Μαθήματα ήθους από την Αγγελική Δαφτσίδου – Η συγγραφέας που ζει στη Λάρισα απαντά στον «σχολιασμό» του Νίκου Μουτσινά
Μέσω Facebook απάντησε στον… σχολιασμό του Νίκου Μουτσινά από την εκπομπή του στο OPEN TV η συγγραφέας Αγγελική Δαφτσίδου που ζει εδώ και χρόνια στην πόλη της Λάρισας και πριν από λίγους μήνες παρουσίασε το πρώτο της βιβλίο, «Παράθυρο στη ζωή», που είναι μία συγκλονιστική μαρτυρία για τη μάχη ενάντια στον καρκίνο του μαστού και αποτελεί ένα βιογραφικό μυθιστόρημα.
Η ίδια έχοντας αντιμετωπίσει την ασθένεια εξηγεί στον παρουσιαστή το λόγω της εικόνας της στην τηλεόραση, εξηγώντας πως ο ίδιος έχει πολλά σημεία που του ξέφυγαν πριν πει την άποψη του. Η ίδια στην ανάρτησή της «ξεσπάει» προς την εικόνα που προσπαθεί να προβάλει η τηλεόραση μέσα από τέτοιου είδους εκπομπές, ενώ με ειρωνικό τόνο ζητά συγγνώμη από τον Νίκο Μουτσινά που του «χάλασε την αισθητική με την ασχήμια της».
Η συγγραφέας παράλληλα, εξηγεί πως οι γυναίκες που έχουν αντιμετωπίσει τον καρκίνο μαστού πρέπει να βγαίνουν και να μιλάνε, κάτι που έκανε και η ίδια με το βιβλίο της όπου εξηγεί πως δεν απομένει μόνο η νίκη ή ήττα από την ασθένεια, αλλά και μία νέα μάχη που ξεκινά μετά.
Συγκεκριμένα στην ανάρτησή της έγραψε: «Σήμερα στο open tv και στην εκπομπή για την παρέα ο Νίκος Μουτσινάς σχολίασε το ‘στυλ’ μου, τη συγγραφέα με το δύσκολο όνομα, το λάθος κολάν, τα χοντρά μπούτια και το μισό μαλλί. Κάνω αυτό το ποστ για να του υποδείξω και αλλά σημεία που του ξέφυγαν. Πρώτον και κυριότερο είμαι χωρίς το στήθος μου, αφού σαν καρκινοπαθής υποβλήθηκα σε διπλή μαστεκτομή. Πολύ μεγάλο λάθος που του διέφυγε αυτό. Στην τηλεόραση χωρίς βυζιά! Αίσχος! Δεύτερον είμαι πρησμένη (σκέφτομαι το σαν φάλαινα, είναι κάτι που μάλλον θα έλεγε ο ίδιος) από τη συνεχιζόμενη ορμονοθεραπεία που κάνω εδώ και χρόνια. Τρίτον εκτός από το μαλλί, έπρεπε να εστιάσει και στα αραιά φρύδια, μιας και δεν ξαναβγήκαν μετά τις χημειοθεραπείες. Και τέλος πάντων πως είναι δυνατόν μια γυναίκα μετά τον καρκίνο του μαστού, με τέτοια χάλια, να κυκλοφορεί στην κοινωνία και να έχει το θράσος να βγαίνει στην τηλεόραση και μιλάει για το βίωμα της που, έγραψε σε βιβλίο, ενώ στην τηλεόραση παίζουν τέτοιες εκπομπές γεμάτες γλαμουριά, ομορφιά, στυλ και πολιτισμό. Συγνώμη κύριε Μουτσινά που οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού τολμάμε να βγαίνουμε δημόσια και να σας χαλάμε την αισθητική με την ασχήμια μας»!
Δείτε την ανάρτησή της στο Facebook:
ΠΗΓΗ: tinealarissa.gr
Παρουσίαση Σίσσυ Βωβού
ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΗ ΖΩΗ
Αγγελική Δαφτσίδου
Ένα βιογραφικό μυθιστόρημα, ύμνος στη ζωή δύο γυναικών που νόσησαν από καρκίνο του μαστού. Μητέρα και κόρη βρίσκονται μοιραία στον δρόμο της ίδιας ασθένειας, αλλά καθεμιά ακολουθεί το δικό της μονοπάτι.
Νικάει κανείς τον καρκίνο; Ακόμα κι όταν καταφέρει να βγει ζωντανός από τη μάχη, το κράτος που ήταν το κορμί του και βομβαρδίστηκε ανελέητα, ξαναχτίζεται; Κι αν τα σπίτια ξαναχτιστούν από τα συντρίμμια, η ψυχή ξεπερνάει ποτέ τον φόβο ώστε να τα ξανακατοικήσει; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Το βιβλίο θα παρουσιαστεί στο Public του Βόλου, στις 16 Ιανουαρίου.
Τέλος να προσθέσουμε ότι ο εν λόγω κύριος “σπάει ταμεία” τηλεθέασης στην εκπομπή Για την Παρέα, στο κανάλι OPEN, όπως πληροφορούμεθα από την ειδησεογραφία. Αλλά έχουμε κι άλλα να προσθέσουμε. Ότι υπάρχουν αρκετές εκπομπές στην τηλεόραση, η οποία απ’ ότι ξέρουμε είναι πολιτιστικό αγαθό, με μεγάλη τηλεθέαση, και με αντικείμενο την “καλλιέργεια” της “σωστής” εικόνας της γυναίκας, και με καθημερινούς εξευτελισμούς των γυναικών που συμμετέχουν σ’ αυτές τις εκπομπές με τα ρούχα, τα στάιλ και τις εμφανίσεις. Και να προσθέσουμε και τον τρίτο παράγοντα, τον καθοριστικό, το τηλεθεάμον κοινό, που είναι και ο λόγος ύπαρξης αυτών των εκπομπών και προώθησης των διαφημίσεών τους, και παραγωγής του κέρδους τους.
Μπράβο βέβαια στην κοπέλα που αντιστάθηκε, αλλά μεγάλη θλίψη για αυτό το σύνολο. Και φυσικά, αφού έχουμε δημοκρατία και ελευθερία του λόγου, θα υπάρξει κανένα ΕΣΡ που θα ασχοληθεί ποτέ να αξιολογήσει αυτές τις εκπομπές; Αφού κάποιοι έχουν λεφτά και αγοράζουν κανάλια (δημόσιες συχνότητες, μην το ξεχνάμε) και διαμορφώνουν τις συνειδήσεις των εκατομμυρίων, τι το θέλουμε το ΕΣΡ;