Η 8η Μάρτη είναι Ημέρα και της γυναίκας ΑμεΑ, της μητέρας παιδιού ΑμεΑ, της πρόσφυγα

Συντάσσει η Βέρα Σιατερλή

Σημείωση της συντάκτριας: η ανακοίνωση της ΕΣΑμεΑ αναφέρεται στην μητέρα παιδιών ΑμεΑ καθώς στην συντριπτική πλειοψηφία, εφ’ όσον υπάρχει μητέρα, αυτή θεωρείται «φυσικό!» να είναι και η φροντίστρια του παιδιού.

«Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.

Στις περισσότερες χώρες του κόσμου τέτοια ημέρα διοργανώνονται εκδηλώσεις με κύριο αίτημα την απόλαυση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των κοριτσιών και γυναικών, ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας, οικονομικής και κοινωνικής θέσης», αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση η εθνική συνομοσπονδία ατόμων με αναπηρία – ΕΣΑμεΑ.

Χριστιάνα Μητσικούδη, παρουσιάστρια εκπομπής για άτομα με αναπηρίες στο Εγνατία tv της Θεσσαλονίκης

Δίνοντας την επιπλέον διάσταση των γυναικών ΑμεΑ, η ΕΣΑμεΑ, τονίζει: «Ως αναπηρικό κίνημα, για την 8η Μάρτη, αλλά και σύμφωνα με την καθημερινή μας δράση, οφείλουμε να καταδείξουμε ξανά την πολλαπλή διάκριση λόγω φύλου και αναπηρίας. Πρέπει να αναδείξουμε το γεγονός ότι οι γυναίκες με αναπηρία βιώνουν μεγαλύτερη διακριτική μεταχείριση όχι μόνο σε σχέση με τις γυναίκες χωρίς αναπηρία, αλλά και σε σχέση με τους άντρες με αναπηρία. Η ύπαρξη προκαταλήψεων και στερεοτύπων στην κοινωνία και στο οικογενειακό περιβάλλον, στρεβλώνουν την εικόνα των γυναικών με αναπηρία και την αντίληψη των ίδιων των γυναικών με αναπηρία για τον εαυτό τους, ότι είναι πολίτες με ανθρώπινα δικαιώματα, με αποτέλεσμα την κοινωνική τους απομόνωση και τον αποκλεισμό τους.

Μέσα στην προσφυγική και οικονομική κρίση είναι επιτακτική ανάγκη να ζητήσουμε από την Ελληνική Πολιτεία, την Ευρώπη και ολόκληρη την κοινωνία να σκύψει πάνω από τα προβλήματα και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες πρόσφυγες με αναπηρία και οι γυναίκες πρόσφυγες με παιδιά με αναπηρία. Να απλώσουμε δίκτυ προστασίας κατά των διακρίσεων που υφίστανται και να ζητήσουμε την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους.

Το άρθρο 8 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία του ΟΗΕ αναφέρει: «1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια με αναπηρίες υπόκεινται σε πολλαπλές διακρίσεις και, εν προκειμένω, λαμβάνουν μέτρα προκειμένου να διασφαλίζουν την πλήρη και ίση απόλαυση, από αυτά, όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών. 2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα, προκειμένου να διασφαλίζουν την πλήρη ανάπτυξη, προαγωγή και ενίσχυση των γυναικών, με σκοπό την εγγύηση της άσκησης και απόλαυσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών που καθορίζονται στη Σύμβαση».

Τέλος η συνομοσπονδία επισημαίνει πως: «Οι γυναίκες με αναπηρία και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία, ακόμη περισσότερο οι πρόσφυγες, υπόκεινται σε πολλαπλές διακρίσεις τόσο λόγω του φύλου τους, όσο και λόγω της αναπηρίας.
 
Τα κορίτσια και οι γυναίκες με αναπηρία είναι συχνά θύματα βίας, σεξουαλικής κακοποίησης και trafficking.

Τα κορίτσια και οι γυναίκες με αναπηρία βρίσκονται συχνά σε κοινωνική απομόνωση λόγω στάσεων, προκαταλήψεων και στερεοτύπων.

Για τις γυναίκες με αναπηρία, λόγω της περιορισμένης πρόσβασής τους στην αγορά εργασίας, ο κίνδυνος της φτώχειας είναι ιδιαίτερα αυξημένος. Σε περιόδους δε οικονομικής κρίσης, όπως της σημερινής, οι γυναίκες με αναπηρία και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία είναι τα πρώτα θύματα της οικονομικής εξαθλίωσης.

Για τις γυναίκες με αναπηρία και τις μητέρες παιδιών με αναπηρία, λόγω της έλλειψης υπηρεσιών υποστήριξης της οικογένειας και της μη παροχής προσαρμοσμένης άδειας μητρότητας, η δυνατότητα να συνδυάσουν την οικογενειακή με την επαγγελματική ζωή είναι περιορισμένη.

Οι γυναίκες με αναπηρία είναι σχεδόν απούσες από τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Οι γυναίκες με αναπηρία είναι σχεδόν αόρατες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης».

Περίπου τα ίδια θέματα τονίστηκαν από ομιλήτρια ΑμεΑ στη συγκέντρωση της φεμινιστικής συλλογικότητας “Καμιά Ανοχή”για την ημέρα των γυναικείων δικαιωμάτων, που έγινε την 1η Μάρτη στην Αθήνα.

Η 18χρονη Ντόρα στην κουζίνα του ξενώνα. Οι συνθήκες στους χώρους του Πανελληνίου Συλλόγου Παραπληγικών είναι ανθρώπινες  (Φωτό: Κώστας Κατσίγιαννης)

Πιλοτικό πρόγραμμα για τη χορήγηση νέων προνοιακών επιδομάτων σε ΑμεΑ

Kαθορίζονται οι βασικοί όροι του πιλοτικού προγράμματος για τη χορήγηση νέων προνοιακών επιδομάτων σε άτομα με αναπηρία. Συγκεκριμένα, ο φορέας χορήγησής τους, οι φορείς που εμπλέκονται στη διαδικασία υποβολής και κρίσης των αιτήσεων και απόδοσης των επιδομάτων, οι δομές ενημέρωσης και υποδοχής των αιτήσεων και η σύσταση πληροφοριακού συστήματος, μέσω του οποίου διεκπεραιώνεται η όλη διαδικασία με απόλυτα ηλεκτρονικό, επομένως, διαφανή και αδιάβλητο τρόπο.

Αυτό προβλέπει διάταξη που περιλαμβάνεται στο πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης, το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή.

Δίνονται, επίσης, οι εξουσιοδοτήσεις, ώστε, με υπουργικές αποφάσεις, να ορισθούν, στη συνέχεια, όλες οι λεπτομέρειες για τη διαδικασία υποβολής αιτήσεων και την πορεία τους μέσα στο ηλεκτρονικό σύστημα, καθώς και για τη σύσταση και τη διασφάλιση της λειτουργίας του ίδιου του πληροφοριακού συστήματος.

Το πιλοτικό πρόγραμμα έχει ως στόχο να προετοιμάσει τη μετάβαση από την τρέχουσα ιατροκεντρική προσέγγιση της εκτίμησης της αναπηρίας σε έναν τρόπο εκτίμησης που θα περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τη λειτουργικότητα του ατόμου με αναπηρία. Η αξιολόγηση του πιλοτικού προγράμματος, όταν ολοκληρωθεί, θα παράσχει την τεκμηριωμένη βάση επί της οποίας θα στηριχθούν τα επόμενα βήματα στη μεταρρύθμιση της διαδικασίας εκτίμησης της αναπηρίας.

Όπως επισημαίνεται στην αιτιολογική έκθεση, «η διαδικασία υποβολής αιτήσεων για τη χορήγηση προνοιακών επιδομάτων σε άτομα με αναπηρία σήμερα χαρακτηρίζεται από πολυδιάσπαση των φορέων χορήγησης και παροχής πληροφοριών, ανομοιογένεια, ανισότητες, γραφειοκρατία, πληθώρα εγγράφων, δικαιολογητικών και ανάγκη πολλαπλών μετακινήσεων του ατόμου με αναπηρία, οι οποίες έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τις ανάγκες και την ιδιαίτερη ευαλωτότητά του.

Απαιτείται, επομένως, μία ριζική αλλαγή, που να εξασφαλίζει τη χορήγηση των προνοιακών επιδομάτων με τρόπο σύγχρονο, ενιαίο, δίκαιο, διαφανή, φιλικό και με σεβασμό προς το άτομο με αναπηρία, που να τηρεί στο ακέραιο τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, την οποία η χώρα μας έχει ενσωματώσει με το ν. 4488/2017 και έχει υιοθετήσει τις κατευθύνσεις για την υλοποίησή της».

Εκτός όμως από τη μαγική εικόνα που παρουσιάζει η κυβέρνηση όπως φαίνεται παραπάνω, υπάρχουν διαμαρτυρίες για περιορισμό επιδομάτων σε κάποιες κατηγορίες, εκτός της γενικής κριτικής για το ύψος των επιδομάτων που μετατρέπουν σε Γολγοθά τη ζωή των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους.

Τα νέα ποσοστά για τα άτομα του αυτιστικού φάσματος έχουν προκαλέσει την έντονη αντίδραση γονέων παιδιών με αυτισμό. «Ένας μεγάλος όγκος των παιδιών αυτών θα χαρακτηρίζεται με μικρότερα ποσοστά (65%, 60%, 55%, 50%) και έτσι δεν θα δικαιούνται το επίδομα. Οπότε με το μέτρο αυτό η κυβέρνηση εγκαινιάζει τη μαζική περικοπή των επιδομάτων αναπηρίας των παιδιών του Αυτιστικού Φάσματος ώστε τα χρήματα που δικαιούνται να “περισσέψουν” για τα γνωστά πολιτικά συμφέροντα.

Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση ικανοποιεί τις αποφάσεις του επαχθέστατου 3ου – και πλέον απάνθρωπου – μνημονίου που υπέγραψε», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Εθνική Ομοσπονδία για τα Δικαιώματα του Αυτιστικού Φάσματος (ΕΟΔΑΦ).

Επίσης, σε ανακοίνωσή της της 1.3.18, την έντονη διαμαρτυρία της προς το υπουργείο Περιβάλλοντος εκφράζει η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.), εκ μέρους εκατοντάδων ατόμων με αναπηρία, η πλειοψηφία των οποίων είναι πρώην δικαιούχοι Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου ηλεκτρικού ρεύματος, και με τις νέες ρυθμίσεις του υπουργείου Περιβάλλοντος μένουν εκτός.

Πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ 10-1-18 και ανακοινώσεις της ΕΣΑμεΑ