της Mallory Ortberg
Περνάω πολύ χρόνο κοιτάζοντας πίνακες της δυτικής ιστορίας της τέχνης που απεικονίζουν δυστυχισμένες γυναίκες. Γυναίκες που τις ακολουθούν ανεπιθύμητοι άντρες, γυναίκες αναγκασμένες να ακούν άντρες που παίζουν μουσικά όργανα σε κλειστούς χώρους, γυναίκες παγιδευμένες στα δίχτυα αντρικών συζητήσεων χωρίς πιθανότητα διαφυγής, γυναίκες απελπισμένες, που μόνο ο θάνατος θα μπορούσε να τις λυτρώσει. Έτσι, αισθάνθηκα ανείπωτη χαρά όταν ανακάλυψα ένα πορτραίτο που απεικονίζει αυτό που αντιλαμβάνομαι ως την απόλυτη γυναικεία ευτυχία, σε μια αναζήτηση ρουτίνας στα Wikimedia Commons.
Είναι «Η γυναίκα του εμπόρου που πίνει τσάι» του Boris Kustodiev και απεικονίζει το ανώτατο επίπεδο ικανοποίησης που μπορεί να αγγίξει μια γυναίκα στον μάταιο τούτο κόσμο.
Ας σταματήσουμε μια στιγμή να αναλογιστούμε τι είναι αυτό που δίνει στο συγκεκριμένο πίνακα μια τόσο αξεπέραστη αίσθηση ικανοποίησης.
Η γυναίκα αυτή είναι μόνη της. Ξέρετε πόσο σπάνιο ήταν για μια γυναίκα να βρει μια στιγμή ηρεμίας στη διάρκεια της ιστορίας; Ακόμη κι αν περάσετε όλη σας τη ζωή μόνη σε ένα καταφύγιο στις Άλπεις, αυτό δε θα ήταν ούτε η αρχή μιας αντιστάθμισης των χρόνων που πέρασαν οι θηλυκές σας πρόγονοι υποχρεωμένες να ακούν τι λένε οι άντρες ως βασική τους απασχόληση. (Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η γυναίκα είναι ευτυχισμένη επειδή δεν υπάρχουν άντρες στην εικόνα). Μια γυναίκα μόνη είναι κάτι το υπέροχο.
Βλέπουμε και ένα ζωάκι που της δείχνει την αγάπη του. Μπορεί να προτιμάτε τους σκύλους από τις γάτες αλλά σίγουρα μπορείτε να εκτιμήστε τη χαρά που δίνει ένα μικρό, ανέμελο ζώο που σκαρφάλωσε στα κόκκινα κάγκελα του μπαλκονιού για να τριφτεί απαλά επάνω σας.
Οι γυμνοί της ώμοι χύνονται με χάρη προς τα κάτω σαν παγόβουνο που συναντά θερμότερα νερά.
Η γυναίκα περιτριγυρίζεται από εδέσματα και κεντήματα. Πίνει το τσάι της από μπολάκι, πράγμα που αγγίζει το ζενίθ της κομψότητας. Έχει μπροστά της φρούτα στημένα με καλαισθησία, κέικ με σταφίδες, βαζάκια με μαρμελάδα και κρέμα, και ποικιλία αρτοσκευασμάτων για να απολαύσει όσα θέλει με την ησυχία της. Πρόκειται για μια γυναίκα που σήμερα θα χορτάσει και το μάτι της όσο και το στομάχι της.
Η γυναίκα φοράει ένα περίτεχνο μαντήλι στο κεφάλι και μακρύ φόρεμα στο χρώμα της αυτοεκτίμησης. Έχει την καλύτερη δυνατή συντροφιά στον κόσμο –τον εαυτό της.
μετάφραση: Ματίνα Καραγιαννίδου-Σταμπουλή