Γράφει η Σίσσυ Βωβού
Δύο φέρετρα σήμερα στο νεκροταφείο των Αγίων Αναργύρων. Στο ένα η Βασιλική Χερουβείμ. Στο άλλο η Ελένη Χερουβείμ που κρατούσε στην άψυχη αγκαλιά της το άψυχο κοριτσάκι, Μυρτώ-Πετρίνα.
Βουβό και σαστισμένο το πλήθος που συνέρευσε στο νεκροταφείο για να τις αποχαιρετίσει και να τις πενθήσει. Από την οικογένεια ήμασταν μακριά, και δεν ακούσαμε τις κατάρες και τις μεγαλόφωνες αποδοκιμασίες για την αποτρόπαια πράξη, όπως αναφέρουν κάποιοι δημοσιογράφοι.
Σύντομα στα πηγαδάκια ακούγονταν χαμηλές κουβέντες αποδοκιμασίας του δράστη, με βασικό προβληματισμό καλά την γυναίκα του, καλά την πεθερά του, αλλά το μικρό κοριτσάκι τι του έφταιγε; Αυτό που αγαπούσε, αυτό που συνόδευε κάθε πρωί στον παιδικό σταθμό και του έπαιρνε το κουλούρι;
Βασική σκέψη, απ’ ότι “κλέψαμε” από τους χαμηλόφωνους διαλόγους, το “δράμα”, η “τραγωδία”, ή το “σαν αρχαία τραγωδία” που είπε ένας από τους πολλούς δημοσιογράφους που ήταν στημένοι με τις κάμερες για την μετάδοση στην τηλεόραση.
Η έννοια της έμφυλης βίας, που την βιώνουν καθημερινά οι άνθρωποι σ’ αυτή την κοινωνία, φαίνεται να μην έχει καταλαγιάσει ακόμα στη σκέψη τους.
Χαρακτηριστική σχετικά είναι εξάλλου η δήλωση του Κώστα Σημίτη, στην υπηρεσία του οποίου εργαζόταν ο αστυνομικός: «Πρόκειται για μια ανείπωτη οικογενειακή τραγωδία. Ο Χρήστος Ζαπαντιώτης ήταν εξαίρετος επαγγελματίας και άριστος στη δουλειά του σ΄ όλα τα χρόνια που υπηρέτησε στη προσωπική μου ασφάλεια. Είμαι συντετριμμένος για το τραγικό γεγονός. Τα θερμά μου συλλυπητήρια στις δυο οικογένειες». Φυσικά ούτε αυτός που γνωρίζει το θέμα της έμφυλης βίας έκανε κάποια αναφορά σ’ αυτήν, κι ακόμα ισότιμα συλλυπάται δύο οικογένειες, λες και σκοτώθηκαν σε αεροπορικό δυστύχημα.
Καλός άνθρωπος ο Χρήστος Ζαπαντιώτης, είναι όπως λέμε “οι βιαστές δεν είναι ράτσα ειδική, είναι οι άντρες οι καθημερινοί”. Το ίδιο, βέβαια είναι και οι φονιάδες γυναικών.
Και όμως, εμείς γνωρίζουμε ότι ήταν η μαζικότερη πράξη ανδρικής βίας και φόνου γυναικών στην Ελλάδα, στο οικογενειακό πλαίσιο, απ’ όσο θυμόμαστε.
Έγιναν γνωστές πλέον και κάποιες λεπτομέρειες για την εξέλιξη της μαζικής αυτής σφαγής. Όπως διαπιστώθηκε από την ιατροδικαστή, η 49χρονη Ελένη είχε πυροβοληθεί τρεις φορές στο στήθος, σχεδόν εξ επαφής, ενώ η 70χρονη Βασιλική είχε δεχθεί δυο πυροβολισμούς, στο στήθος και στο κεφάλι. Στη συνέχεια, ο αστυνομικός κατευθύνθηκε προς την κρεβατοκάμαρα όπου η μικρούλα που κοιμόταν στο κρεβάτι των γονιών, είχε ξυπνήσει και έκλαιγε. Ο θύτης, αφού ηρέμησε το κοριτσάκι και το έβαλε ξανά για ύπνο, το πυροβόλησε στο κεφάλι.
Οι δύο γυναίκες βρέθηκαν κοντά στο μπαλκόνι, σαν να προσπάθησαν να βγουν έξω και να ζητήσουν βοήθεια. Ήταν ήδη οι πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας. Δεν πρόλαβαν να βρουν έξω.
Αναφέρθηκε επίσης στα δημοσιεύματα ότι τα τελευταία δύο χρόνια ο σύζυγος κακοποιούσε τη γυναίκα του, και εκείνη είχε αποφασίσει να πάρει διαζύγιο. Ούτε αυτό το πρόλαβε.
Αντιδράσεις φεμινιστριών
Σε συζητήσεις που έγιναν σε φεμινιστικές ομάδες υπήρξε η ιδέα να πάμε με κάποια φεμινιστικά πανό στην κηδεία, ώστε να δώσουμε εμείς την πολιτική διάσταση αυτού του φρικτού εγκλήματος. Δυστυχώς δεν το αποφασίσαμε, όχι τόσο γιατί ήταν δύσκολο και σύντομο, αλλά κυρίως από τον προβληματισμό μήπως ήταν ακατάλληλη η ενέργεια αυτή.
Έτσι, αποφασίστηκε να γίνει μια δημόσια εκδήλωση σε κάποια πλατεία των Αγίων Αναργύρων, σύντομα, ακριβώς για να μπει η πολιτική διάσταση του θέματος.
Τέλος, αναρωτιέμαι, πόσο άπειρο μίσος κατά των γυναικών μπορεί να κρύβεται σε ένα και μόνο ανδρικό μυαλό, σε μια και μόνη ανδρική ψυχή;
