8 Μάρτη 2016: Η Παγκόσμια Πορεία Γυναικών αντιστέκεται στον μιλιταρισμό

Αδελφές, φίλες, ακτιβίστριες και συναγωνίστριες,

Κατά τα τελευταία χρόνια, ο κόσμος ετοιμάζεται για την επέτειο της 8ης Μάρτη, τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, μια ημερομηνία που τιμούν σε όλο τον κόσμο τα συνδικάτα, οι οργανώσεις οι γυναικείες ομάδες και πολλοί περισσότεροι, πολλοί όμως αγνοούν τη σοσιαλιστική προέλευση της επετείου, που έχει σκοπό να αποτίσει φόρο τιμής σ’ αυτές τις γυναίκες που έχασαν τη ζωή τους παγιδευμένες σ’ ένα εργοστάσιο που έπιασε φωτιά καθώς εργάζονταν στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Εμείς, από την Παγκόσμια Πορεία Γυναικών, τιμούμε τους αγώνες των γυναικών και το φεμινιστικό κίνημα σε όλο τον κόσμο. Τιμούμε τη δύναμη όλων αυτών που προσπαθούν να ελευθερωθούν από την πατριαρχία, τον νεοαποικισμό, τον καπιταλισμό και τον ρατσισμό, που είναι οι ρίζες τού καταπιεστικού συστήματος στο οποίο ζούμε.

Βλέπουμε τώρα πώς οι ιδέες της “ασφάλειας” και της “ειρήνης” παρερμηνεύονται και χρησιμοποιούνται από τις ηγεμονικές δυνάμεις για να δικαιολογήσουν τον μιλιταρισμό και την αποκαλούμενη “ένοπλη ειρήνη”, ενώ απορρίπτουν την προσέγγιση του ανθρωπισμού και των γυναικείων δικαιωμάτων.

Κατά την 4η Διεθνή Δράση μας, το 2015, επιβεβαιώσαμε ότι αυξάνεται γρήγορα το κύμα των ένοπλων συγκρούσεων και του μη-συμβατικού πολέμου σε κάθε περιοχή, σπέρνοντας το φόβο, τη βία, την αρρώστια, το μίσος και τη φτώχια και φέρνοντας ως αποτέλεσμα τον φονταμενταλισμό. Είτε αυτή η βία ασκείται από στρατούς, παραστρατιωτικές οργανώσεις, ιδιωτικές εταιρίες “ασφάλειας”, μαφίες και οργανωμένο έγκλημα, από προσωπικό διεθνών αποστολών διατήρησης της ειρήνης ή από τα ίδια τα κράτη, πάντα καταλήγει να ωφελεί την πατριαρχία και το καπιταλιστικό σύστημα των οποίων θύματα είναι οι γυναίκες.

Στην Ασία γίνεται κάθε μέρα καθαρότερο ότι η ύπαρξη των στρατιωτικών βάσεων που ανήκουν σε ξένες δυνάμεις έχει καταλυτικές επιπτώσεις στην αύξηση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών, της πορνείας, περιπτώσεων βίας ενάντια στις γυναίκες και τα κορίτσια, του τράφικινγκ και πολλών άλλων.

Στην Αφρική, οι επωνομαζόμενοι “απελευθερωτές” έχουν γίνει καταπιεστές του λαού και, χρησιμοποιώντας αυταρχική εξουσία, έχουν περιορίσει δραστικά την ελευθερία των πληθυσμών και τα δημοκρατικά τους δικαιώματα. Στο περιβάλλον αυτό, θρησκευτικά, εθνοτικά και πολιτισμικά φονταμενταλιστικές ομάδες (που αυτοπροσδιορίζονται οι “υπερασπιστές του λαού”) επεκτείνονται γρήγορα σε πολλά μέρη, γίνονται ισχυρότεροι κάθε μέρα ενώ επιβάλλουν απάνθρωπες συνθήκες ζωής και παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών.

Στις Αραβικές χώρες, η αστάθεια και οι ένοπλες συγκρούσεις στη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη, την Υεμένη, εκτρέφονται από τις οικονομικές εξουσίες που εμπλέκονται στο εμπόριο των όπλων, που δεν νοιάζονται καθόλου για τα βάσανα που προκύπτουν για τον άμαχο πληθυσμό. Χιλιάδες άνθρωποι φεύγουν από την περιοχή για να ψάξουν την ασφάλεια και την ειρήνη. Γυναίκες και κορίτσια, ως ο πιο ευάλωτος πληθυσμός, γίνονται τα αντικείμενα της σεξουαλικής κατάχρησης και βίας και εξαναγκάζονται να προσφέρουν σεξουαλικές εύνοιες με αντίτιμο να έχουν τη δυνατότητα να βρεθούν σε περιβάλλον ασφάλειας και να απολαύσουν τα βασικά δικαιώματα στις υποτιθέμενα ασφαλέστερες χώρες.

Στην Παλαιστίνη, η κυβέρνηση του Ισραήλ εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τη βία για να διατηρήσει ένα σύστημα απαρτχάιντ και σιωνιστικού αποικισμού: τον αποκλεισμό της λωρίδας της Γάζας, τις εκτελέσεις και τις αυθαίρετες κρατήσεις πολιτών, την πολιτική των εποικισμών και την καταστροφή των σπιτιών των Παλαιστινίων. Στη Σαχάρα, η κυβέρνηση του Μαρόκου, ενισχύει την πολιτική της κατοχής σε καθημερινή βάση, λεηλατώντας και καταστέλλοντας τον πληθυσμό με στρατιωτικές επεμβάσεις ενώ παραγνωρίζει τις διεθνείς υποχρεώσεις της.

Στην Αμερική, η φύση λεηλατείται από τις εταιρίες εξόρυξης και τις πολυεθνικές που υποστηρίζονται από την αστυνομία, τον στρατό και άλλες ιδιωτικές εταιρίες ασφάλειας, που τους επιτρέπουν να αρπάζουν τους φυσικούς πόρους και να εκτοπίζουν τις κοινότητες για το δικό τους όφελος. Το νερό, ο αέρας, η γη και τα δάση ιδιωτικοποιούνται και εμπορευματοποιούνται, αφήνοντας τις κοινότητες χωρίς αρκετούς πόρους για την επιβίωσή τους ή την αυτονομία τους.

Στην Ευρώπη, οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν το σημερινό διεθνές πλαίσιο για να δικαιολογήσουν την εγκληματοποίηση των κοινωνικών κινημάτων. Μειώνονται ανησυχητικά οι ελευθερίες των πολιτών μέσα από καταπιεστικούς νόμους. Παρατηρούμε την αποδυνάμωση των δημοκρατικών συστημάτων μας μπροστά στην άνοδο των ομάδων της άκρας δεξιάς που συμβάλλουν στην όξυνση της ξενοφοβικής πολιτικής και τάσεων, όπως να κλείνονται τα εθνικά σύνορα και να αρνούνται άσυλο σε πρόσφυγες.

Σ’ αυτό το αποθαρρυντικό διεθνές πλαίσιο εμείς, οι ακτιβίστριες της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών, συνεχίζουμε στο δρόμο της υπεράσπισης των φεμινιστικών προταγμάτων μας. Εξακολουθούμε να συνάπτουμε συμμαχίες με άλλα κινήματα με τα οποία μας συνδέει ένα κοινό όραμα. Και παρέχουμε συνεχή υποστήριξη στους τοπικούς αγώνες των αδελφών μας για αειφόρο ζωή.

Ξέρουμε ότι μαζί είμαστε ισχυρότερες και αποτελούμε ένα ασταμάτητο παγκόσμιο κίνημα που μπορεί να φέρει την αλλαγή, και γι’ αυτό συνεχίζουμε να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας, τους αγώνες και τις μάχες μας για τις επόμενες διεθνείς συναντήσεις μας, ψάχνοντας βαθύτερα με τις συζητήσεις μας και αξιολογώντας την 4η Διεθνή Δράση μας. Επίσης σχεδιάζουμε το μέλλον μας ως κίνημα και επανενεργοποιούμαστε για να συνεχίσουμε τους αγώνες και τις αντιστάσεις μας.

Θα αντισταθούμε στις επιθέσεις της πατριαρχίας, του καπιταλισμού, του ρατσισμού και της αποικιοκρατίας σε επίπεδο βάσης.

Θα αντισταθούμε όπως έκανε η αδελφή μας Berta Cáceres, μια ηγετική μορφή των αυτοχθόνων στην Ονδούρα και ακούραστη αγωνίστρια για τα δικαιώματα των κοινοτήτων και για τη γη τους, η οποία δυστυχώς δολοφονήθηκε βάρβαρα στο σπίτι της, πριν λίγες μέρες.

Θα αντισταθούμε όπως έκαναν οι αδελφές μας Κούρδισες Pakize Nayir, Fatma Uyar και Sêve Demir, που φυλακίστηκαν και δολοφονήθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας του τουρκικού κράτους, λόγω του πολιτικού ακτιβισμού τους.

Θα αντισταθούμε όπως κάνουν οι Máxima Acuña και Dina Mendoza, που εξακολουθούν να ορθώνουν ανάστημα στο Περού ενάντια στην εταιρία εξόρυξης που απειλεί το νερό και τη γη των κοινοτήτων τους.

Θα αντισταθούμε όπως έχουν κάνει πολλές ανώνυμες γυναίκες σε όλο τον κόσμο κάθε μέρα, από τα σπίτια τους και τις κοινότητές τους, που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους και για την προστασία άλλων γυναικών.

Θα εξακολουθήσουμε να αντιστεκόμαστε. Κανένα όπλο και καμιά πατριαρχική εξουσία δεν θα μπορέσει να μας φιμώσει.

8 Μάρτη 2016

Μετάφραση Σίσσυ Βωβού