Şafak Pavey: μια γυναίκα ΑμεΑ στην τουρκική Εθνοσυνέλευση

Γράφει η Βέρα Σιατερλή

Η Pavey γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου 1976 στην Άγκυρα κόρη γνωστού δημοσιογράφου και συγγραφέα. Το 1994 στα 18 της μετακόμισε στην Ελβετία με τον σύζυγό της για να σπουδάσει τέχνη και κινηματογράφο. Ήταν μόλις 19 χρονών φοιτήτρια καλών τεχνών στην Ζυρίχη όταν βρέθηκε εγκλωβισμένη ανάμεσα σε κινούμενο τρένο και την αποβάθρα στον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης. Έχασε το αριστερό της χέρι και πόδι -μαζί και το όνειρο να γίνει κινηματογραφίστρια.

Άλλαξε κατεύθυνση, πήγε στο Λονδίνο για να συνεχίσει την εκπαίδευσή της. Σπούδασε διεθνείς σχέσεις στο Πανεπιστήμιο του Westminster και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στο London School of Economics, κι έφτασε στα υψηλά κλιμάκια του ΟΗΕ, εργαζόμενη ως γενική διευθύντρια στο γραφείο του Ύπατου Αρμοστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ μετείχε σε ανθρωπιστικές αποστολές σε χώρες της Μέσης Ανατολής, της Νοτιοδυτικής Ασίας και της Κεντρικής Ευρώπης.

Έπειτα από 15 χρόνια ζωής στο εξωτερικό, αποφάσισε να επιστρέψει στην πατρίδα της το 2011, έβαλε υποψηφιότητα με το αντιπολιτευτικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα και εξελέγη βουλεύτρια Κων/πολης. Είναι η πρώτη γυναίκα με ειδικές ανάγκες που εκλέχθηκε στο τουρκικό κοινοβούλιο. Τότε, ανακάλυψε ότι απαγορεύεται ρητά στις γυναίκες να φορούν παντελόνι στους χώρους της Εθνοσυνέλευσης.

Η Şafak Pavey μετά από το σιδηροδρομικό ατύχημα χρησιμοποιεί για το αριστερό της χέρι και πόδι πρόσθετα μέλη. Οι φωτογραφίες της στην Εθνοσυνέλευση προκάλεσαν αίσθηση παγκοσμίως. Στο εύλογο αίτημά της να γίνει μια εξαίρεση, προκειμένου να μπορεί να καλύψει το πρόσθετο μέλος, η απάντηση ήταν αρνητική, διότι ο κανόνας απαιτούσε αναθεώρηση του Κανονισμού της Βουλής.

Το 2013, μετά από δύο χρόνια επίμονων προσπαθειών, το άρθρο 56 του Κανονισμού της Εθνοσυνέλευσης άλλαξε και, πλέον, οι γυναίκες θα μπορούν να φορούν παντελόνι μέσα στη Βουλή.

Η Pavey κατάφερε να αλλάξει ο κανονισμός, ο οποίος ίσχυε για δεκαετίες, και δεν επιβάλει πια φούστες και τα ταγέρ ως μόνες επιλογές των γυναικών που εκλέγονται στη Βουλή της γείτονος. Το μέτρο είχε ληφθεί με σκοπό την επιβολή ευρωπαϊκού τύπου περιβολή για τις γυναίκες εκλεγμένες. Ανάλογο μέτρο ήταν και η απαγόρευση της μαντήλας στις δικαστικούς και δικηγορίνες στα δικαστικά μέγαρα.. Σχετικά με αυτή την απαγόρευση οι «πιστές» σκεπάζουν την κεφαλή τους με περούκα για να μην ασεβούν ακάλυπτες απέναντι στον Αλάχ.

Η σοβαρή αυτή αναπηρία δεν εμπόδισε την Pavey να ασχοληθεί έκτοτε, από διάφορες θέσεις του ΟΗΕ, με θέματα μειονοτήτων- προσφύγων, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αναπτυξιακής βοήθειας, θέματα δικαιωμάτων των παιδιών, γυναικείας ισότητας- στις υπό ανάπτυξη περιοχές της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.

Φυσικά, η Σαφάκ Παβέι έγινε ιδρυτικό μέλος της ομάδας υποστήριξης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ανθρώπων με αναπηρίες. Επίσης, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Πλατφόρμα Νο 13», όπου περιγράφει το βίωμά της από το σιδηροδρομικό ατύχημα και το οποίο έγινε μπεστ σέλερ στην Τουρκία.

Σε συνέντευξή της στις αρχές του 2014 στη Νατάσα Μπλάτσιου είχε πει για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις γυναίκες τη θεοκρατική νομοθεσία την δημοκρατία στην Τουρκία:

«Χωρίς κοινωνικές καμπάνιες και χωρίς την συμμετοχή των θρησκευτικών ηγετών σε αυτές, λίγα μπορούν να αλλάξουν. Σκεφτείτε ότι σε τηλεοπτική εκπομπή, η συζήτηση μεταξύ φιλοκυβερνητικών στελεχών κατέληγε στο συμπέρασμα ότι σύμφωνα με τον Μωάμεθ οι γυναίκες θα πρέπει να κάνουν τρία παιδιά και πως σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να κυκλοφορούν στους δρόμους έγκυες γιατί είναι ντροπή. Μια γυναίκα πρέπει να καταλάβει ότι δεν χρειάζεται να ντρέπεται για την εγκυμοσύνη της, όμως αυτό κάποιος πρέπει να το εξηγήσει τόσο στην ίδια, όσο και στον κοινωνικό της περίγυρο. Δεν αρκούν οι νόμοι. Νόμους έχουμε και είναι υπέροχοι χάρη στην ενταξιακή διαδικασία στην ΕΕ. Όμως δεν εφαρμόζονται. Απόδειξη τα περιστατικά βίας εναντίον γυναικών που έχουν αυξηθεί τον τελευταίο χρόνο κατά 14 φορές.

Από τις εξήντα εννέα περιφέρειες στις οποίες υπήρξαν διαδηλώσεις, οι έρευνες έδειξαν πως το μεγαλύτερο ποσοστό των συμμετεχόντων ήταν γυναίκες. Κι αυτό δεν μας εκπλήσσει καθόλου. Είναι αλήθεια πώς είδαμε αρκετές διαδηλώσεις τα τελευταία χρόνια, όμως κάθε κοινωνία έχει την δική της δυναμική και τις δικές της βαθιές διαφωνίες. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποια θεωρία συνωμοσίας που συνδέει όλα τα κινήματα. Κοινή συνισταμένη είναι η χρήση του ίντερνετ. Η δύναμη του μέσου είναι τόσο μεγάλη που άνθρωποι από διαφορετικά μέρη του κόσμου εμπνέονται ο ένας από τον άλλο για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους με διαφορετικές μορφές.

Αυτή τη φορά υπήρξε ενδιαφέρον από τη διεθνή κοινότητα να κατανοήσει κάτι βαθύτερο από τα «σλόγκαν» των μέσων μαζικής ενημέρωσης για την απαγόρευση του κραγιόν στις αεροσυνοδούς των τούρκικων αερογραμμών ή για το εάν κάποιος μπορεί να αγοράζει αλκοόλ κάθε ώρα και στιγμή. Αυτό που επιθυμούμε είναι επαγρύπνηση για την τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Τουρκία υποχρεούται να εφαρμόζει τις ανθρωπιστικές συμβάσεις τις οποίες έχει υπογράψει. Σίγουρα δεν είναι καλή ένδειξη ότι έχουμε τον μεγαλύτερο αριθμό υποθέσεων που έχουν υποβληθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».

Πηγές: www.efsyn.gr, www.skai.gr/news/world/article/229114/tourkia-oi-gunaikes-boroun-na-foroun-kai-padelonia-sti-vouli-/#ixzz56hQ8HQtf, newsnow.gr