Γράφει η Σίσσυ Βωβού
Στις 8 Αυγούστου μάθαμε το δυσάρεστο νέο του θανάτου της Δώρας Κόκλα, η οποία πάλευε για μεγάλο διάστημα με την αρρώστια, όπως είχαμε ενημερωθεί από τη φίλη Φωτεινή Σιάνου, με την οποία συνεργάζονταν τόσο στο Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη (ΚΕΔΕ) όσο και σε άλλες δραστηριότητες, για δεκαετίες.
Ήταν Ηλεκτρολόγος Μηχανικός με Μεταπτυχιακές Σπουδές στα θέματα Περιβάλλοντος, ήταν μεταξύ άλλων και ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Διπλωματούχων Ελληνίδων Μηχανικών (ΕΔΕΜ) το 1995, την οποία υπηρέτησε και ως εκλεγμένη επί πολλά έτη στο Διοικητικό Συμβούλιο.
Βαθειά ευαισθητοποιημένη στα προβλήματα των γυναικών, ήταν αρωγός και στήριγμα σε κάθε προσπάθεια, και εμείς αναφερόμαστε ιδιαίτερα στις Γυναίκες Μηχανικούς, σε κοινωνικό, προσωπικό, επαγγελματικό και οικογενειακό επίπεδο. Με σοβαρότητα, ήθος και γνώση των θεμάτων η Δώρα ήταν για όλες εμάς και για πολλές ακόμη, πιστή φίλη, πηγή αισιοδοξίας και ιδεών. Θα παραμείνει για όλες μας παράδειγμα χειραφετημένης γυναίκας και αγωνίστριας.
Καλό σου ταξίδι Δώρα, δεν θα σε ξεχάσουμε!
Οι παραπάνω πληροφορίες είναι από ενημερωτικό σημείωμα που μας έστειλε η Φωτεινή Σιάνου, και ακολουθεί η νεκρολογία που εκφώνησε στην κηδεία της. Στη φωτογραφία διακρίνουμε την Φωτεινή Σιάνου (αριστερά) και την Δώρα Κόκλα (δεξιά) σε παλιότερες χαρούμενες στιγμές. (Οι δύο άλλες γυναίκες δεν διακρίνονται καθαρά).
Αγαπημένη μου Δώρα,
Από μέρους του Κέντρου Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη θα σου πω λόγια όχι αποχαιρετισμού. Λόγια συντροφικότητας σε αυτό σου το ταξίδι. Τα ταξίδια πολύ τα αγάπησες. Και όπως σε όλα ήθελες να μελετάς σε βάθος τα πράγματα. Που θα πάμε; Ποια είναι τα αξιόλογα; Ποιες είναι οι ιστορικές, λαογραφικές και γεωγραφικές πληροφορίες. Πάντα παρατηρήτρια και μελετήτρια των πραγμάτων σε βάθος. Και το εκπληκτικό να τα θυμάσαι σαν να έγιναν όλα μόλις χθες. Ένας σεβασμός για τον πολιτισμό, για την ιστορία του ανθρώπου, για τον αγώνα του.
Εργάστηκες σκληρά για όσα πίστευες, με ορθολογισμό, επιχειρήματα, οργανωτικότητα: στην Ένωση Διπλωματούχων Ελληνίδων Μηχανικών, στον Πολιτικό Σύνδεσμο Γυναικών, ως Γ. Γ. της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, ως Πρόεδρος του ΚΕΔΕ, στην Ειρηνευτική Πρωτοβουλία Γυναικών Ελλάδας, Τουρκίας, Κύπρου (WINPEACE), σε όλες τις θέσεις ευθύνης που σου ανατέθηκαν από το Δημόσιο, την Περιφέρεια, την Νομαρχία παλαιότερα. Δημόσιος Υπάλληλος υψηλής ευθύνης και συνειδητότητας και αγωνίστρια για την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα, την ειρήνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Δεν ήξερες να αφήνεις τα πράγματα να περνάνε, να μην ανακατεύεσαι, να μην αναλαμβάνεις ευθύνη, ακόμη και όταν θα έπρεπε να γίνεις πολύ δυσάρεστη σε συναδέλφους, φίλους, φίλες, ανωτέρους σου στην ιεραρχία. Πάντα με προσήλωση στον νόμο, στους κανόνες, με διαφάνεια και καθαρότητα. Έλεγες συχνά «χρειάζομαι κανόνες» και αν δεν μας κάνουν να τους αλλάξουμε, όμως να έχουμε κανόνες.
Τις τελευταίες ημέρες έλεγες συνέχεια ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Στον αδελφό σου Μιχάλη που δεν έλειψε σε όλη την διάρκεια αυτής της περιπέτειας από το πλευρό σου, στην νύφη σου Γεωργία το βλέμμα της οποίας συνεχώς αναζητούσες, στην πολυαγαπημένη σου φίλη/αδελφή Όλγα που σε αγκάλιασε και σε φρόντισε με αδελφική αγάπη και στοργή. Έλεγες «ευχαριστώ». Σου έλεγα «Εμείς σ’ ευχαριστούμε» για την τιμή που μας κάνεις να είμαστε μαζί σου.
Και μέσα στον πόνο και στην ταλαιπωρία παρέμενε η ματιά σου διορατική και διεισδυτική. Ευαίσθητη και με ενσυναίσθηση για τα προβλήματα και τις ανάγκες των άλλων. Για την φτώχεια των γυναικών που μοιραζόσαστε τον ίδιο θάλαμο κάθε φορά που γινόταν εισαγωγή σου στο νοσοκομείο. Και προσπάθεια σιωπηλή για την κάλυψη κάποιων ζωτικών αναγκών τους.
Μου ζήτησες να προσεύχομαι για σένα. Και λέγαμε μαζί την αγαπημένη μας προσευχή:
«Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε,
το Πνεύμα της αληθείας»,
Σήμερα προσευχόμαστε όλοι/όλες εδώ συντροφεύοντάς σε μέχρι εκεί που μας επιτρέπεται, πριν από τον Κήπο των Αγγέλων.
Αγαπημένη μου Δώρα,
Στον Προφήτη η Αλμήτρα μίλησε ξανά, και είπε, Και τώρα θα σε ρωτήσουμε για το Θάνατο.
Κι εκείνος είπε:
Θέλετε να μάθετε το μυστικό του θανάτου. Αλλά πως θα το βρείτε αν δεν το γυρέψετε μέσα στην καρδιά της ζωής; Αν θέλετε πραγματικά ν’ αντικρύσετε την ψυχή του θανάτου, ανοίξτε την καρδιά σας ολάκερη στο σώμα της ζωής. Γιατί η ζωή κι ο θάνατος είναι ένα, καθώς ο ποταμός κι η θάλασσα είναι ένα. Στο βάθος των ελπίδων και των πόθων σας υπάρχει η σιωπηλή σας γνώση για το υπερπέραν. Και σαν τους σπόρους που ονειρεύονται κάτω από το χιόνι, η καρδιά σας ονειρεύεται την άνοιξη. Να εμπιστεύεστε τα όνειρα, γιατί σ’ αυτά είναι κρυμμένη η πύλη προς την αιωνιότητα.
Αγαπημένη Δώρα,
Σε περιμένουν απέναντι στην υποδοχή: η Βίκυ, η Σούλα, η Μαριλένα. Σε περιμένουν φίλες/αδελφές μας από την Τουρκία και φίλες/αδελφές μας από την Κύπρο. Τα χαιρετίσματα και την αγάπη μας να δώσεις. Και μήνυμα ότι ο αγώνας μας για ειρήνη, ειρηνική συνύπαρξη, ενότητα, ισότητα, δικαιοσύνη, συνεχίζεται βήμα βήμα. Σου εύχομαι καλό ταξίδι αγαπημένη, πάντα στο Φως γιατί αυτό μας τροφοδοτεί με την Αγάπη και την Δύναμη.
Θα μου λείψουν οι συζητήσεις και οι αναλύσεις μας. Η γενναία κάλυψη που προσέφερες στο έργο μας. Η μετουσίωσή σου την τελευταία περίοδο από χειραφετημένη γυναίκα αγωνίστρια σε άγγελο εξ ουρανού που αγκάλιαζε όλο τον χώρο με το πλατύ χαμόγελό του.
Καλό ταξίδι αγαπημένη μου. Θα σε σκέφτομαι πάντα με Αγάπη και πάντα μέσα στο Φως.