Δεν είναι τόσο γνωστή όσο η Αντζελίνα Τζολί, είναι όμως μια ακτιβίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των προσφύγων-μεταναστών-μεταναστριών, αφού όλη η μικρή εθνότητά της έχει υποστεί τρομερές κακοποιήσεις, και μεγάλο μέρος έχουν γίνει πρόσφυγες, από τις αρχές ακόμα της δεκαετίας του 1990, στην Ευρώπη, κυρίως στη Γερμανία.
Έέπεσε θύμα απαγωγής τον Αύγουστο του 2014 όταν μέλη του Ισλαμικού Κράτους (γνωστό ως ISIS ή ISIL) εισέβαλαν στο χωριό της στο Ιράκ.
Ακολούθησε η εκτέλεση όλων των ανδρών και η μεταφορά των γυναικών και των παιδιών στη Μοσούλη. Λίγες μέρες αργότερα βασανίστηκε, προσπάθησε να δραπετεύσει αλλά συνελήφθη. Τελικά, μετά από τρεις μήνες, κατάφερε να διαφύγει. Κατέφυγε στη Γερμανία, όπου της δόθηκε ιατρική περίθαλψη και φροντίδα.
Ταξιδεύει σε Ευρώπη και Αμερική για να ευαισθητοποιήσει για τα δικαιώματα των γυναικών και για τα βάσανα που υφίστανται οι Γιαζίντι. Ζητά να συζητηθεί το θέμα τους στο Ευρπαϊκό Κοινοβούλιο.
Αυτές τις ημέρες βρίσκεται στη Ελλάδα, όπου συνάντησε τον πρωθυπουργό, στις 28-3, ενώ είχε συναντήσει και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας στις 30-12-15.
Στις δηλώσεις της μετά από τη συνάντηση με τον κ. Παυλόπουλο, είχε πει:
Εγώ είχα την τύχη να γλιτώσω, από τις δυνάμεις του Daesh (Ιsis) μεταξύ των χιλιάδων κοριτσιών που είχαν απαχθεί. Το Daesh επιτέθηκε στις 3 Μαρτίου του 2014. Σκότωσαν τους άντρες και πήραν τα παιδιά. Τους πήραν στα στρατόπεδά τους, στις βάσεις τους στη Μοσούλη στην Συρία και αλλού και μας οδήγησαν προς τους πολεμιστές σε διάφορα σημεία. Κάθε μέρα μας πωλούσαν σε άνδρες του Daesh είτε της Συρίας είτε του Ιράκ. Εγώ δεν έμεινα πολύ καιρό, έμεινα τρεις μήνες, αλλά με πήρανε πάνω από δώδεκα αγωνιστές ή πολεμιστές, αντάρτες του Daesh.
Πήρανε τα αδέλφια μου, σκότωσαν τους συναδέλφους μου, τους συναγωνιστές μου και με κρατούσαν αιχμάλωτη. Πέρασε ένας χρόνος από τότε, αλλά αυτές οι πράξεις συνεχίζονται μέχρι σήμερα, εις βάρος πολλών μειονοτήτων.
Μέχρι αυτή τη στιγμή υπάρχουνε 3.400 άτομα τα οποία κρατούνται και είναι Σύροι ή Ιρακινοί. Το 40 τοις εκατό των περιοχών που κατοικούμε, ακόμα είναι υποδουλωμένα υπό την κατοχή αυτών των δυνάμεων. Ακόμα και στα μέρη τα οποία απελευθερώθηκαν, ο λαός μου δεν θέλει να επιστρέψει γιατί έχουν πλήρως καταστραφεί και ισοπεδωθεί.
Σας απευθύνω έκκληση να μεταφέρετε τη φωνή μου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι παρά την παρέλευση αυτού του έτους, συνεχίζονται και βρίσκονται υπό κατοχή, υπό ομηρία χιλιάδες γυναίκες και μικρά παιδιά. Αυτό που ζητάμε είναι να απελευθερωθεί το υπόλοιπο τμήμα των εδαφών μας και να επιστρέψουν ελεύθερες οι γυναίκες και τα παιδιά στη Συρία, στο Ιράκ, στα εδάφη τα οποία ζούσαμε.
Η Nadia Murad Basse Taha ανήκει στην κουρδική εθνοθρησκευτική μειονότητα με ινδοϊρανικές ρίζες των «Γιαζίντι», που ζουν στην επαρχία της Νινευή του βορείου Ιράκ, ενώ υπάρχουν και άλλες κοινότητές τους στην Υπερκαυκασία, την Αρμενία, την Τουρκία και τη Συρία.
Μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό, ανέφερε στον προσωπικό λογαριασμό της στο twitter, ότι έγινε δεκτή από τον πρωθυπουργό, με τον οποίο συζήτησαν για την προσφυγική κρίση και τους νέους κανονισμούς της ΕΕ. Τονίζει ότι η διεθνής κοινότητα και τα Ηνωμένα Έθνη πρέπει να στηρίξουν τους πρόσφυγες στην Ελλάδα παρέχοντας άμεσα στέγη, τροφή και ιατροφαρμακευτική περίθλαψη. Παράλληλα, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της προς τον ελληνικό λαό και την κυβέρνηση για τον τρόπο που έχει χειριστεί τις προσφυγικές ροές μέσα σε έναν χρόνο.
Επισκέφθηκε κάποια στρατόπεδα ή χώρους διαμονής προσφύγων, για να διαπιστώσει την κατάσταση μετά τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Έγραψε στις 29 Μαρτίου: “Ήρθα στην Αθήνα για να αξιολογήσω την κατάσταση μετά τη συμφωνία. Οι εικόνες των παιδιών που έφευγαν, με λύπησαν πολύ”.
Στις 31 Μαρτίου, σε άλλη ανάρτηση, έγραψε: “Δεν υπάρχει μεγαλύτερη στενοχώρια από αυτήν που πήρα επισκεπτόμενη πρόσφυγες στην Αθήνα. Δεν υπάρχει στέγαση, λιγοστή είναι η τροφή και πάνω απ’ όλα απελπισία”.
Σίσσυ Βωβού