Απόφαση του ΔΣ του Μωβ,
μετά από συζητήσεις μεταξύ των μελών
Θεωρούμε ότι η πορνεία είναι βία κατά των γυναικών και υποβαθμίζει την ισότητα των δύο φύλων. Αποτελεί ένα προαιώνιο δικαίωμα των ανδρών επί των σωμάτων των γυναικών, φυσικά σε άλλες συνθήκες κατά το παρελθόν όπου δεν υπήρχε η σεξουαλική απελευθέρωση ή το αίτημα γι’ αυτήν. Εξυπηρετεί τους πελάτες και πρωτίστως τους μαστροπούς, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τα σώματα των “δικών τους” γυναικών, σήμερα δυστυχώς με εκσυγχρονισμένες και επιχειρηματικές δομές και με τεράστια κέρδη. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες μάλιστα, με την παγκοσμιοποίηση, έχει αλλάξει και απευθύνεται με πολλούς τρόπους σε ευρύτερες μάζες ανδρών, επεκτείνοντας το πελατολόγιο.
Πριν το 1968 και την εμφάνιση του σύγχρονου φεμινιστικού κινήματος, η γυναίκα δεν δικαιούτο τη σεξουαλικότητα, ήταν απλώς ένα δοχείο ηδονής για τον άντρα. Για την πατριαρχική κοινωνία η γυναίκα ήταν σκεύος. Στο μεταξύ πολλά έχουν αλλάξει. Αλλά για τους πορνοπελάτες, ακόμα και σήμερα, η εκδιδόμενη γυναίκα αντιμετωπίζεται ως σκεύος, με χλεύη και συχνά με βία. Στόχος μας είναι μια κοινωνία χωρίς πορνεία.
Η αντιμετώπιση του φαινομένου από την κοινωνία και την πολιτεία, πρέπει να κατατείνει στην μείωση έως εξαφάνιση της πορνείας με νομοθετικές και κοινωνικές παρεμβάσεις, στην προστασία των εκδιδομένων προσώπων (γυναικών κατά πλειοψηφία) και στην ποινικοποίηση του πελάτη στην περίπτωση που η πορνεία είναι εκτός του εκάστοτε νομικού πλαισίου. Επίσης χρειάζεται απόλυτη απαγόρευση και ποινικοποίηση της μαστροπίας.
Επισημαίνουμε ότι κατά την περίοδο της αυξημένης εμπορευματοποίησης των πάντων, το σώμα της γυναίκας τείνει όλο και περισσότερο να θεωρείται εν δυνάμει εμπόρευμα και αντικείμενο οικονομικής ή άλλης συναλλαγής, και από αυτό γίνεται ένας ακόμα φορέας άσκησης πατριαρχικής εξουσίας.
Χρειάζεται πρόνοια ώστε να μην υπάρχουν διαφημίσεις σε κανένα Μέσο Μαζικής Επικοινωνίας και προπαντός να γίνεται σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία, όπου να συζητείται η εξευτελιστική για τις γυναίκες φύση της πορνείας, σε αντίθεση με την ελευθερία και επιλογή των ανθρώπων για τις σεξουαλικές τους σχέσεις.
Τονίζουμε ότι η πορνεία και το τράφικινγκ είναι αλληλοτροφοδροτούμενα, είναι χώροι τεράστιου κέρδους, οπότε κάθε προσπάθεια πάταξης της σεξουαλικής δουλείας των γυναικών που υποτίθεται ότι κάνουν τα κράτη με τους σε μεγάλο ποσοστό διεφθαρμένους λειτουργούς, καταλήγει άκαρπη ή σχεδόν άκαρπη.
Σπουδαίος λόγος αύξησης της πορνείας κατά τα τελευταία χρόνια είναι η έλευση μεταναστριών και προσφύγων γυναικών, που βρίσκονται σε τρομακτική οικονομική στέρηση και γίνονται βορά σεξουαλικής εκμετάλλευσης από μαστροπούς, διακινητές και πελάτες, σε πολλές χώρες του κόσμου. Με άλλα λόγια είναι η φτώχια των γυναικών, πολλές από τις οποίες γίνονται εκδιδόμενες της φτώχιας, όταν δεν υπάρχει άλλος τρόπος επιβίωσης.
Οποιαδήποτε νομοθετική ρύθμιση της πολιτείας, συνεπώς, πρέπει να λαμβάνει υπόψιν την κρατούσα πραγματικότητα με στόχο τη μείωση έως εξαφάνιση της πορνείας, την εξάλειψη της καταστολής και της βίας εναντίον των εκδιδομένων προσώπων και την τιμωρία του πελάτη σε περιπτώσεις παράνομης άσκησης της πορνείας, χωρίς βαρύτερες τιμωρίες για τους μετανάστες.
Η ενδεχόμενη νομοθετική ρύθμιση να θεωρεί ότι τα εκδιδόμενα πρόσωπα είναι αυτοαπασχολούμενα και ασκούν βιοπορισμό από την πορνεία, όχι όμως να αναγνωρίζει την πορνεία ως επάγγελμα και πολύ περισσότερο ως επιχείρηση. Πολύ σύντομα πρέπει να περάσουμε στο σουηδικό μοντέλο, με πλήρη απαγόρευση της πορνείας και τιμωρία του πελάτη.
Επίσης πρέπει η πολιτεία να βοηθά τις εκδιδόμενες γυναίκες να απεμπλακούν από την πορνεία, με προσφορά εργασίας, και να τις συνδράμει με ειδικούς επιστήμονες ψυχολόγους, μια και η συντριπτική πλειοψηφία τους έχουν υπάρξει θύματα ακραίων μορφών έμφυλης βίας από πολύ μικρή ηλικία.
Αθήνα, 26-4-2018