Οι Γυναίκες που Δουλεύουν στα Παράνομα Ορυχεία Χρυσού στο Περού

Δουλεύουν 12 ώρες την ημέρα, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους.

Αλιεύει η Ιρέν Κόντου

Στο Περού, υπάρχουν παράνομα ορυχεία χρυσού που προσφέρουν στους κατοίκους της πόλης La Rinconada επικίνδυνες θέσεις εργασίας. Ο καιρός εδώ, συχνά πιάνει πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, ενώ δεν υπάρχει στην ευρύτερη περιοχή επάρκεια στις υδραυλικές εγκαταστάσεις αλλά και στην γενικότερη υγιεινή. Επίσης, λόγω κάποιων χρόνιων προλήψεων, οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να εργαστούν στα ορυχεία χρυσού. Αντιθέτως, αναγκάζονται να ψάξουν μέσα στα μπάζα από τα ορυχεία για τυχόν υπολείμματα χρυσού που μπορεί να έχουν ξεφύγει από τους εργάτες. Είναι γνωστές ως οι κόρες της Awichita, ή αλλιώς, pallaqueras, όνομα που πήραν από τον άγιο που φυλά τους ανθρακωρύχους.

Ο Περουβιανός φωτογράφος Omar Lucas ταξίδεψε στην La Rinconada ώστε να περάσει κάποιο χρόνο μαζί με αυτές τις γυναίκες. Εμείς, είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί του σχετικά με την εμπειρία του.

VICE: Γεια σου Omar, τι σου έλεγαν για την La Rinconada πριν πας;
Omar Lucas: Μου έλεγαν πως είναι μια κρύα και βραχώδης περιοχή όπου ο κόσμος πάει για να εργαστεί και βγάζει αρκετά χρήματα. Αυτό όμως είναι ένα ψέμα. Ο κόσμος που δουλεύει εκεί, το κάνει επειδή δεν έχει άλλη επιλογή. Ειδικά οι αγρότες. Οι μόνοι που βγάζουν χρήματα εκεί είναι οι εργολάβοι των ορυχείων.

Γιατί οι γυναίκες δεν μπορούν να εργασθούν στα ορυχεία;
Υπάρχει ένας μύθος που λέει πως ο χρυσός θα εξαφανισθεί αν εργασθούν γυναίκες σε αυτά. Ο ανδρικός σωβινισμός είναι αρκετά διαδεδομένος στο Περού και αυτό οφείλεται στο γεγονός πως ακόμη, διαδίδονται δοξασίες του παρελθόντος. Έτσι, αναγκάζονται να εργαστούν σε κάποια απόσταση από την είσοδο του ορυχείου, ψάχνοντας για χρυσό στα μπάζα που αφήνουν τα φορτηγά.

Πως είναι μια ημέρα δουλειάς για αυτές;
Η απόσταση από τη πόλη στα ορυχεία είναι περίπου 40 λεπτά με μία ώρα. Το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι μια προσφορά στον Θεό Awicihita. Κάνουν τρύπες στους βράχους όπου βάζουν φύλα κόκας, έπειτα χύνουν λικέρ γλυκάνισου και αφήνουν ένα τσιγάρο να καίει. Μετά από αυτή τη διαδικασία, περνάνε τις επόμενες ώρες, από τις 6 το πρωί μέχρι τις 5 το απόγευμα δηλαδή, ψάχνοντας για χρυσό. Γύρω στις 6, καταφθάνουν άλλες pallanqueras.

 

Αυτό είναι ένα αρκετά σκληρό ωράριο. Ποια είναι τα ρίσκα που παίρνουν όσον αφορά την υγεία τους;
Τα πιο συνηθισμένα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν οι ανθρακωρύχοι είναι τα αναπνευστικά όπως η φυματίωση ενώ, οι γυναίκες, αντιμετωπίζουν ουρολοιμώξεις λόγω της έλλειψης αποχετευτικού συστήματος αλλά και καθαρού νερού. Οι γυναίκες δουλεύουν δώδεκα ώρες την ημέρα δίχως να έχουν κάποιο είδος ασφάλισης.

Υπάρχει κάποια κρατική βοήθεια;
Αυτό το μέρος είναι κάτι σαν φαβέλα. Δεν έχει την νομιμοποίηση που έχει μια πόλη ή μια ευρύτερη περιοχή και οι κάτοικοι του βασίζονται κυρίως στα ορυχεία. Η κυβέρνηση γνωρίζει για αυτό και τα τελευταία χρόνια γίνονται κάποιες, αρκετά αργές, κινήσεις νομιμοποίησης της βιομηχανίας αλλά, μόνο αυτό. Υπάρχει τρομερή φτώχεια εκεί.

Πως μπορούν να ψάχνουν και να βρίσκουν χρυσό μέσα στο βράδυ;
Μαθαίνουν μιας και βρίσκονται εκεί επί καθημερινής βάσης. Για εμένα, όλα τα κομμάτια πέτρας που έβλεπα ήταν το ίδιο όμως, αφού πήγα μαζί τους ένα βράδυ, είδα πως γνώριζαν ποιο από τα φορτηγά που ερχόντουσαν είχε χρυσό. Νομίζω πως το καταλαβαίνουν βάση του μεγέθους των πετρωμάτων.

Υπάρχει κάποια εναλλακτική, όσον αφορά τις δουλειές, για μία γυναίκα;
Στην πόλη, υπάρχουν αρκετά εστιατόρια και μπαρ. Έμεινα άναυδος από την ποσότητα μπύρας που καταναλώνεται εκεί, είναι παντού. Έβλεπα τεράστια φορτηγά να μπαίνουν στην πόλη καθημερινά. Επίσης, υπάρχει πρόβλημα με τη πορνεία και ειδικά με ανήλικα κορίτσια. Δεν υπάρχει έλεγχος. Σκέψου, είδα μόλις πέντε αστυνομικούς όσο ήμουν εκεί, σε μια πόλη 50-70.000 κατοίκων, είναι τρελό.

Πως αισθάνθηκες γυρίζοντας στην κανονική σου ζωή έπειτα από μια τέτοια αποστολή;
Με άγγιξε πραγματικά. Η κάμερα, πολλές φορές, αποτελεί μια προστατευτική μάσκα που σε βάζει σε μια απόσταση από τα όσα εκτυλίσσονται μπροστά σου. Μόλις την κατεβάσεις όμως, σοκάρεσαι σαν άνθρωπος. Η φτώχεια στο Περού, αλλά και γενικότερα στην Λατινική Αμερική, βρίσκεται παντού. Ακόμα και στη περιφέρεια της Λίμας, βλέπεις ανθρώπους να ζουν στις χειρότερες συνθήκες. Το να βρεθείς σε επαφή με τέτοιου είδους καταστάσεις σου αλλάζει τη ζωή και σε κάνει να εκτιμάς κάποια πράγματα με έναν άλλο τρόπο.

Πηγή: vice.com