Γράφει η Βέρα Σιατερλή
Η Αγγελική Αυγητίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1968. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Φοίτησε στο Central Saint Martins College of Art and Design του Λονδίνου, με υποτροφίες του Ι.Κ.Υ. του AHRB και του London Institute, από όπου και κατέχει μεταπτυχιακό και διδακτορικό τίτλο.
Έχει εκθέσει το έργο της στην Ελλάδα και διεθνώς συμπεριλαμβανομένων των χώρων ICA του Λονδίνου και του Γαλλικού Μουσείου Φωτογραφίας. Στο έργο της διαπραγματεύεται τη διαδικασία, την καθημερινότητα, το κοινότοπο και αυτό που παραβλέπουμε. Τα μέσα που χρησιμοποιεί είναι το βίντεο, η performance, το interactive animation και οι εγκαταστάσεις. Έχει παρουσιάσει το θεωρητικό της έργο σε συνέδρια όπως το ISEA (Ιαπωνία, 2002) και το CADE (Γλασκώβη, 2001). Από το 2006 διδάσκει στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.
Το Μωβ θυμάται την Αγγελική Αυγητίδου και από την επιμέλεια της στην «έκθεση ενάντια στη βία κατά των γυναικών» που πραγματοποιήθηκε το Μάρτιο του 2015 στην πινακοθήκη του «Αριστοτέλη» την οποία συνδιοργάνωνε ο Δήμος Φλώρινας και το τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Φλώρινας
Η performance Under Construction (Yπό Kατασκευή), που παρουσιάζουμε πραγματοποιήθηκε το φθινόπωρο του 2017 σε κτήριο της οδού Ξούθου στο κέντρο της Αθήνας (Ομόνοια) στα πλαίσια του project στο οποίο συμμετείχε και το ΜΩΒ, με τίτλο ΞΟΥΟΘΥ «η σιωπή της πόλης»
Αγγελική Αυγητίδου, Under Construction (Yπό Kατασκευή), εγκατάσταση.
Και η Ομάδα DDT (Αγγελική Αυγητίδου, Μαρία Ζούρου, Γιώργος Τρικαλιώτης, Υρώ Τσιούνη), performance.
Στην εγκατάσταση Under Construction τρεις πινακίδες χρώματος χρυσού στις οποίες είχαν χαραχθεί οι λέξεις Under Construction (Υπό Κατασκευή), Under Regeneration (Υπό Ανάπλαση) και Under Gentrification (Υπό Εξευγενισμό) είχαν τοποθετηθεί κεντρικά στους τρεις τοίχους μίας εσοχής του κτιρίου. Η αλληλουχία που διαβάστηκαν αφηγείτο είτε τις επιπτώσεις μίας ανάπλασης του δημόσιου χώρου ή την ιστορία/μεθόδευση του εξευγενισμού του. Η συγκεκριμένη εγκατάσταση αποτελούσε και το σημείο έναρξης της performance της ομάδας DDT (Displace, Distract, Transpose). Το σχήμα «Χ» που δημιουργείτο με ταινία σήμανσης στο χώρο, κατά τη διάρκεια της performance, παρέμενε έκτοτε ως στοιχείο της εγκατάστασης.
Στην ομάδα DDT συμμετείχαν, ανάλογα με τη δράση, άτομα από διαφορετικά υπόβαθρα όπως καλλιτέχνες, φοιτητές, αρχιτέκτονες, γραφίστες, κλπ. Η συμμετοχή ήταν ανοικτή και η δράση αποφασίστηκε από κοινού. Κύριος στόχος των δράσεων ήταν η αποκάλυψη του ρόλου των ειδικών και των κρυμμένων διαδικασιών που έχουν σχέση με την παραγωγή της τέχνης και του χώρου. Η πρώτη performance των DDT πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του project ΞΟΥΘΟΥ.
Η επιτελεστικότητα του ρόλου τους δομείτο από την ιδιαίτερη ένδυση, τα εργαλεία, τις χειρονομίες και την επικοινωνία μεταξύ τους. Χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις στο κοινό, οι performer εξετάζαν το κτίριο μέσα από δραστηριότητες αντικειμενικού περιεχομένου όπως το μέτρημα και η συλλογή και αξιολόγηση δειγμάτων υλικών σε απόλυτη σχέση με τους ρόλους που έχει αναλάβει ο καθένας.
Συγχρόνως ένας από αυτούς ντυμένος επίσημα, σε θέση ταυτόχρονα μέσα και έξω από την performance, έδινε ψευδείς και αντικρουόμενες πληροφορίες για τον χρόνο και τον τόπο της δράσης. Στόχος ήταν η δημιουργία μίας κατάστασης σύγχυσης και αβεβαιότητας προκαλώντας ερωτηματικά όπως: Που θα συμβεί κάτι και γιατί; Υπάρχει κάποιο πρόβλημα; Δεν είναι ασφαλές το κτίριο; Η κατάληξη της performance ήταν το διάλειμμα της εργάτριας (Αγγελική Αυγητίδου) το οποίο πραγματοποιήθηκε στον Παράδεισο που είχε δημιουργήσει ο Χρήστος Σκούρτης2.
- Μετάφραση: Μετατοπίζω(εκτοπίζω), Αποσπώ, Μεταθέτω. Το DDT ήταν ένα διαβόητο χημικό γεωργικό φάρμακο που χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τη δεκαετία του 1940 και απαγορεύτηκε αργότερα για τις ολέθριες παρενέργειες του.
- Ο Χρήστος Σκούρτης ( εικαστικός) συμμετείχε στο project ΞΟΥΟΘΥ «η σιωπή της πόλης» στο ίδιο κτήριο με την εγκατάσταση «Χωματερή Ενεργειών».