Η δικηγόρος Μαρίνα Μπούζη, με αφορμή την ερώτηση αναγνώστριας, αναφέρεται στην καίρια σημασία καταγγελίας της σεξουαλικής κακοποίησης όσο πιο άμεσα γίνεται, αλλά και τη συμπαράσταση που οφείλουμε να παρέχουμε στα θύματά. Μια μικρή ερώτηση, ένα σημαντικό μήνυμα.
Γράφει η Μαρίνα Μπούζη
Αλιεύει η Ιρέν Κόντου
Ένα πολύ κοντινό μου πρόσωπο στην ηλικία των 12 βίωσε σεξουαλική κακοποίηση από άντρα 35 χρονών, την οποία στην παρούσα φάση ένιωσε έτοιμη και να μοιραστεί και να αντιμετωπίσει καθώς όλα αυτά τα χρόνια πίστευε πως ήταν κάτι που εκείνη δημιούργησε. Τώρα, στην ηλικία των 19 και κάτι θέλησε να διερευνήσει την πιθανότητα καταγγελίας και να μπει σε διαδικασία να ξεκινήσει τις απαραίτητες κινήσεις. Πάνω που μίλησε με δικηγόρο και επιχείρησε να μάθει τις λεπτομέρειες για την καταγγελία παράτησε το θέμα στην άκρη και αφοσιώθηκε στην διασκέδασή της πατώντας ένα γερό pause στην κατάσταση. Από όσο ξέρουμε μετά από κάποια χρόνια δεν θα έχει την δυνατότητα καταγγελίας και αναρωτιέμαι αν θα μετανιώνει αργότερα το ότι το άφησε. Δεν μπορώ καν να φανταστώ το βάρος μίας τέτοιας επώδυνης εμπειρίας αλλά σαν αδερφή της πονάω μαζί της, στενοχωριέμαι, θυμώνω, αηδιάζω. Θέλω να την δω ανακουφισμένη ξανά. Μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω για την κατάσταση αυτή; Ισχυεί ότι στα 20 της δεν θα μπορεί να τον καταγγείλει; Ευχαριστώ πολύ..
Είναι πολύ σύνηθες φαινόμενο τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης να μην την καταγγέλλουν, ιδίως όταν είναι παιδιά έφηβοι. Και έτσι ο δράστης να παραμένει ατιμώρητος.
Δεν μπορώ να σου απαντήσω για το θέμα της παραγραφής γιατί η έννοια της σεξουαλικής κακοποίησης είναι ευρεία και δυστυχώς περιλαμβάνει πολλές υποέννοιες, οι οποίες με τη σειρά τους έχουν διαφορετική αντιμετώπιση από το νόμο. Για να γίνω σαφής υπάρχουν εγκλήματα που υπάγονται στην έννοια της σεξουαλικής κακοποίησης που παραγράφονται νωρίτερα από άλλα. Εάν θέλεις μπορείς να επανέλθεις συγκεκριμενοποιώντας τη σεξουαλική κακοποίηση που έχει υποστεί το κοντινό σου πρόσωπο και θα σου απαντήσω στο θέμα της παραγραφής.
Επ’ ευκαιρία της ερώτησης αυτής θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα συμβάν που με έχει στεναχωρήσει και προβληματίσει πολύ. Μια κυρία θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από συγγενικό της πρόσωπο, σύμφωνα με όσα μου είπε έστειλε μετά από 40 χρόνια σε αυτό εξώδικο στο οποίο ανέφερε τα γεγονότα της σεξουαλικής κακοποίησης. Το εν λόγω έγκλημα είχε βέβαια παραγραφεί. Ο φερόμενος δράστης αντί να της ζητήσει συγγνώμη προτίμησε να της κάνει αγωγή και να ζητήσει αποζημίωση για ηθική βλάβη. Η νομικά «λάθος» κίνηση της να του στείλει εξώδικο για ένα έγκλημα για το οποίο δεν είχε αποδείξεις και το οποίο είχε παραγραφεί την έφερε δυστυχώς αντιμέτωπη με μία αγωγή.
Εάν τα εγκλήματα που σχετίζονται με σεξουαλική κακοποίηση δεν καταγγέλλονται άμεσα δυστυχώς χάνονται οι αποδείξεις, εκτός εάν υπάρχουν μάρτυρες, οι οποίοι να θέλουν να καταθέσουν. Για αυτό με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο σε περίπτωση που δεν έχει παραγραφεί το έγκλημα η καταγγελία θα έχει πιθανότητα ευδοκίμησης μόνο εάν υπάρχουν ικανά αποδεικτικά μέσα. Θα πρέπει λοιπόν να σταθούμε δίπλα στα θύματα και να τα προτρέψουμε να καταγγείλουν άμεσα τη σεξουαλική παρενόχληση.