“Εμείς, οι συγγραφείς έργων φαντασίας, εφευρίσκουμε πράγματα” έγραφε η γυναίκα που αποκαλούν γιαγιά του Χάρι Πότερ αλλά είναι τόσα πολλά περισσότερα. Η Ούρσουλα Λε Γκεν, η μητέρα της επιστημονικής φαντασίας από μελάνι και συγγραφέας του “Επους της Γαιοθάλασσας” -ένα μόνο από τα βιβλία της που έγραψαν ιστορία στα λογοτεχνικά χρονιά- πέθανε σε ηλικία 88 ετών.
Αγωνίστρια με την πένα της και μια φωνή που επιβλήθηκε με το ταλέντο της στον ανδροκρατούμενο κόσμο της επιστημονικής φαντασίας η πολυγραφότατη Λε Γκεν γεννήθηκε στο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας και μετά έζησε στον δικό της κόσμο, γεμάτο από αλήθειες που πασπάλιζε με αλλόκοτα πλάσματα.
Ανθρωπολόγος και στρατευμένη στην αριστερά των ΗΠΑ η ερωμένη των κόσμων που επινοούσε -κόσμοι που κατακερμάτιζαν τα στερεότυπα- η Λε Γκεν άνοιξε το δρόμο για τα χρονικά των μαθητευόμενων μάγων με “Eπος της Γαιοθάλασσας” -κάτι που μιμήθηκε αργότερα η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ με τον διοπτροφόρο Πότερ της.
Η απώλεια της έχει βυθίσει σε πένθος τον λογοτεχνικό κόσμο. “Στον κόσμο που γεννήθηκα έμαθα απ’ τα παιδικά μου κιόλας χρόνια πως η Αλήθεια είναι θέμα φαντασίας. Πράγματι, όλα τα γεγονότα, ακόμα και τα πιο σημαντικά, διασώζονται ή χάνονται από τον τρόπο και μόνο που τα αφηγείσαι” έγραφε η Λε Γκεν στο “Αριστερό Χέρι του Σκότους” που πέρασε στην αθανασία σήμερα.
“Η αγάπη είναι η αληθινή συνθήκη της ζωής”
To βιβλίο που την καθιέρωσε “The Left Hand of Darkness” (Το αριστερό χέρι του σκότους) έφερε στη Λε Γκεν τα δύο λογοτεχνικά βραβεία επιστημονικής φαντασίας Hugo και Nebula Awards.
“Η δυστυχία υπάρχει” είπε ο Σέβεκ απλώνοντας τα χέρια του. “Είναι πραγματική. Μπορώ να την ονομάζω παρεξήγηση, αλλά δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι δεν υπάρχει ή ότι κάποτε θα πάψει να υπάρχει. Η δυστυχία είναι η ανθρώπινη συνθήκη. Όταν έρχεται, το ξέρεις· αναγνωρίζεις την αλήθεια της. Φυσικά είναι σωστό να φροντίζουμε τους αρρώστους, να καταπολεμάμε την πείνα και την αδικία, όπως κάνει ο κοινωνικός οργανισμός. Αλλά καμιά κοινωνία δεν μπορεί να αλλάξει τη φύση της ύπαρξης. Δεν μπορούμε να εμποδίσουμε τη δυστυχία. Αυτόν ή εκείνον τον πόνο, ναι, αλλά όχι τον Πόνο”.
“Μία κοινωνία μπορεί να καταργήσει μόνο την κοινωνική δυστυχία -την άχρηστη δυστυχία. Η υπόλοιπη εξακολουθεί να υπάρχει. Είναι η ρίζα, η πραγματικότητα. Όλοι από μας εδώ θα γνωρίσουμε τη λύπη· αν ζήσουμε πενήντα χρόνια, θα είναι πενήντα χρόνια λύπης. Και στο τέλος θα πεθάνουμε. Με αυτή τη συνθήκη γεννιόμαστε. Φοβάμαι τη ζωή! Υπάρχουν φορές που… που με πιάνει τρόμος. Η ευτυχία φαίνεται φευγαλέα. Κι ωστόσο αναρωτιέμαι αν όλα αυτά είναι μια παρεξήγηση… αυτό το κυνήγι της ευτυχίας… αυτός ο φόβος του πόνου… Αν αντί να τον φοβάμαι και να τον αποφεύγω… αν μπορούσα να τον διασχίσω… να τον ξεπεράσω… Υπάρχει κάτι πέρα από τον πόνο. Αυτό που υποφέρει είναι το εγώ, αλλά υπάρχει ένα σημείο όπου το εγώ σταματάει. Δεν ξέρω πώς να το πω. Αλλά νομίζω ότι η πραγματικότητα, η αλήθεια που αναγνωρίζω στη δυστυχία κι όχι στην άνεση και στην ευτυχία -ότι η πραγματικότητα του πόνου δεν είναι ο πόνος. Αν μπορέσεις να την ξεπεράσεις. Αν μπορέσεις να την αντέξεις μέχρι το τέλος. Πραγματικότητα της ζωής μας είναι η αγάπη, η αλληλεγγύη, είπε ένα ψηλό κορίτσι με γλυκά μάτια. Η αγάπη είναι η αληθινή συνθήκη της ανθρώπινης ζωής”.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Ούρσουλα Λε Γκέν από τον “Αναρχικό των Δύο Κόσμων”, εκδόσεις Parsec.
ΠΗΓΗ: CNN GR – 24-1-18 – Newsroom
