Υγειονομική διάταξη 39α τρία χρόνια μετά
Δυο νέες γυναίκες που αυτοκτόνησαν. Η Κατερίνα μόλις είχε αποκατασταθεί, ή όπως έτσι νομίζαμε. Η Μαρία νωρίτερα, χωρίς να μας δώσει καμιά ευκαιρία. Ίσως δεν είχε κι αυτή το περιθώριο πια. Μια ανήλικη θύμα trafficking που χάθηκε χωρίς κανείς να την αναζητήσει. Μια κωφή πανέμορφη, 19 χρόνων πια, κοπέλλα που συνεχίζει να τριγυρνά στα ίδια στενά που περιμαζεύτηκε απο την αστυνομία και το Υπουργείο Υγείας το 2012, σ’εκείνη την εξευτελιστική, αστυνομικού τύπου υγειονομική επιχείρηση που οργάνωσε ο τότε υπουργός Υγείας Α.Λοβέρδος.
Σαν σκουπίδια περισυλλέχθηκαν οι τραυματισμένες ζωές χρηστριών απο το Κέντρο της Αθήνας κι εκεί ξαναπετάχθηκαν μόλις έπαψαν να εξυπηρετούν τους ψηφοθηρικούς σκοπούς των διωκτών τους. Ξαφνικά έπαψαν να αποτελούν δημόσιο κίνδυνο; Επαψαν να απειλούν τον Ελληνα οικογενιάρχη και την Ελληνική οικογένεια;
Φαινόμενα των καιρών, συνέπειες ενός πελατειακού συστήματος που η κρίση δεν το άφηνε πια με άνεση να εξυπηρετηθεί. Πρωτόγονα ένστικτα κινητοποίησαν οι σύμβουλοι των υπουργών: του φόβου, της απειλής, της μιαρότητας. Ένας σύγχρονος μεσαίωνας ξετυλίχθηκε μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας. Ικριώματα στήθηκαν, διαπομπεύσεις ακολούθησαν. Διεθνής η κατακραυγή για τις πολιτικές επιλογές των ιθυνόντων, για τον όρκο του Ιπποκράτη που καταπατήθηκε βάναυσα απο τους λειτουργούς του, για τις παρεμβάσεις ναζιστικού τύπου που βαφτίστηκαν παρεμβάσεις δημόσιας υγείας.
Εχουν περάσει τρία χρόνια απο την Πρωταπριλιά που ο Α. Λοβέρδος υπέγραψε την υγειονομική διάταξη 39Α, ένα φιρμάνι Μεταξικής έμπνευσης που παράγοντες του Υπουργείου Υγείας δεν δίστασαν να αποκαλέσουν «Ευαγέλιο της Δημόσιας ΥΓείας». Η Υγειονομική διάταξη 39Α είναι ακόμη σε ισχύ. Τρία χρόνια μετά τη δημοσίευσή της, δύο μήνες μετά την ανάληψη της κυβέρνησης απο ενα πολιτικό χώρο που την είχε καταδικάσει, που δεν δίστασε να υποστηρίξει το απανθρωπο και παράνομο του περιεχομένου της. Για μας που ζήσαμε αυτό το θρίλερ στους δρόμους, στις Φυλακές Κορυδαλλού και που το ζούμε ακόμη στα δικαστήρια στην προσπάθειά μας να συμπαρασταθούμε στις γυναίκες που έγιναν αναίτια στόχος επίθεσης μιας ανθωποφαγικής εξουσίας, αυτό παραμένει ένα τρομακτικό ανεξήγητο.
Για αυτές που δεν μπόρεσαν ν’αντέξουν τη ζωή τους, για τα θύματα trafficking που χάθηκαν χωρίς κανείς να μπορέσει να τα βοηθήσει, γι αυτές που δεν μπόρεσαν να ξεφύγουν, για μας που θέλουμε να ζούμε ελεύθεροι κι ελεύθερες, για όλους και όλες που συνεχίζουν να πιστεύουν πως η δημόσια υγεία απαιτεί φροντίδα και μέτρα ανακούφισης, αυτή η διάταξη ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ..
Χρύσα Μπότση
Μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές