Μετά την τελευταία επίσκεψή μας στην Πέτρου Ράλλη, και την παρακολούθηση της κατάστασης όλο αυτό το διάστημα, μεταξύ άλλων με την επίσκεψή μας στην Μόρια, καταγγέλλουμε την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των κρατουμένων προσφύγων και μεταναστριών, και ειδικότερα την επιδείνωση των συνθηκών κράτησης και την ανεπάρκεια νομικής προστασίας.
Μέλη του Μωβ από Αθήνα και Θεσσαλονίκη πραγματοποιήσαμε την Κυριακή 23/9/2018 επίσκεψη στα κρατητήρια αλλοδαπών της Πέτρου Ράλλη. Κατά την επίσκεψή μας οι κρατούμενες πρόσφυγες και μετανάστριες ήταν 24, από τις εξής χώρες: Αιθιοπία (1), Αλβανία (2), Αφγανιστάν (1), Γεωργία (3), Ιράν (5), Κίνα (3), Μαρόκο (1), Νιγηρία (3), Ρωσία (1), Σερβία (1), Σρι Λάνκα (1), Τουρκία (1), Φιλιππίνες (1).
Συναντήσαμε τις γυναίκες στον διάδρομο και στο χώρο προαυλισμού, στην ταράτσα του κτιρίου, όπου υπάρχουν κάποια τραπέζια, πάγκοι και μια μπασκέτα, και τριγύρω ψηλοί τοίχοι με αγκαθωτά συρματοπλέγματα στην κορυφή και σκασμένες μπάλες πάνω τους, όπως πάντα. Είχαμε φέρει τηλεκάρτες και ρούχα για τις γυναίκες, από δωρεές μελών και φίλων του Μωβ, τις οποίες ευχαριστούμε ιδιαίτερα για την αλληλεγγύη τους.
Το γενικό πλαίσιο παραμένει ότι αρκετές γυναίκες συλλαμβάνονται στο δρόμο απλώς επειδή δεν έχουν χαρτιά, ενώ άλλες έχουν κατηγορίες, π.χ. πλαστό διαβατήριο. Όσον αφορά τη διάρκεια της κράτησης, οι γυναίκες κρατούνται από μερικές μέρες έως κι επί σειρά μηνών. Κάποιες βρίσκονται για πολλά χρόνια στην Ελλάδα, κάποιες κρατούνται παρότι έχουν καταθέσει αίτημα για άσυλο. Συχνά δεν γνωρίζουν τη νομική τους κατάσταση και τις διαδικασίες, ζητούν δωρεάν δικηγόρο και να επικοινωνήσουν με τους δικούς τους, και ρωτούν απεγνωσμένα πόσον καιρό θα κρατηθούν και τι θα γίνει με τις υποθέσεις τους.
Η επιδείνωση των συνθηκών κράτησης ήταν εμφανής ακόμα και πριν μιλήσουμε με τις γυναίκες. Είναι χαρακτηριστικό ότι ήδη ανεβαίνοντας τα σκαλιά προς τα κρατητήρια των γυναικών περάσαμε μέσα από ένα πλήθος κατσαρίδων που έτρεχαν προς κάθε κατεύθυνση, το φαγητό, τα σκαλιά, τους τοίχους. Στη συνέχεια οι γυναίκες μας είπαν ότι κατσαρίδες υπάρχουν και μέσα στα κελιά τους, καθώς και στις τουαλέτες, δηλαδή παντού. Επίσης μας είπαν ότι υπάρχουν κι άλλα έντομα στα δωμάτια και ειδικά στα στρώματά τους, κι ότι υποφέρουν από τσιμπήματα και δερματολογικές ασθένειες. Και όντως είδαμε κι εμείς τα σημάδια στο σώμα τους.
Μια ακόμη αρνητική εξέλιξη είναι ότι δεν υπάρχει πια η παραμικρή ενημέρωση για τα δικαιώματά τους από την πλευρά των αρχών. Όχι μόνο δεν μοιράζονται ενημερωτικά φυλλάδια στις κρατούμενες για τα δικαιώματά τους ως κρατούμενες και για το δικαίωμα στο άσυλο, αλλά πλέον δεν υπάρχουν ούτε καν οι γενικές ενημερώσεις για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των κρατουμένων σε διάφορες γλώσσες που υπήρχαν τοιχοκολλημένες σε προηγούμενες επισκέψεις μας (βλ. φωτογραφίες από προηγούμενη επίσκεψή μας εδώ: https://tomov.gr/2017/05/07/petrou-ralli/).
Επιπλέον πολλές γυναίκες μας είπαν ότι έχουν ελάχιστη ως ανύπαρκτη επικοινωνία με τον έξω κόσμο, ειδικά όσες δεν έχουν χρήματα να αγοράσουν τηλεκάρτα. Ως αποτέλεσμα δεν μπορούν να έχουν επαφή με τους δικούς τους ή με δικηγόρο. Βασίζονται μόνο σε επισκέψεις οργανώσεων και αλληλέγγυων. Ενδεικτικά αναφέρουμε την περίπτωση μιας γυναίκας την οποία βρήκαμε να κλαίει σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση και η οποία ήθελε να υποβάλει αίτημα ασύλου και ζητούσε δικηγόρο. Την υπόθεση αυτής της γυναίκας την παρακολουθούμε στενά από τότε και την στηρίζουμε. Ενημερώσαμε αμέσως την αστυνομία ότι η γυναίκα επιθυμεί να υποβάλει αίτημα ασύλου και επιπλέον ζητήσαμε από την οργάνωση ΑΡΣΙΣ να στείλει δικηγόρο. Όντως δικηγόρος της ΑΡΣΙΣ την επισκέφτηκε στην Πέτρου Ράλλη, όμως οι αρχές διέταξαν την μεταγωγή της στο hotspot της Μόριας, με την αιτιολογία ότι εκεί είχε καταγραφεί αρχικά η γυναίκα το 2016, παρότι ενημερώσαμε την αστυνομία ότι η διεύθυνση διαμονής της γυναίκας είναι στην Αθήνα. Η μεταγωγή έγινε άμεσα και η γυναίκα βρέθηκε ξανά στο κολαστήριο της Μόριας (https://tomov.gr/2018/10/14/moria/). Μέλος του Μωβ την επισκέφτηκε στις 7/10/2018 και ακόμα οι αρχές δεν είχαν καταγράψει την αίτηση ασύλου της. Τελικά οι αρχές κατέγραψαν το αίτημα ασύλου της τέλη Οκτώβρη και της έδωσαν δελτίο αιτούντος/αιτούσας διεθνή προστασία με ημερομηνία λήξης ένα μήνα μετά και διεύθυνση διαμονής πάλι στη Μόρια, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει σε ένα μήνα να ζητήσει ανανέωση πάλι στη Μόρια. Επιπρόσθετα της όρισαν ημερομηνία συνέντευξης για το άσυλο ένα χρόνο μετά, στη Λέσβο και πάλι. Είμαστε σε επικοινωνία με την οργάνωση Refugee Support Aegean και ευελπιστούμε να τελειώσει σύντομα η απαράδεκτη αυτή γραφειοκρατία και κακομεταχείριση για την γυναίκα αυτή, καθώς και για όλες και όλους τους πρόσφυγες.
Γενικότερα τώρα, και δεδομένου ότι κατά την επίσκεψή μας στην Πέτρου Ράλλη συζητήσαμε, όπως πάντα, με όλες τις γυναίκες για να ακούσουμε τα προβλήματά τους και να δημοσιοποιήσουμε εκ νέου τις καταγγελίες τους, συνοψίζουμε τα εξής: υπάρχει από τη μία επιδείνωση των συνθηκών κράτησης με άθλιες συνθήκες υγιεινής και ανάγκη ιατρικής φροντίδας, και από την άλλη ανεπάρκεια νομικής προστασίας με απαράδεκτη γραφειοκρατία και κακομεταχείριση, ανεπαρκή ή ανύπαρκτη ενημέρωση, επικοινωνία και νομική προστασία.
Το πάγιο αίτημά μας παραμένει να κλείσουν όλα τα κέντρα κράτησης, να ανοίξουν αξιοπρεπή κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας, και να αρθεί ο γεωγραφικός περιορισμός.
Αλληλεγγύη στις κρατούμενες πρόσφυγες και μετανάστριες!
Το Μωβ