Υπέρ των γυναικείων δικαιωμάτων η Χίλαρι Κλίντον

Γράφει η Σίσσυ Βωβού

Η Χίλαρι Κλίντον ξεσπάθωσε στις 10 Ιουνίου εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ, με επίκεντρο το δικαίωμα στην άμβλωση και άλλα γυναικεία δικαιώματα. Χαρακτήρισε τον αντίπαλό της ως σεξιστή και εχθρό των γυναικείων δικαιωμάτων.

Κραδαίνει αυτό το χαρτί, μια και είναι η πρώτη γυναίκα υποψήφια πρόεδρος μεγάλου κόμματος των ΗΠΑ, και έχει μεγάλη απήχηση στις γυναίκες γι’ αυτό το λόγο. Σε επιθετική ομιλία της από το βήμα της αμερικανικής οργάνωσης οικογενειακού προγραμματισμού  Planned Parenthood, είπε ότι «Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ λέει ότι θέλει να ξαναδώσει στην Αμερική το μεγαλείο της, μιλάει με έναν κώδικα που υπονοεί: ας πάμε ξανά την Αμερική προς τα πίσω», δηλαδή, «στην εποχή που η άμβλωση ήταν παράνομη».

Υπενθύμισε ότι ο Τραμπ «έχει πει ότι οι γυναίκες θα έπρεπε να τιμωρούνται σε περίπτωση άμβλωσης» (βλ. Δημοσίευμα του Μωβ της 3/4/16). «Έχει αποκαλέσει γυναίκες πόρνες, σκύλες, βρομερά ζώα. Μοιάζει δύσκολο να υπολογίζουμε σ’ αυτόν για τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων μας, όταν έχει δηλώσει ότι οι γυναίκες είναι πρόβλημα για τους εργοδότες», ανέφερε μεταξύ άλλων στην ομιλία της.
Επίσης, δήλωσε ότι θα δώσει μάχη για την ισότητα των αμοιβών, «τον οικογενειακό προγραμματισμό» και «το δικαίωμα να παίρνει κάποια τις δικές της αποφάσεις για την υγεία της».

Ήταν η πρώτη ομιλία της από τότε που εξασφάλισε το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος από τον Μπέρνι Σάντερς ο οποίος, να μην παραλείψουμε να πούμε ότι είναι πολύ προοδευτικός σε πολλά επίπεδα, και όπως δηλώνει επίσης, φεμινιστής.

Όπως είναι αναμενόμενο, με τέτοιες δηλώσεις ο Τραμπ χάνει μεγάλο μέρος των γυναικών ψηφοφόρων, οι οποίες είναι κινητοποιημένες για τα δικαιώματά τους. Σύμφωνα με κάποια τελευταία δημοσκόπηση, οι μισές γυναίκες δήλωσαν ότι σκέπτονται να ψηφίσουν την Κλίντον, ενώ μόλις το 32% είπε ότι σκέπτεται να τον ψηφίσει.

Καλό μήνυμα για τα γυναικεία δικαιώματα όπου γης, αν και η κ. Κλίντον δεν φημίζεται μέχρι τώρα για ριζοσπαστική πολιτική κάποιου άλλου είδους. Αντίθετα, είναι κομμάτι του βαθέως κατεστημένου.

Ας θυμηθούμε, τέλος, ότι ήταν πιο εύκολο για έναν μαύρο να γίνει πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, απ’ ότι για μια γυναίκα. Δεν ξεχνούμε ότι το δικαίωμα ψήφου μετά τον εμφύλιο πόλεμο στις ΗΠΑ δόθηκε στους μαύρους, το 1870, μετά από σκληρούς αγώνες βέβαια. Στις γυναίκες, την εποχή εκείνη του ισχυρού και μαζικού αγώνα για την ισότητα δεν είχε κατακτηθεί το δκαίωμα ψήφου, παρά μόνο το 1922.