελέσματος ότι στην πράξη όσο ανεβαίνουμε στην κομματική ιεραρχία τόσο μειώνεται η γυναικεία εκπροσώπηση, με ελάχιστη έως και ανύπαρκτη συμμετοχή στην κορυφή, όπου λαμβάνονται οι τελικές αποφάσεις.
Ο ελληνικός λαός ήταν πιο ισορροπημένος στις επιλογές του, ειδικά όσοι/ες ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ. Συνολικά στη νέα βουλή εξελέγησαν 70 γυναίκες σε σύνολο 300 βουλευτών, δηλαδή ποσοστό 23,3%. Το ποσοστό αυτό είναι ελαφρά αυξημένο σε σύγκριση με το 21,0% που ήταν στην προηγούμενη βουλή, αλλά σε καμία περίπτωση ικανοποιητικό, εφόσον αγωνιζόμαστε για ισόρροπη εκπροσώπηση των δύο φύλων στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Με τον ΣΥΡΙΖΑ εκλέχθηκε το μεγαλύτερο ποσοστό γυναικών βουλευτών. Συγκεκριμένα:
ΣΥΡΙΖΑ (αριστερό κόμμα): 149 βουλευτές, εκ των οποίων 45 γυναίκες – ποσοστό 30,2% (το μεγαλύτερο)
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (δεξιό κόμμα): 76 βουλευτές, εκ των οποίων 10 γυναίκες – ποσοστό 13,2%
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ (φασιστικό κόμμα): 17 βουλευτές, εκ των οποίων 2 γυναίκες – ποσοστό 11,8% (το μικρότερο)
ΠΟΤΑΜΙ (κεντρώο κόμμα): 17 βουλευτές, εκ των οποίων 4 γυναίκες – ποσοστό 23,5%
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ: 15 βουλευτές, εκ των οποίων 4 γυναίκες – ποσοστό 26,7%
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ (ακροδεξιό κόμμα): 13 βουλευτές, εκ των οποίων 3 γυναίκες – ποσοστό 23,1%
ΠΑΣΟΚ (κεντρώο κόμμα): 13 βουλευτές, εκ των οποίων 2 γυναίκες – ποσοστό 15,4%
Η ελπίδα πάντως παραμένει σε εμάς τις φεμινίστριες καθώς και οι προσδοκίες μας από την κυβέρνηση και το κοινοβούλιο για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών και της ισότητας των φύλων γενικότερα.
3. Επαναπρόσληψη των 595 απολυμένων καθαριστριών
Ο ΣΥΡΙΖΑ τηρεί την προεκλογική του δέσμευση περί επαναπρόσληψης των 595 απολυμένων καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών. Οι απολυμένες καθαρίστριες αγωνίζονται επί 18 μήνες ενάντια στην άδικη απόλυσή τους: επί 9 μήνες στο δρόμο και επί 9 μήνες (έως σήμερα) σε υπαίθρια κατάληψη δίπλα στο Υπουργείο Οικονομικών. Ο αγώνας τους είναι παραδειγματικός: συστηματικός και πολύμορφος, μαχητικός και ειρηνικός και παράλληλα αλληλέγγυος με άλλους αγώνες. Κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεών τους αρκετές φορές έχουν υποστεί αναίτια και υπέρμετρη αστυνομική βία, όπως έχει καταγγείλει και η Διεθνής Αμνηστία, αλλά ποτέ δεν εγκατέλειψαν τον αγώνα τους.
Προκλήσεις και ελπίδες
Οι δυσκολίες για τη νέα κυβέρνηση είναι πολλές και οι προκλήσεις μεγάλες. Η κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει το χρέος με υπεύθυνο και βιώσιμο τρόπο και να αναθεωρήσει τις πολιτικές σκληρής λιτότητας που είναι αναποτελεσματικές και καταστροφικές τόσο για την οικονομία όσο και για την κοινωνική συνοχή. Εκτός αυτών, κάποια από τα ζητήματα που μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα ως φεμινίστριες είναι η ενδυνάμωση και η ισόρροπη εκπροσώπηση των γυναικών σε όλα τα επίπεδα, η αύξηση της απασχόλησης των γυναικών και η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών (δυστυχώς σε περιόδους οικονομικής κρίσης οι γυναίκες αντιμετωπίζουν πολύ πιο έντονα τα προβλήματα της ανεργίας και της βίας).
Οι ελπίδες μας για ουσιαστική βελτίωση της κατάστασης από τη νέα κυβέρνηση είναι μεγάλες και δεν θέλουμε να διαψευσθούν. Είμαστε εδώ για να στηρίξουμε τη νέα κυβέρνηση προς αυτή την κατεύθυνση, κι ευελπιστούμε και σε διεθνή αλληλεγγύη από φιλικά κινήματα, κόμματα και κυβερνήσεις της Ευρώπης.