Στην συνεδρίαση που αναφέρεται στο κατωτέρω άρθρο,
το Μωβ συμμετείχε και έχουμε αναρτήσει ολόκληρη την ομιλία μας
Τα …χίλια πρόσωπα που μπορεί να πάρει στις σύγχρονες κοινωνίες η καταπίεση των γυναικών αναδείχθηκαν από τις τοποθετήσεις δεκάδων εκπροσώπων γυναικείων οργανώσεων που κατέθεσαν τους προβληματισμούς και τις προτάσεις τους στην Βουλή, ενόψει της 8ης Μαρτίου, Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας.
Στη συζήτηση που έγινε στην κοινοβουλευτική Επιτροπή Ισότητας, από τα προφανή όπως η σωματεμπορία και η συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων έως και πλευρές τις καθημερινής ζωής όπως ο φόβος στο δρόμο ή η μη καταβολή της διατροφής σε περίπτωση διαζυγίων, αναλύθηκαν ως φαινόμενα που υπονομεύουν μία κατάκτηση του ανθρώπινου πολιτισμού όπως η ισότητα των φύλων.
Κοινή ήταν η πεποίθηση ότι οι διεθνείς εξελίξεις οδηγούν σε μία συντηρητική στροφή σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ η οικονομική κρίση μεταφράζεται και σε κρίση ανθρώπινων δικαιωμάτων και πολιτισμού στο πλαίσιο της οποίας υποβαθμίζονται και τα γυναικεία δικαιώματα.
Η 8η Μαρτίου είναι η «ημέρα όχι της γυναίκας γενικά αλλά την ημέρα του αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών, θεωρήσαμε ότι αυτή η συνεδρίαση πρέπει να αναφέρεται ακριβώς στα δικαιώματα των γυναικών, τα οποία δέχονται επιθέσεις τα τελευταία χρόνια, παγκόσμια – ν’ αρχίσω από το πιο πρόσφατο, τον Πρόεδρο Τραμπ και να πάμε μέχρι την αμφισβήτηση αναπαραγωγικών δικαιωμάτων, ακόμη και σε ευρωπαϊκές χώρες, μέσα στην τελευταία διετία ή τριετία». Αυτό επισήμανε στην εισηγητική της ομιλία η πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής Ισότητας των Δύο Φύλων, Αφροδίτη Σταμπουλή, ενώ ιδιαίτερα αναλυτικές ήταν οι τοποθετήσεις των εκπροσώπων των γυναικείων οργανώσεων.
Ας τις δούμε αναλυτικά:
Τι συμβαίνει στην ΕΥΡΩΠΗ
Θεοδώρα (Δώρα) Τσιλιπάνου (Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων): «Σύμφωνα με την έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη στρατηγική της Ε.Ε. για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών μετά το 2015 τίθεται ως βασικό ζήτημα ότι η φτώχεια στην Ευρώπη έχει δυσανάλογα γυναικείο πρόσωπο και ότι το φαινόμενο αυτό πλήττει κυρίως μόνες μητέρες, γυναίκες με αναπηρία, γυναίκες νέες, ηλικιωμένες, μετανάστριες, γυναίκες που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες, όλες θύματα της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Παράλληλα η απορρύθμιση των όρων του Εργατικού Δικαίου και οι ελαστικές μορφές εργασίας έχουν επιφέρει μεγάλα πλήγματα στις εργαζόμενες γυναίκες σε θέματα απολύσεων, προστασίας της μητρότητας και μισθολογικού χάσματος. Οι ανισότητες εναντίον των εργαζομένων γυναικών επεκτάθηκαν και στον ιδιωτικό τομέα, όπου καταγράφηκαν αυθαίρετες απολύσεις, ενώ πολλοί εργοδότες αρνήθηκαν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, όπως είναι η αναγκαστική αποδοχή των μεταβολών στο καθεστώς απασχόλησης πριν ή μετά την άδεια μητρότητας ή την γονική άδεια. Επίσης, οι χαμηλές δημόσιες δαπάνες ή οι παροχές είχαν αντίκτυπο στο γυναικείο εργατικό δυναμικό. Έτσι πολλές γυναίκες αναγκάστηκαν να περάσουν πολλά χρονικά διαστήματα εκτός αγοράς εργασίας, ενώ άλλες να διακόψουν την επαγγελματική σταδιοδρομία τους».
Ειρήνη Αγαθοπούλου (Πρόεδρος του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας (Κ.Ε.Θ.Ι.)):
«Τα δικαιώματα των γυναικών των μαύρων, των προσφύγων, των ομοφυλόφιλων, τα ήδη κεκτημένα βρίσκονται σε κίνδυνο και οι τελευταίες εξελίξεις στην Αμερική, όπως είπαμε με την εκλογή του Τραμπ, αλλά και στην Ευρώπη με τη συντηριτικοποίηση των πολιτικών της, να αναφέρω ως παράδειγμα τη δυσλειτουργική -και το λέω πολύ κομψά- συμφωνία για το προσφυγικό σίγουρα δεν μπορούν να μας χαροποιούν. Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτό η ύπαρξη πολιτικών για την ισότητα των φύλων, τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι «εκ των ων ουκ άνευ». Η αλήθεια είναι, ότι η Ε.Ε. και η ευρωπαϊκή επιτροπή το τελευταίο διάστημα έχει ρίξει ιδιαίτερη βαρύτητα στα θέματα αυτά και προκηρύσσει πληθώρα συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων για τα θέματα ισότητας φύλου, το επικροτούμε αυτό, αλλά από την άλλη δεν μπορούμε, να αφήσουμε άνευ σχολιασμού το γεγονός ότι η ίδια η Ε.Ε. από τη μια χρηματοδοτεί τέτοιου είδους προγράμματα, από την άλλη επιμένει σε πολιτικές λιτότητας και περικοπών βασικών αγαθών και δικαιωμάτων που αναπόφευκτα κυρίως πλήττουν τις πιο ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού μέσα σε αυτές και οι γυναίκες».
Τι συμβαίνει στην ΕΛΛΑΔΑ
Νικολέττα Δανιά, (Εντεταλμένη Περιφερειακή Συμβούλος Αττικής για θέματα Ισότητας):
«Αυτό που διαπιστώνουμε, αναλαμβάνοντας την Περιφέρεια είναι πως λείπει μια ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης των γυναικών της Αττικής και ειδικότερα των ευάλωτων ομάδων της. Έτσι, σε συνεργασία με Α.Ε.Ι. της χώρας σχεδιάζουμε και γρήγορα θα αρχίσουμε να υλοποιούμε μια καινοτόμο παναττική συνδυαστική έρευνα, ποσοτική και ποιοτική του έμφυλου κοινωνικού χάρτη της Περιφέρειας, που θα συμβάλει στην τεκμηρίωση συγκεκριμένων προτεραιοτήτων των δράσεών μας και την κατανομή σχετικών πόρων για την ισότητα των φύλων»
Μαρία Στρατηγάκη (Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Πρόνοιας και Ισότητας του Δήμου Αθηναίων): «Περιορίζεται το δικαίωμα στη μητρότητα και στην πατρότητα, λόγω των χαμηλών αμοιβών της οικονομικής κρίσης, πολλά ζευγάρια δεν έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν μαζί και πολλές νέες γυναίκες και άνδρες δεν αποφασίζουν να κάνουν παιδιά. Οι επιπτώσεις στην οικογένεια είναι επίσης, πολύ άνισα καταμερισμένες ανάμεσα στους άντρες και στις γυναίκες. Οι γυναίκες αναλαμβάνουν πολύ περισσότερες φροντίδες, πολλά άτομα της οικογένειας δεν έχουν εργασία και λόγω των κοινωνικών υποδομών, η φροντίδα των παιδιών και των ηλικιωμένων πέφτει ακόμη περισσότερο στις γυναίκες».
ΕΡΓΑΣΙΑ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΓΥΝΑΙΚΑ
Μίκα Ιωαννίδου, (Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Lobby Γυναικών).
«Σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας της Eurostat η Ε.Ε. υπολογίζει ότι το κλείσιμο της ψαλίδας μεταξύ της συμμετοχής των γυναικών στην οικονομία και στην εργασία, θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση του Α.Ε.Π. των χωρών της ευρωζώνης κατά 13%.
Ξέρετε τι σημαίνει αυτό για μια χειμαζόμενη ελληνική οικονομία; Αυτό εις απάντηση των όσων πολύ συχνά ακούγονται και λυπάμαι όπου αυτά τα θέματα έχουν πλέον υποβαθμιστεί και υπάρχει και η πολύ εύκολη απάντηση, ότι ξέρετε κάτι, δεν υπάρχουν χρήματα.
Χρήματα δεν θα έλεγα ότι υπάρχουν, προφανώς και δεν υπάρχουν, αλλά είναι πολιτικές οι οποίες πρέπει να εφαρμοστούν για να βγει κι αυτή η χώρα μαζί με την Ευρώπη που περνάει τεράστια κρίση επίσης, να δει καλύτερες μέρες».
TRAFFICKING
Nora Ukachukwu, Πρόεδρος του Συλλόγου Νιγηριανών Γυναικών Ελλάδας:
«Οι Νιγηριανές ιερόδουλες δουλεύουν ακόμα στους δρόμους της Ελλάδας, πολλές δεν έχουν καταφέρει να βγουν από αυτό το δίκτυο. Αυτό αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για την οργάνωσή μου και θεωρώ ότι είναι πρόκληση επίσης για αυτό το αξιότιμο Κοινοβούλιο.Προτάσεις: Πως θα μπορούσε η αξιότιμη αυτή Επιτροπή να μας βοηθήσει με κάποιες από αυτές τις καταστάσεις. Θα ήθελα να προτείνω τα εξής: οι γυναίκες πρέπει να μορφώνονται και να μαθαίνουν ποια είναι τα βασικά τους δικαιώματα μέσα από σεμινάρια ή εργαστήρια, workshop. Μπορούμε να τις ενισχύσουμε με επαγγελματική κατάρτιση και προσφέροντάς τους την απόκτηση δεξιοτήτων».
Lauretta Mac Auley, (Πρόεδρος της Οργάνωσης Ενωμένων Γυναικών της Αφρικής (United African Women)): «‘Εχουμε γυναίκες που ήταν θύματα του trafficking και αυτές οι γυναίκες, όμως, δεν πήγαν να καταγγείλουν τους traffickers. Προσπάθησαν μόνες τους να ελευθερωθούν από τους traffickers. Φανταστείτε τώρα τι πέρασαν αυτές οι κοπέλες. Δεν θέλω να σας επαναλάβω τι πέρασαν οι κοπέλες για να ελευθερωθούν. Αυτές οι γυναίκες θέλουν να φτιάξουν τη ζωή τους, αλλά δεν μπορούν να πάρουν την άδεια παραμονής επειδή δεν πήγαν να καταγγείλουν τους traffickers. Στη συνέχεια, αυτές οι γυναίκες όταν μείνουν έγκυοι, δεν μπορούν να πάνε για προληπτικό έλεγχο, ούτε μπορούν να πάρουν άδεια παραμονής και τότε δρουν τα κυκλώματα. Όσο μας στερείτε τα δικαιώματά μας, δυναμώνετε τα κυκλώματα. Αυτές οι γυναίκες που πάνε να γεννήσουν και δεν έχουν άδεια παραμονής, πρέπει να βρουν λύση. Η λύση είναι να πάρουν χαρτιά απόμια άλλη γυναίκα, για να πάνε να γεννήσουν. Αυτομάτως, αυτό το παιδί που γέννησαν δεν είναι δικό τους στα χαρτιά».
ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ | ΕΜΦΥΛΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ
Ειρήνη Φερέτη, Α΄Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας:
«Σημαντικό θέμα είναι τα έμφυλα στερεότυπα στα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Ο κυρίαρχος ρόλος τους είναι διττός. Από τη μια αναπαράγουν αναρίθμητες με προσβλητικές έως εξευτελιστικές απεικονίσεις το γυναικείο φύλο, υπονομεύοντας έτσι τη θέση της γυναίκας, από την άλλη έχουν μια τεράστια διεισδυτικότητα και πρόσβαση σε εκατομμύρια αποδεκτών, που αν αξιοποιηθούν σωστά μπορούν άμεσα να διαδώσουν, να ευαισθητοποιήσουν, να ενημερώσουν με τον πιο κατάλληλο τρόπο για κρίσιμα θέματα που αφορούν τις γυναίκες και την καταπολέμηση των σε βάρος τους διακρίσεων και παραβιάσεων.
Ο Σύνδεσμος υλοποίησε ένα πρόγραμμα και έχει εκπονήσει έναν οδηγό με πολύτιμο υλικό, το οποίο μπορείτε να αναζητήσετε στην ιστοσελίδα του Συνδέσμου για τα δικαιώματα της γυναίκας για την καταπολέμηση των έμφυλων στερεοτύπων στα ΜΜΕ».
ΕΚΤΡΩΣΗ
Αντωνία Τσαρέα, Πρόεδρος Γυναικείας Ομάδας Αυτοάμυνας:
«Αρχίζουμε και βλέπουμε σε πολύ μικρότερες ηλικίες από 14 – 15 ετών, έχουμε πάει πίσω σχετικά και με την ενημέρωση της αντισύλληψης.
Στη δική μου γενιά την δεκαετία του ’90, κάναμε πολύ μεγάλο αγώνα για την αντισύλληψη και υπήρχε σε όλα τα κέντρα υγείας ολόκληρος κατάλογος σχετικά με την αντισύλληψη. Εγώ είμαι στο δημόσιο φορέα, είμαι στο ΙΚΑ στις διεθνείς σχέσεις προϊσταμένη – τμηματάρχης και δεν υπάρχει πουθενά σε κανένα ΕΟΠΥΥ, κανένα φυλλάδιο για την πρόληψη για την αντισύλληψη, έστω να το πάρουν οι μητέρες. Έχουμε πάει πάλι πίσω και γίνονται εκτρώσεις μυστικά σε παιδιά 13 και 14 ετών».
Βάσω Μαργαριτίδου (Πρόεδρος της Πρωτοβουλίας «Γυναίκα και Υγεία»): «Περίπου δεκαέξι χρόνια από τη νομιμοποίηση της έκτρωσης, κανένα στοιχείο δεν τηρείται, δεν γνωρίζουμε το μέγεθος, αναφέρονται πολύ συχνά ελλιπή και ψευδή στοιχεία. Αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον είναι ότι πράγματι οι έφηβες προβαίνουν στην έκτρωση, ίσως μέχρι 15.000 έφηβες και ένας αριθμός εφήβων περίπου 2.000 έχουν κάτω από 18 κύηση μονογονεακό ρόλο οικογένειας και άλλα συναφή».
ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ
Αννα Κοντοθανάση, (Μέλος της Οργάνωσης Γυναικών Δικαιωμάτων «Το Μωβ»):
«Διατηρείται ρητά στην ελληνική έννομη τάξη το άρθρο 339 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο απαλλάσσει της δίωξης αυτόν που ασέλγησε σε ανήλικη κάτω των 15 ετών, αν την παντρευτεί. Αυτό, βέβαια, είναι σκανδαλώδης, ενάντια σε οποιαδήποτε έννοια ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ισότητας και διεθνούς νομιμότητας».
Λίλιαν Γαζή (Συντονίστρια του Δικτύου για την Καταπολέμηση της Ανδρικής Βίας κατά των Γυναικών, Συντονίστρια του Εθνικού Παρατηρητηρίου για την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών):
«Να υπάρξει ένα «άνοιγμα» στο θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης των γυναικών στο χώρο εργασίας, που και εκεί υπάρχει σημαντικό πρόβλημα. Να κουβεντιάσουμε σαν κοινωνία, ανοιχτά και σοβαρά, το θέμα της μετανάστευσης και το θέμα της νοοτροπίας που ακολουθεί ένα μεγάλο μέρος αυτών των πληθυσμών, διότι η Ευρώπη υποφέρει από αυτό.
Η Ευρώπη βρίσκεται σε μια διαδικασία «συντηρητικοποίησης» και αυτό χρησιμοποιείται πάρα πολλές φορές ως άλλοθι, για να υπάρχουν μεγάλες ανατροπές στα κοινωνικά και στα πολιτικά δικαιώματα των ανθρώπων».
Λιλλιαν Ζέλλου (Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Πανελλαδικής Οργάνωσης Γυναικών «Παναθηναϊκή»): «Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που επισημαίνουν τα μέλη της οργάνωσης μας είναι η ασφάλεια των γυναικών σε επίπεδο γειτονιάς και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με πολύ μεγάλη σοβαρότητα. Το να κλείνονται οι γυναίκες από το μεσημέρι στα σπίτια τους, να φοβούνται να κυκλοφορήσουν έξω έχει και οικονομικές επιπτώσεις σε όλα τα επαγγέλματα, να έχετε υπόψη σας αυτά που εξακολουθούν να υπάρχουν και στο βαθμό που υπάρχουν»
Διαβάστε την επισκόπηση του Vou8η Μάρτη οι αγώνες των γυναικών μπροστά”.liwatch σχετικά με την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ για την καταπολέμηση της ΒΙΑΣ κατά των ΓΥΝΑΙΚΩΝ.
ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Ειρήνη Πανταζή-Μελίστα, (Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ελληνίδων):
«Υπάρχει έλλειμμα ως προς τις πολιτικές για τη μητρότητα. Οι εργοδότες βάζουν αυστηρούς όρους και ξέρουμε πολύ καλά ότι απαγορεύουν ακόμα και γάμους. Ακόμα και όταν υπάρχει γάμος, απαγορεύουν τη μητρότητα. Γνωρίζουμε ακόμα και για συμβόλαια που γίνονται μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων γυναικών προκειμένου να αποφευχθεί αυτό και βέβαια, είναι σε βάρος της μητρότητας».
Αναστασία Παμουκτσόγλου, (Γραμματέας της Ένωσης Γυναικών Ελλάδας):
«Υπάρχει και μια ειδική πρόταση που κάνουμε, σε περιπτώσεις προβλημάτων μητρότητας ή παραβίασης των δικαιωμάτων μητρότητας και προστασίας του παιδιού στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, θα μπορούσε να ιδρυθεί μια υπηρεσία ειδικού διαμεσολαβητή στο Υπουργείο Εσωτερικών, ώστε να λύνονται αυτόματα οι διαμάχες χωρίς προσφυγές στα δικαστήρια και, βεβαίως, τα έξοδα σε ό,τι αφορά την υπηρεσία και τις προσβαλλόμενες».
Χρησηίδα Σφανδού, ( Ένωση Ελληνίδων Νομικών):
«Όταν ένα ζευγάρι χωρίσει το δικαστήριο αποφασίζει τα παιδιά ποιος θα τα έχει. Κατά συντριπτική πλειοψηφία τα έχουν οι γυναίκες. Όμως όταν ο σύζυγος δεν καταβάλλει την διατροφή, αναγκάζονται οι γυναίκες να δουλεύουν δύο και τρεις φορές, δύο και τρεις εργασίες και έτσι εξαντλούνται σωματικά και πνευματικά και ψυχικά.Και αυτό βέβαια εμείς το θεωρούμε σαν μια μορφή βίας»
Busy woman doing simultaneously many tasks cooking cleaning reading working baby caring and talking on the phone. Modern mother consept
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ευτυχία Μπέκου-Μπαλτά, (Γραμματέας του Πολιτικού Συνδέσμου Γυναικών):
«Δυστυχώς τα νούμερα δεν μας κάνουν να είμαστε αισιόδοξες γιατί ενώ το 2000 σπάσαμε το φράγμα του 10% συμμετοχής των γυναικών στο κοινοβούλιο, ξεπεράσαμε και το φράγμα το 20% στις εκλογές του Γενάρη του 2015, είχαμε την πρώτη υπαναχώρηση που κατέβηκε πάλι από το 20% στις εκλογές του Σεπτεμβρίου γιατί ήταν εκλογές με λίστα και αυτό αναδεικνύει ακόμα και με τις νομοθετήσεις που είχαμε και στο σύνταγμα, αλλά και στον εκλογικό νόμο θετικών μέτρων, τις αδυναμίες αυτών μέτρων για την ισότητα».
ΠΟΡΕΙΑ “ΔΕΝ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ, ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ”
Σήμερα, το απόγευμα, στις 19.00 ξεκινάει από την Πλατεία Κλαυθμώνος συγκέντρωση με πορεία προς το Σύνταγμα από γυναικείες οργανώσεις. Μπείτε να διαβάσετε εδώ.
Το κείμενο της πρόσκλησης:
“Η ημέρα της γυναίκας δεν είναι μια μέρα για εκπτώσεις και προσφορές καλλυντικών σε γυναίκες. Ούτε και είναι μια μέρα για να δώσεις λουλούδια στο «ωραίο φύλο».
Η ημέρα της γυναίκας, που καθιερώθηκε το 1911 προς τιμή των κινητοποιήσεων των εργατριών της κλωστοϋφαντουργίας στις ΗΠΑ το 1908, συμβολίζει τους αγώνες των γυναικών για ίσα δικαιώματα, στην εργασία και στο σπίτι. Κι εμείς πιάνουμε το νήμα, την κλωστή των αγώνων, που ξεκινά αιώνες πριν, και φτάνει σήμερα στην Τουρκία, στο Κομπάνι, στην Πολωνία, στην Λατινική Αμερική, στις ΗΠΑ την επομένη κιόλας της εκλογής του Trump.
Ζούμε καθημερινά, ως γυναίκες, τις συνέπειες της κρίσης, της ανεργίας, της επισφάλειας, τους περιορισμούς και την βία της πατριαρχίας, του σεξισμού και της κουλτούρας του βιασμού.
Βγαίνουμε στους δρόμους για πολλούς και διαφορετικούς λόγους, από τα αναπαραγωγικά δικαιώματα και την κατακραυγή της ανδρικής βίας, μέχρι την εναντίωση στην επισφάλεια και τον περιορισμό των κοινωνικών παροχών.
Βγαίνουμε στους δρόμους ενάντια στην ομοφοβία, στην τρανσφοβία και στο ρατσισμό.
Και στις 8 Μαρτίου θα ξαναβγούμε στο δρόμο.
Θα ξαναβγούμε στο δρόμο για να ξαναγράψουμε ιστορία μαζί με τις εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες που θα βγουν στον δρόμο σε πάνω από 40 χώρες την ίδια μέρα. Σε έναν κόσμο που κυβερνάται από σεξιστές, θα βγούμε στον δρόμο να δηλώσουμε ότι ποτέ δεν θα υπακούσουμε στους σεξιστικούς τους νόμους!
Θα ενώσουμε τις φωνές μας με κάθε αγωνιζόμενη γυναίκα: γυναίκες που συμμετέχουν σε σωματεία, σε συλλογικότητες στις γειτονιές, σε δομές αλληλεγγύης και δίκτυα αλληλοβοήθειας, γυναίκες που επενδύουν κόπο και χρόνο για τη «φροντίδα» της κοινωνίας και την κοινωνική αλλαγή, γυναίκες που υπερασπίζονται το δικαίωμά τους στο σεξουαλικό και έμφυλο αυτοπροσδιορισμό και αρνούνται τις ταμπέλες και τους κοινωνικά επιβεβλημένους ρόλους. Αλλά και γυναίκες που έχουν γίνει χίλια κομμάτια για να ταΐσουν τα παιδιά τους και να φροντίσουν τις οικογένειές τους, γυναίκες μετανάστριες και πρόσφυγες που αναζητούν μια καλύτερη μοίρα.
Θέλουμε ακόμα να ενώσουμε τις φωνές μας με όσους και όσες καταπιέζονται από την πατριαρχία και τους συμμάχους μας που αντιλαμβάνονται την ανάγκη εναντίωσης σε αυτή. Στόχος μας είναι να αντιταχθούμε συλλογικά στις πολιτικές, πολιτισμικές και οικονομικές επιθέσεις εναντίων των γυναικών και να καταστήσουμε ορατές τις ανάγκες και τις προσδοκίες μας. Μέχρι την ημέρα που θα γιορτάσουμε τη νίκη μας.
8η Μάρτη οι αγώνες των γυναικών μπροστά”.
ΠΗΓΗ: https://www.vouliwatch.gr/%CE%97%CE%9C%CE%95%CE%A1%CE%91-%CE%A4%CE%97%CE%A3-%CE%93%CE%A5%CE%9D%CE%91%CE%99%CE%9A%CE%91%CE%A3-%CE%A4%CE%B1-1000-%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%83%CF%89%CF%80%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%BF/#.WMLsio6vi8P