Ο σεβασμός απέναντι στις γυναίκες ξεκινά από την παιδική ηλικία, υποστηρίζουν οι ειδικοί

Αλιεύει η Ιρέν Κόντου

Ένας ψυχολόγος και μια δημοσιογράφος, ο Richard Weissbourd  και η Rachel Giese επισημαίνουν στην καναδέζικη έκδοση της HuffPost με αφορμή την ειδεχθή επίθεση και το θάνατο 10 γυναικών στο Τορόντο, γιατί τα αγόρια πρέπει από μικρά να μάθουν να σέβονται το αντίθετο φύλο.

Οι σπόροι της τοξικής ανδροκρατίας φυτεύονται συχνά από την παιδική ηλικία, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα μπερδεμένο σύμπλεγμα μισογυνίστικων σκέψεων και συμπεριφορών, καθώς τα αγόρια μεγαλώνουν. Οι ειδικοί, όμως, επισημαίνουν, ότι παρόλο που τα νεαρά αγόρια επηρεάζονται από την παιδική τους ηλικία, υπάρχουν τρόποι για να αποφευχθεί αυτή η λαθεμένη στάση ζωής και να κατανοηθεί η αξία της γυναικείας ύπαρξης.

Η δημοσιογράφος Rachel Giese και συγγραφέας του βιβλίου «Αγόρια: Τι σημαίνει να γίνεσαι άντρας» διασαφηνίζει στη HuffPost ότι υπάρχουν στερεοτυπικές εκφράσεις με τις οποίες τα μικρά αγόρια γαλουχούνται καθημερινά, όπως «οι άντρες δεν κλαίνε» και «οι άντρες πάντα πρέπει να κερδίζουν». Αυτό έχει ως συνέπεια την παρεμπόδιση έκφρασης συναισθημάτων θλίψης, θυμού και απογοήτευσης από πλευράς τους.

Η Giese ακόμη κατακρίνει την κυρίαρχη ιδέα της βορειοαμερικάνικης κουλτούρας που αφήνει να εννοηθεί ότι δεν είναι κακό να υπάρχει μίσος απέναντι στις γυναίκες ξεκινώντας από τον ηγέτη τους και καταλήγοντας σε συμβάντα όπως το Gamegate ή η θανατηφόρα επίθεση στο Τορόντο. «Οι άνδρες προσλαμβάνουν το μήνυμα ότι έχουν κάθε δικαίωμα να βγάζουν το θυμό τους απέναντι στις γυναίκες», υποστηρίζει.

Εθνική έρευνα που διεξήχθη από το Κοινό Πρόγραμμα Make Caring από την Graduate School of Education του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ διαπίστωσε ότι το 76% των ερωτηθέντων δεν είχε συζητήσει ποτέ με τους γονείς τους για το πώς να αποφύγει τη σεξουαλική παρενόχληση και η πλειοψηφία των ερωτηθέντων δεν είχε συζητήσει ποτέ με τους γονείς τους για διάφορες μορφές μισογυνισμού.

Από την άλλη, ο Weissbourd λέει στη HuffPost ότι το θέμα αυτό αποτελεί ένα παζλ με πολλά κομμάτια. «Ένα κομμάτι του είναι ότι πολλά αγόρια υποβαθμίζουν τα κορίτσια επειδή φοβούνται την οικειότητα μαζί τους. Ένα άλλο κομμάτι που νομίζω ότι είναι σημαντικότερο, είναι ότι τα αγόρια είναι ανήσυχα και φοβισμένα για τη σεξουαλική τους επαφή και έτσι ως αντίδραση αναπτύσσουν εχθρότητες. Τα αγόρια αισθάνονται ντροπή για τα ευάλωτα συναισθήματά τους, τα οποία μπορούν να εξελιχθούν ως οργή για τις γυναίκες», επισημαίνει.

Σημειώνει ακόμα πως ο εκφοβισμός και οι ομοφοβικές στάσεις αποτελούν προμηνύματα της σεξουαλικής κακοποίησης. Υποτιμητικές εκφράσεις όπως «κότα» ή «αδερφή» πρέπει να εξετάζονται και να περιθωριοποιούνται.

Τόσο η Giese όσο και ο Weissbound συμφωνούν ότι ο καλύτερος τρόπος άμβλυνσης του φαινομένου του μισογυνισμού είναι η ανοιχτή και ειλικρινής συζήτηση. «Πρέπει να συνειδητοποιήσουν γιατί οι νέοι συμπεριφέρονται με αυτούς τους τρόπους και τι σημαίνει να είσαι άνδρας στη σύγχρονη εποχή», δηλώνει η Giese.

Και το σχολείο αποτελεί αστάθμητο παράγοντα, αναφέρει ο Weissbourd, και πρέπει να βρίσκεται σε ανοιχτό διάλογο με τους μαθητές.

Μέρος της συζήτησης, τέλος, για το σεβασμό απέναντι στις γυναίκες αποτελεί το γεγονός ότι πρέπει να σταματήσουμε να ξεχωρίζουμε τα κορίτσια σε «καλά» και «κακά» είπε ο Weissbourd, προσθέτοντας ότι αυτό το είδος κατηγοριοποίησης είναι κάτι που κάνουν πολλά αγόρια και νέοι. Ο Weissbourd λέει ότι η ενθάρρυνση και η παροχή βοήθειας στα αγόρια να αναπτύσσουν φιλίες με τα κορίτσια από νεαρή ηλικία είναι μια σημαντική πτυχή για τη δημιουργία υγιούς στάσης απέναντι στις γυναίκες.

«Νομίζω ότι από νεαρή ηλικία υπάρχουν πολλά που μπορούν να κάνουν οι γονείς για να βοηθήσουν τα αγόρια να αισθάνονται πιο άνετα με τη συνύπαρξή τους με τα κορίτσια και πιο ικανά για να αναγνωρίσουν τα συναισθήματά τους», δήλωσε.

«Αναπτύσσοντας έναν τρόπο να διδάξουμε στα παιδιά να μιλούν για συναισθήματα που δεν σχετίζονται μόνο με το θυμό, τη λύπη και την ευτυχία αλλά και να τα βοηθήσουμε να καταλάβουν ότι μπορούν να έχουν ένα πιο περίπλοκο και πολύπλοκο συναισθηματικό έδαφος,μπορούμε να συμβάλλουμε στην συναισθηματική ευημερία τους», δηλώνουν αμφότεροι.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στη HuffPost Canada και αποδόθηκε στα ελληνικά .