Συνάντηση με γυναίκες-πρόσφυγες στο Welcommon

Το Μωβ επισκέφθηκε χθες 14 Φεβρουαρίου 2017 τον ξενώνα προσφύγων Welcommon στα Εξάρχεια, για να συζητήσει με γυναίκες πρόσφυγες θέματα που αφορούν έμφυλη βία αλλά και γυναικεία δικαιώματα γενικότερα. Η δράση μας αυτή εντάσσεται στη σειρά δράσεων που κάνουμε σε πολλούς χώρους διαμονής προσφύγων.

Ήρθαν 13 γυναίκες, και μερικά κορίτσια, και συζητήσαμε μαζί τους με διερμηνεία αραβικά-ελληνικά.

Αφού τους εξηγήσαμε για το δικαίωμα στο άσυλο με ειδική αναφορά στην έμφυλη βία, σύμφωνα με το σχετικό φυλλάδιό μας που τους μοιράσαμε στη γλώσσα τους, τους εξηγήσαμε επίσης για την ισότητα των δύο φύλων που είναι κατοχυρωμένη νομικά σε όλα τα επίπεδα στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της Ευρώπης, όπου οι περισσότερες από τις παρευρισκόμενες θα πάνε για οικογενειακή επανένωση.

Τονίσαμε ιδιαίτερα το θέμα της βίας κατά των γυναικών, που είναι απαράδεκτη και παράνομη είτε προέρχεται από ξένο είτε από συγγενικό πρόσωπο. Τις ενημερώσαμε για τα τηλέφωνα στα οποία πρέπει να απευθύνονται για την αντιμετώπιση μιας τέτοιας κατάστασης. Μεταξύ άλλων τους είπαμε ότι μόνο ένας γάμος αναγνωρίζεται στην Ευρώπη για το δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης, και ότι η κλειτοριδεκτομή είναι απαράδεκτη και παράνομη σε όλη την Ευρώπη. Σημειώσαμε ότι το Κοινοβούλιο της Αφρικανικής Ένωσης (στο οποίο συμμετέχουν 54 αφρικανικά κράτη – εκτός από το Μαρόκο που δε συμμετέχει) με απόφασή του της 8ης Αυγούστου 2016 ενέκρινε την απαγόρευση του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, αποφασίζοντας ταυτόχρονα ένα σχέδιο δράσης που στοχεύει στην εξάλειψη αυτής της πρακτικής (σε συνεργασία με τις εθνικές κυβερνήσεις).

Επίσης, τονίσαμε το θέμα της ηλικίας γάμου, ότι στην Ευρώπη είναι γενικά στα 18 χρόνια, και πώς συνδυάζεται με το θέμα της μόρφωσης των κοριτσιών (αλλά και των ιδίων), την ανάγκη να στέλνουν τα κορίτσια στο σχολείο και προοπτικά ίσως να καταφέρουν να πάνε και στο Πανεπιστήμιο.

Σε ερωτήσεις μας για τους προβληματισμούς ή τα προβλήματά τους, όσες μίλησαν ανέφεραν ότι δεν αντιμετωπίζουν θέμα σωματικής βίας, αλλά έχουν σημειωθεί περιστατικά προσβολών στο δρόμο λόγω της ενδυμασίας τους. Αυτό που φάνηκε να τις απασχολεί και το συζητήσαμε είναι πώς θα ενημερωθούν τα κορίτσια για την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα μικτά δημόσια σχολεία που πάνε, και γενικότερα οι σχέσεις των δύο φύλων.

Επίσης εξέφρασαν την ανησυχία τους για τον τρόπο που θα τις δεχτούν εκεί που θα πάνε, μήπως τις απομονώνουν, επειδή είναι ξένες και φοράνε μαντίλα, ιδίως τα παιδιά στα σχολεία. Εμείς απαντήσαμε ότι παντού υπάρχουν στενόμυαλοι άνθρωποι με ρατσιστικές αντιλήψεις, αλλά και παντού υπάρχουν αλληλέγγυοι άνθρωποι και ομάδες που θα τις στηρίξουν και θα αγωνιστούν για την ένταξή τους στην κοινωνία υποδοχής, όπως συμβαίνει και στη δική μας χώρα. Το ζήτημα αυτό μπορούν να το αντιμετωπίσουν με τη στενή συνεργασία τους με τέτοια άτομα και συλλογικότητες, όπου κι αν βρίσκονται. Εμείς πιστεύουμε στην ισότητα, στις ίσες ευκαιρίες και στην ελεύθερη επιλογή των γυναικών ως προς τον κώδικα ενδυμασίας, τον οικογενειακό προγραμματισμό και πολλά άλλα θέματα της ζωής.

Ευχαριστούμε την κοινωνική λειτουργό του χώρου Μαρία Βλαβιανού, η οποία ενημέρωσε τις γυναίκες για την εκδήλωση αλλά και συνέβαλε στη διεξαγωγή της, όπως και την διερμηνέα Eman Alsayad που βρίσκεται πολλά χρόνια στην Ελλάδα και γνωρίζει πολύ καλά τα ελληνικά.

ΤΟ ΜΩΒ