Η ρατσιστική βία είναι ακόμη εδώ: Αύξηση των περιστατικών κατά τη διάρκεια του 2017

Αλιεύει η Ιρέν Κόντου

Αύξηση παρουσιάζουν τα περιστατικά ρατσιστικής βίας κατά τη διάρκεια του 2017, σύμφωνα με το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας.

Συγκεκριμένα, όπως τονίστηκε κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου στην ΕΣΗΕΑ, καταγράφηκαν 102 περιστατικά ρατσιστικής βίας με περισσότερα από 120 θύματα.

Σε 34 περιστατικά στοχοποιήθηκαν μετανάστες-ριες ή πρόσφυγες λόγω εθνικής καταγωγής, θρησκείας, χρώματος ή/και ταυτότητας φύλου. Σε 7 περιστατικά στοχοποιήθηκαν υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εργαζόμενοι οργανώσεων ή φορέων που παρέχουν υπηρεσίες σε πρόσφυγες. Σε 47 περιστατικά στοχοποιήθηκαν ΛΟΑΤKI άτομα. Σε 11 περιστατικά στοχοποιήθηκαν ιεροί ή συμβολικοί χώροι και η εβραϊκή κοινότητα και σε 2 περιστατικά στοχοποιήθηκαν ημεδαποί λόγω θρησκείας. Σε 1 περιστατικό στοχοποιήθηκε άνδρας Ρομά λόγω εθνοτικής καταγωγής. Σε 37 περιστατικά στοχοποιήθηκαν περισσότερα του ενός θύματος, ενώ σε 55 περιστατικά η επίθεση τελέστηκε από ομάδα (τουλάχιστον 2 ατόμων).

Το Δίκτυο τεκμηρίωσε τη συνύπαρξη αντίρροπων τάσεων εντός της ελληνικής κοινωνίας. Από τη μία πλευρά, ενισχύθηκε η παρουσία ομάδων με ξενοφοβικές ιδεολογίες και εκδηλώσεις οργανωμένης βίας εις βάρος οργανώσεων προσφύγων, μεταναστών, ΛΟΑΤΚΙ και των υπερασπιστών τους. Από την άλλη πλευρά, αναπτύχθηκαν σαφέστερα και ταχύτερα αντανακλαστικά από τις αρμόδιες αρχές. Το Δίκτυο κάλεσε την Πολιτεία να μην εφησυχάσει και να εντείνει τις προσπάθειες ώστε να δημιουργηθεί ένα αδιάτρητο σύστημα, εντός του οποίου τα θύματα ρατσιστικής, ομοφοβικής και τρανσφοβικής βίας θα λαμβάνουν την κατάλληλη υποστήριξη. Τα στοιχεία παρουσιάστηκαν από τη Βοηθό Συντονίστρια του Δικτύου, Τίνα Σταυρινάκη.

Σε 34 περιστατικά στοχοποιήθηκαν μετανάστες-ριες ή πρόσφυγες λόγω εθνικής καταγωγής, θρησκείας, χρώματος ή/και ταυτότητας φύλου (σε 1 περιστατικό εξ αυτών στοχοποιήθηκε εργαζόμενος στης Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες λόγω χρώματος). Σε 7 περιστατικά στοχοποιήθηκαν υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εργαζόμενοι οργανώσεων ή φορέων που παρέχουν υπηρεσίες σε πρόσφυγες. Σε 47 περιστατικά στοχοποιήθηκαν ΛΟΑΤKI άτομα. Σε 11 περιστατικά στοχοποιήθηκαν ιεροί ή συμβολικοί χώροι και η εβραϊκή κοινότητα και σε 2 περιστατικά στοχοποιήθηκαν ημεδαποί λόγω θρησκείας. Σε 1 περιστατικό στοχοποιήθηκε άνδρας Ρομά λόγω εθνοτικής καταγωγής. Σε 37 περιστατικά στοχοποιήθηκαν περισσότερα του ενός θύματος, ενώ σε 55 περιστατικά η επίθεση τελέστηκε από ομάδα (τουλάχιστον 2 ατόμων).
60 περιστατικά έλαβαν χώρα στην Αττική, κυρίως σε περιοχές πλησίον της Αθήνας, αλλά και άλλες περιοχές, όπως στον Πειραιά, στη Νίκαια, στον Ασπρόπυργο, στο Μενίδι, στη Λεωφόρο Μεσογείων, στα Λιόσια. Από την υπόλοιπη επικράτεια, αξίζει να τονιστεί ότι καταγράφηκαν 6 περιστατικά στη Θεσσαλονίκη, 7 περιστατικά στη Λέρο, 7 περιστατικά στη Λέσβο, 5 περιστατικά στη Σάμο, 3 περιστατικά στα Ιωάννινα, 3 περιστατικά στην Κρήτη και από 1 περιστατικά στην Αχαΐα, στην Άρτα, στα Γρεβενά, στην Ηγουμενίτσα, στην Καβάλα, στην Κομοτηνή, στην Κω, στη Λάρισα, στην Ξάνθη και στα σύνορα του Έβρου.
Σημαντικός αριθμός των επιθέσεων είχε ως αποτέλεσμα την πρόκληση σωματικών βλαβών και άλλα σοβαρά αδικήματα. Μεταξύ αυτών, καταγράφηκαν 36 περιστατικά με σωματικές βλάβες ή σε συνδυασμό με εξύβριση και απειλές, κλοπές και άλλες φθορές ξένης ιδιοκτησίας, 46 περιστατικά απειλών, εξύβρισης, έργω εξύβρισης και διατάραξης οικιακής ειρήνης, 9 περιστατικά παρενόχλησης λεκτικής ή άλλου τύπου, 9 περιστατικά βεβηλώσεων, 2 περιστατικά φθοράς ξένης ιδιοκτησίας σε συνδυασμό με εξύβριση.
Σε 54 περιστατικά, τα θύματα, τα οποία ήρθαν σε επαφή με το Δίκτυο, ήταν άνδρες, εκ των οποίων 9 τρανς, ενώ σε 26 περιστατικά ήταν γυναίκες, εκ των οποίων 11 τρανς. Σε 7 περιστατικά η ομάδα των θυμάτων ήταν μεικτή. Σε 14 περιστατικά στοχοποιήθηκαν ανήλικοι 15-18 ετών λόγω αλλοδαπότητας, θρησκείας, εθνοτικής καταγωγής ή σεξουαλικού προσανατολισμού, ενώ σε 42 περιστατικά τα θύματα ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα 19-30 ετών. Σε 23 περιστατικά στοχοποιήθηκαν άτομα μεταξύ 31-45 ετών και σε 4 περιστατικά άτομα άνω των 45 ετών έως και 60 ετών.
Καταγγελίες στην αστυνομία κατά την στιγμή της καταγραφής από το Δίκτυο
26 περιστατικά κατά ανδρών (σε 10 περιστατικά τα θύματα ήταν ηλικίας 11-19 ετών), 6 κατά γυναικών εκ των οποίων 1 κατά διεμφυλικής γυναίκας (ηλικίας 16-49 ετών), 2 περιστατικά κατά μεικτής ομάδας προσωπικού. Τα θύματα των περιστατικών που καταγράφηκαν κατά το 2017 προέρχονταν από την Αίγυπτο (1), την Αλγερία (3), το Αφγανιστάν (10), τη Γουινέα (1), το Ιράκ (1), το Ιράν (3), το Μαρόκο (2), τη Νιγηρία (1), Νορβηγία με σομαλική καταγωγή (1), την Ουκρανία (1), το Πακιστάν (5), την Παλαιστίνη (3), τη Συρία (4).
 
26 περιστατικά έλαβαν χώρα σε δημόσιο χώρο (δρόμος, πλατείες, στάση λεωφορείου, πλησίον ξενώνα ανηλίκων), 9 περιστατικά έλαβαν χώρα στην οικία του θύματος, ή μέλους της οικογένειας του θύματος, 6 περιστατικά σε ΜΜΜ και ΚΤΕΛ, 7 περιστατικά σε Αστυνομικά Τμήματα και στο χώρο της Ακτοφυλακής και 1 στα σύνορα, 3 σε χώρους εστίασης και μπαρ, 2 σε καταυλισμό, 2 σε δημόσιο νοσοκομείο, 1 σε υπουργείο και 1 σε μουσείο, 4 σε γραφεία φορέων παροχής υπηρεσιών σε πρόσφυγες και μετανάστες και σε κτήριο φιλοξενίας προσφύγων, 5 σε χώρο εργασίας, 18 περιστατικά έλαβαν χώρα μέσω διαδικτύου και 2 τηλεφωνικά, 9 περιστατικά σε μνημεία και ιερούς χώρους, 1 σε σχολείο, 1 σε φροντιστήριο και 1 σε ιδιωτικό ιατρείο.

Από την πλευρά της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, η Στέλλα Νάνου τόνισε ότι «στις επιτυχίες του δικτύου θα πρέπει να συμπεριληφθεί κι η συμβολή σε μία μεγαλύτερη ενεργοποίηση των αρμόδιων αρχών για την καταγραφή της ρατσιστικής βίας».

Για την εμπρηστική επίθεση στα γραφεία της κοινότητας των Αφγανών, μίλησε ο πρόεδρος της κοινότητας, Τάχερ Αλιζαντέχ επισημαίνοντας ότι «δεν πρόκειται να σταματήσουμε. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Θέλουμε να ενταχθούν τα μέλη της κοινότητάς μας στην ελληνική κοινωνία».

«Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει αλληλεγγύη από μία πλευρά της κοινωνίας. Γίνεται μεγάλη προσπάθεια από τους φορείς και προσδοκούμε ότι η πολιτεία θα συνδράμει αποφασιστικά. Ωστόσο θα πρέπει η πολιτεία να προστατεύσει νομοθετικά τους υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων», σημείωσε η Νικολέτα Κυράνα από την «’Αρσις».

Τέλος, το μέλος της «Colour Youth», Θανάσης Θεοφιλόπουλος, υπογράμμισε ότι «πέρα από την αντιμετώπιση των ουσιαστικών αιτιών του φαινομένου της ομοφοβίας, της τρανσοφοβίας και της αμφιφοβίας για την ταυτότητα φύλου και τον σεξουαλικό προσανατολισμό για την οποία χρειάζεται μία πολυμετωπική συνεργασία και προσπάθεια από τους φορείς και την πολιτεία, απαιτείται η άμεση λήψη μέτρων που θα βοηθήσει τους ανθρώπους να σπάσουν ευκολότερα τη σιωπή τους και παράλληλα να λάβουν τη στήριξη που χρειάζονται. Ορισμένα μόνο από αυτά, είναι η στενή συνεργασία του Παρατηρητηρίου πρόληψης για τη σχολική βία και τον εκφοβισμό του υπουργείου Παιδείας με ΛΟΑΤΚΙ μέλη της κοινωνίας των πολιτών, η κάλυψη αναγκών σε έμψυχο δυναμικό και η συνεχής εκπαίδευσή τους, η εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών από την ΕΛΑΣ για τα εγκλήματα μίσους και η καταγγελία αυτών, η ρητή πρόβλεψη ψυχοκοινωνικής στήριξης των θυμάτων εγκλημάτων μίσους». Καταλήγοντας, ο κ. Θεοφιλόπουλος συμπλήρωσε ότι «θα προσπαθήσουμε από την πλευρά μας να συνεχίσουμε το έργο μας όμως η κύρια ευθύνη βαραίνει την πολιτεία».

        Πηγές: