Γράφει η Σίσσυ Βωβού
Φρικτά κηρύγματα ομοφοβίας νομιμοποιήθηκαν με την απόφαση της Δικαιοσύνης να αθωώσει τον Αμβρόσιο για τις δηλώσεις που έχει κάνει και διαρκώς ανανεώνει. Η υπεράσπιση εστιάστηκε στην ελευθερία του λόγου, ενώ τα κηρύγματα μίσους όχι μόνο δεν συνιστούν ελευθερία, αλλά υποκινούν σε πράξεις βίας, ήπιες ή βάρβαρες, απαιτώντας από τους ανθρώπους να δηλώνουν τη σεξουαλικότητά τους για να είναι αρεστοί σε αναχρονιστικούς λειτουργούς της Εκκλησίας και όχι μόνο.
Το πιο ανησυχητικό είναι ότι ο Αμβρόσιος δεν είναι μόνος του. Έχει υποστηρικτές, όπως φάνηκε από τα ακροδεξιά συλλαλλητήρια της Μακεδονοφαγίας που οργάνωσε, και όπως φαίνεται από το γεγονός ότι η ηγεσία της Εκκλησίας δεν καταδικάζει τέτοιες βάρβαρες δηλώσεις. Όπως φαίνεται επίσης από το γεγονός ότι ο λαός της περιοχής δεν ζητά την αποπομπή του από τη θέση του ιεράρχη.
Ακόμα και στους αναχρονιστικούς να θυμίσουμε ότι η ομοφυλοφιλία ήταν δεκτή σε πλήθος κοινωνιών της αρχαιότητας, όπως μεταξύ άλλων και στην αρχαία Ελλάδα, αλλά και είναι αποδεκτή ως ισότιμη έκφραση σεξουαλικότητας σε πολλές σύγχρονες κοινωνίες. Μπορεί οι σύγχρονες κοινωνίες να οπισθοδρομούν σε πολλά θέματα, αλλά σ’ αυτό έχουν κάνει μια πρόοδο.
Τα κηρύγματα του φασισμού για το θέμα αυτό είναι γνωστά, από την εποχή του Χίτλερ μέχρι σήμερα. Οι διώξεις και η εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων από το ναζισμό μ’ αυτή την κατηγορία, είναι επίσης γνωστές. Αλλά γνωστή είναι και η κρυμμένη ομοφυλοφιλία τόσο στα υψηλά κλιμάκια του φασιστικού χώρου, όσο και σε όλα τα κλιμάκια της Εκκλησίας, όλων των δογμάτων.
Επίσης γνωστές είναι οι ασέλγειες σε δεκάδες χιλιάδες παιδιά στη σύγχρονη ιστορία στα εκκλησιαστικά ιδρύματα, από “αμόλυντους” ιερωμένους. Πρόσφατα ολοκληρώθηκε στην Αυστραλία η έρευνα για δεκάδες χρόνια ασέλγειας εναντίον παιδιών, με την ένοχη σιωπή των “ορκισμένων στην αγαμία” ιερωμένων αλλά και υπεύθυνων φορέων της πολιτείας.
Άς μην ξεχάσουμε ότι η Δικαιοσύνη, πλειστάκις συντάσσεται με αντιδραστικές και πατριαρχικές απόψεις. Το βλέπουμε στα δικαστήρια των βιασμών και τράφικινγκ, όπου συχνά βγαίνουν αθωωτικές αποφάσεις όταν τα γεγονόα βοούν. Και το βλέπουμε σε πλήθος άλλων δικών, όπου οι δικαστές χαϊδεύουν κάθε είδους εξουσία, οικονομική, αστυνομική, ανδρική, εθνικιστική.
Όσον αφορά για την ομοφυλοφιλία στις γυναίκες, η κοινωνική τιμωρία είναι ακόμα πιο σκληρή, με την απαξίωση, τον ψόγο και την περιθωριοποίησή τους.
Το κίνημα αντίστασης είναι όμως ισχυρό, ήταν σήμερα και στο δικαστήριο, και ευελπιστούμε σύντομα να ρίξει τον Αμβρόσιο στο σκουδοντενεκέ της ιστορίας, μαζί με την ομοφοβία.