Της Βέρας Σιατερλή
Σε ηλικία 92 ετών η «Μαντάμ Κλοντ», κατά κόσμον Φερνάντ Γκριντέ (Fernande Grudet) όπως ήταν το πραγματικό όνομα της, η θρυλική μαστροπός του 60 έφυγε από τη ζωή, στις 21 Δεκεμβρίου σε ένα νοσοκομείο της Κυανής Ακτής στη Γαλλία. Υπήρξε η «βασίλισσα» στο ευρωπαϊκό κύκλωμα πορνείας.
«Οι άνθρωποι για δύο πράγματα πληρώνουν, το φαγητό και το σεξ. Εγώ δεν ήμουν ποτέ καλή στο μαγείρεμα», όπως είχε πει.
Επί δεκαετίες διηύθυνε ένα από τα μεγαλύτερα και πολυτελέστερα δίκτυα πορνείας στη Γαλλία. Ο οίκος ανοχής της, στο πανάκριβο 16ο Διαμέρισμα του Παρισιού, έγινε σημείο αναφοράς. Τις δεκαετίες του 1960-70 ένα δίκτυο σχεδόν 500 γυναικών και λιγότερων νεαρών αντρών που προσέφεραν τις σεξουαλικές υπηρεσίες τους έναντι 10.000-15.000 φράγκων κάθε νύχτα (1.500-2.300 ευρώ). Το ποσοστό της ίδιας ανερχόταν στο 30%. Λέγεται πως από 20 κοπέλες συνήθως κρατούσε μόνο μία, που πληρούσε τις προδιαγραφές, οι οποίες ήταν ομορφιά, εξυπνάδα και «καλό κρεβάτι». Ήθελε να αντιμετωπίζει την πορνεία ως επάγγελμα και ίσως είναι εκείνη που ενέπνευσε το συγκεκριμένο πνεύμα σ’ αυτούς τους χώρους. Τα κορίτσια της τα αποκαλούσε «κύκνους» ενώ πολλές από αυτές παντρεύτηκαν αργότερα αριστοκράτες και πολιτικούς.
Οι πελάτες της ήταν πολιτικοί, αρχηγοί κρατών, σταρ της σόου μπιζ, βιομήχανοι, επιχειρηματίες, εκδότες δηλαδή της προέρχονταν από τα υψηλά και ανώτατα κοινωνικά στρώματα. Φημολογείται ότι μεταξύ των πελατών της ήταν ο σάχης του Ιράν, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Κένεντι, το αφεντικό της Fiat, Τζοβάνι Ανιέλι, ο Ωνάσης και η Κάλλας ο Μάρλο Μπράντο, ο Μουαμάρ Καντάφι και ο Ρεξ Χάρισον, ο Ισραηλινός στρατηγός Μοσέ Νταγιάν και ο ζωγράφος Μαρκ Σαγκάλ, που ζωγράφιζε τις κοπέλες και τους χάριζε τα σκίτσα του. Πελάτες της όμως, ήταν και μέλη της Μαφίας που διατηρούσαν επαφές με την Αστυνομία και της πρόσφεραν προστασία «ως είθισται».
Τα κορίτσια της «Μαντάμ Κλοντ» γνώριζαν επικίνδυνα μυστικά και για αυτό επί σειρά ετών απολάμβαναν την προστασία των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών. Η Μαντάμ Κλοντ συνεργάστηκε τόσο με την αστυνομία -η οποία της εξασφάλιζε την απαραίτητη προστασία- όσο και με τις μυστικές υπηρεσίες, ενώ χάρη στις υπηρεσίες της, δεν είχε ποτέ εμπλοκές με την αστυνομία, τουλάχιστον έως το 1974. «Η CIA χρησιμοποιούσε τις κοπέλες που δούλευαν για την Κλοντ, για να κρατήσει ψηλά το ηθικό όσων πήραν μέρος στις διαπραγματεύσεις του 1973, ανάμεσα σε ΗΠΑ και Βιετνάμ στο Παρίσι. Όμως με την άνοδο του Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν στην εξουσία και την καταπολέμησης της πορνείας στα μέσα της δεκαετίας του ’70 δεν άργησε να έρθει το τέλος της λαμπρής πορείας της «Μαντάμ Κλοντ».
Το 1976 μπήκε στο στόχαστρο για φορολογικές παραβάσεις (οι κατηγορίες αφορούσαν φοροδιαφυγή 11 εκατομυρίων φράγκων). Διέφυγε στο Λος Αντζελες, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1986 επέστρεψε στο Παρίσι, νομίζοντας ότι η νέα νομοθεσία θα την προστάτευε. Δεν συνέβη όμως αυτό. Καταδικάστηκε και φυλακίστηκε για 4 μήνες. Το 1992 καταδικάστηκε εκ νέου σε φυλάκιση, αφού είχε συγκροτήσει ένα νέο δίκτυο.
Η Γαλλίδα που συμμετείχε στο μεγαλύτερο κύκλωμα πορνείας της Ευρώπης των περασμένων δεκαετιών, ποτέ δεν αποκάλυψε ονόματα Γάλλων πελατών της. Δεν ήταν όμως το ίδιο «διακριτική» και για τους αλλοεθνείς κυρίους που απολάμβαναν τις υπηρεσίες της. Σύμφωνα με αποκαλύψεις που έκανε η ίδια στον Ουίλιαμ Στάντιεμ, ο οποίος επρόκειτο να της γράψει τη βιογραφία. Το βιβλίο δεν εκδόθηκε καθώς δεν βρέθηκε ποτέ εκδότης.
Η ζωή της όμως έγινε ταινία (1977) το soundtrack μάλιστα, υπέγραψε ο μέγας Σερζ Γκενσμπούργκ.
«Ήταν απίστευτα κυνικός ο τρόπος που έβλεπε τη σχέση ανδρών και γυναικών. Για εκείνη οι άνδρες εκπροσωπούσαν μόνο το πορτοφόλι. Και οι γυναίκες τρύπες. Πίσω από τα λεγόμενά της υπήρχαν κρυφές πληγές», είχε δηλώσει στο αφιέρωμα η ηθοποιός Φρανσουάζ Φαμπιάν, η οποία υποδύθηκε τον ρόλο της Μαντάμ Κλοντ στην ταινία του Just Jaeckin.
Η εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου σώματος είτε πρόκειται για πορνεία είτε για εμπορία οργάνων ή σκλαβιά με βρίσκει χωρίς ηθικολογίες αντίθετη. Η φροντίδα για ένα καλό τέλος και καλές συνθήκες χλιδάτης εκπόρνευσης δεν κάνουν διαφορά στην εμπορία σαρκός ούτε την δικαιώνουν.
Κι όμως, η ιέρεια της ευρωπαϊκής πορνείας που «μεσουρανούσε» την περίοδο 1960 – 1975 πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής της απομονωμένη και έγκλειστη σε ένα διαμέρισμα στην Νίκαια, ζώντας με μία μικρή σύνταξη.