Αφιέρωμα στις γυναίκες εικαστικούς: Angelica Kauffman και Berthe Morisot

Το Μωβ θα παρουσιάσει σταδιακά 20 καλλιτέχνιδες που άλλαξαν την πορεία στην ιστορία της τέχνης

μετάφραση, επιμέλεια, σχόλια: Βέρα Σιατερλή

4. ANGELIKA KAUFFMAN– Πλήρες όνομα: Maria Anna Angelika/Angelica Katharina Kauffman (30 Οκτωβρίου 1741 – 5 Νοεμβρίου 1807) Ήταν Ελβετίδα, νεοκλασικίστρια ζωγράφος, η οποία έκανε επιτυχημένη καριέρα στη Ρώμη και το Λονδίνο. “Kauffmann”, ήταν ο τρόπος που έγινε γνωστή καθώς υπέγραφε έτσι την αλληλογραφία, τα δημοσιεύματα και τους πίνακές της. Έτρεφε πάθος και για τις τέχνες της μουσικής και του τραγουδιού. Ο πατέρας της ήταν ο ίδιος ζωγράφος και αυτός την μύησε στις καλές τέχνες, συνοδεύοντάς την ακόμη, στα πλαίσια της πληρέστερης καλλιέργειας και διαμόρφωσής της, σε ταξιδιωτικές διαδρομές ανά την Ιταλία, όπου αναδείχθηκε το ταλέντο της και έγινε ευρύτερα γνωστή. Είχε εξειδικευτεί στα πορτραίτα και την ιστορική θεματική. Στη συνέχεια πήγε στο Λονδίνο, όπου υπήρξε η μόνη γυναίκα μεταξύ των ιδρυτών τής Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών. Ενώ πειραματίστηκε με διάφορα είδη τέχνης, κατέληξε σαν ιστοριογράφος πρώτιστα, ένας ασυνήθιστος προσδιορισμός για γυναίκα καλλιτέχνιδα τον 18ο αιώνα. Οι ιστοριογράφοι θεωρούνταν η πλέον ελίτ και προσοδοφόρα η κατηγορία μεταξύ των ακαδημαϊκών αυτής της εποχής. Παρόλη την δημοτικότητα που η Kauffman απολάμβανε στην Βρετανική κοινωνία, και την επιτυχία της εκεί ως ζωγράφου, απογοητεύθηκε από τη σχετική απάθεια των Βρετανών ως προς την ιστοριογραφική ζωγραφική της. Τελικά αποχώρησε από τη Μεγάλη Βρετανία για την ηπειρωτική Ευρώπη , όπου η ιστοριογραφία ήταν καθιερωμένη, και σε υψηλότερη εκτίμηση.

f g

 

5. BERTHE MORISOT – Berthe Marie Pauline Morisot, (Madame Eugène Manet) Γεννήθηκε στην Μπούρζ στις 14 Ιανουάριου, 1841 (2, Μαρτίου 1895) Ήταν μια γαλλίδα ζωγράφος ιμπρεσιονίστρια. Ο Gustave Geffroy το 1894 την περιέγραψε από ως μια από τις «τρεις μεγάλες κυρίες» του Ιμπρεσιονισμού παράλληλα με τη Marie Bracquemond και τη Mary Cassatt. Το 1864 εξέθεσε για πρώτη φορά στο ιδιαίτερα εκτιμημένο Salon de Paris. Με την υποστήριξη της κυβέρνησης, και κριτική επιτροπή από τους ακαδημαϊκούς, το σαλόνι ήταν η επίσημη, ετήσια έκθεση της Ακαδημίας Καλών τεχνών στο Παρίσι. Τα έργα της επιλέχτηκαν  για έξι συναπτές εκθέσεις σε επόμενα Salon de Paris, μέχρι το 1874. Η  Berthe Morisot συνδέθηκε με τους «απορριφθέντες» ιμπρεσιονιστές στην πρώτη τους εκθέση, που περιελάμβανε τον Paul Cézanne, Edgar Degas, Claude Monet, Camille Pissarro, Pierre-Auguste Renoir, και Alfred Sisley. Έγινε αποδεκτή, στο στούντιο του φωτογράφου Nadar. Παντρεύτηκε με το Eugène Manet, αδελφό του φίλου και συναδέλφου της Édouard Manet.

Στη ζωή της η Berthe Morisot, όπως και οι άλλες καλλιτέχνιδες της εποχής, χρειάστηκε να παλέψει ενάντια σε όσους θεωρούσαν ακατάλληλο για μία γυναίκα το επάγγελμα της ζωγράφου. Οι προκαταλήψεις του καιρού, εκτός από τα εμπόδια της που προκαλούσαν για να ζωγραφίζει στο ύπαιθρο, ή σε δημόσιους χώρους, την έκαναν αδιάφορη και ξένη στα κοινωνικά προβλήματα που συγκλόνιζαν την παρισινή ζωή στη διάρκεια εκείνων των δεκαετιών. Η Berthe στράφηκε επομένως στη ζωγραφική εσωτερικών χώρων και οικογενειακές στιγμές, με κομψές γυναίκες της μέσης και ψηλής αστικής τάξης απεικονισμένες στο σπίτι ή τον κήπο, διάφορες ώρες της μέρας. Όμως δεν υπήρξε ποτέ μια επιφανειακή καλλιτέχνης: πράγματι ένα σταθερό δεδομένο στα έργα της είναι η ανάλυση του εσωτερικού κόσμου των προσώπων που ζωγραφίζει, επηρεασμένη προφανώς από τις φιλικές της σχέσεις με πολλούς λογοτέχνες, και κυρίως με τον Stéphane Mallarmé.

Ζωγραφισμένη από τον Édouard Manet, «Berthe Morisot με ένα μπουκέτο Βιολέτες», 1872, Μουσείο Orsay
Ζωγραφισμένη από τον Édouard Manet, «Berthe Morisot με ένα μπουκέτο Βιολέτες», 1872, Μουσείο Orsay
Berthe Morisot, πορτραίτα της μητέρας και αδελφής της καλλιτέχνιδας Marie-Joséphine & Edma 1869/70
Berthe Morisot, πορτραίτα της μητέρας και αδελφής της καλλιτέχνιδας Marie-Joséphine & Edma 1869/70
Berthe Morisot, Το λίκνο, 1872, Μουσείο Orsay
Berthe Morisot, Το λίκνο, 1872, Μουσείο Orsay

Πηγή: www.libreriamo.it

Wikipedia, the free encyclopedia