Από την Αλεξία Τσούνη
Συνέντευξη της Shahnaj Parvin, Συντονίστριας Προστασίας στην ActionAid Μπαγκλαντές στις 30 Απριλίου 2019.
– Γεια σας και σας ευχαριστώ που μιλάτε στην φεμινιστική μας οργάνωση Το Μωβ από την Ελλάδα. Παρακαλώ συστηθείτε και πείτε μας για το πολύτιμο έργο που κάνετε εδώ.
– Σας ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία. Είμαι η Shahnaj Parvin, εργάζομαι ως Συντονίστρια Προστασίας στην ActionAid Μπαγκλαντές. Πάνω από 1 εκατομμύριο πρόσφυγες Ροχίνγια αναγκάστηκαν να φύγουν από τη Μυανμάρ στο Μπαγκλαντές τον Αύγουστο του 2017. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες εισροές προσφύγων. Η ActionAid Μπαγκλαντές ανταποκρίθηκε αμέσως παρέχοντας υποστήριξη στην προστασία και τη διαχείριση του καταυλισμού. Σχετικά με την προστασία η ActionAid παρέχει μεγάλη υποστήριξη σε γυναίκες και κορίτσια για την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής βίας και της ενδοοικογενειακής βίας. Οι γυναίκες και τα κορίτσια Ροχίνγια αντιμετωπίζουν λιγότερη σεξουαλική βία τώρα, αλλά εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν πολλή ενδοοικογενειακή βία, και μένουν κυρίως στο σπίτι, δεν βγαίνουν έξω, δεν έχουν δουλειά εδώ. Γενικά, οι Ροχίνγια είναι μια πολύ συντηρητική και κλειστή κοινότητα και δεν γνωρίζουν την σύγχρονη ζωή σήμερα και τι συμβαίνει στον κόσμο. Ακόμη δεν έχουν ιδέα για τον οικογενειακό προγραμματισμό και την αντισύλληψη. Κάνουν πολλά παιδιά και πάντα πιστεύουν ότι ο Θεός θα τα ταΐσει. Έτσι υπάρχει μεγάλη φτώχεια εδώ.
– Γνωρίζουν τα δικαιώματά τους ή παρέχετε επίσης προγράμματα ενημέρωσης για τα δικαιώματά τους; Και επίσης ποιο είναι το νομικό τους καθεστώς;
– Στην πραγματικότητα δεν έχουν ιδέα για τα δικαιώματά τους επειδή είναι αναλφάβητοι. Ποτέ δεν είχαν κάποιο πρόγραμμα ενημέρωσης ή δεν είδαν καν κάποιο τηλεοπτικό πρόγραμμα. Τώρα τους παρέχουμε πολλές δυνατότητες ενημέρωσης μέσω του διαδραστικού θεάτρου και του τακτικού μας έργου προσέγγισης. Δημιουργήσαμε φιλικούς χώρους για γυναίκες και κορίτσια και αυξάνουμε την ενημέρωσή τους σχετικά με την υγιεινή, τον οικογενειακό προγραμματισμό, και την έμφυλη βία, συμπεριλαμβανομένης της ενδοοικογενειακής βίας και των πρώιμων γάμων. Αλλά στο Μπαγκλαντές δεν έχουν νομική υποστήριξη. Δεν αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες, επομένως δεν προστατεύονται από το διεθνές δίκαιο. Δεν καλύπτονται ούτε από το δίκαιο του Μπαγκλαντές. Δεν έχουν καν την υπηκοότητα της Μυανμάρ, η Μυανμάρ δεν τους δέχεται. Και δεν αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες.
– Και γιατί αναγκάστηκαν να φύγουν από τη Μυανμάρ;
– Βασικά έχουν υποφέρει, έχουν βασανιστεί από τη Μυανμάρ εδώ και πολύ καιρό, επειδή η Μυανμάρ δεν τους θεωρεί δικό τους λαό, και τους αποκλείει ακόμη και από το εκπαιδευτικό σύστημα. Ήρθαν εδώ χωρίς να έχουν οποιαδήποτε ευκαιρία εκπαίδευσης πριν, και αυτό είναι τόσο οδυνηρό και για εμάς. Ειδικά τα κορίτσια είναι εντελώς μπλοκαρισμένα στο σπίτι, δεν βγαίνουν έξω. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πάνε και παντρεύονται νωρίς. Οπότε βασικά δεν έχουν κανένα δικαίωμα, κανένα ανθρώπινο δικαίωμα. Πολλοί άνθρωποι Ροχίνγια βασανίστηκαν από το στρατό της Μυανμάρ, και αναγκάστηκαν να φύγουν για να σώσουν τη ζωή τους.
– Οπότε είναι επίσης θύματα σεξουαλικής βίας, βιασμού;
– Ναι, πολύ στη Μυανμάρ, όπως σε κάθε σύγκρουση. Αφού πέρασαν τα σύνορα και έφτασαν στο Μπαγκλαντές, η κυβέρνηση του Μπαγκλαντές τους παρείχε ασφάλεια και πολλή υποστήριξη. Αυτό ήταν ένα επίτευγμα του Μπαγκλαντές, παρότι είναι μια φτωχή χώρα και έχει πολλά προβλήματα.
– Πόσος είναι τώρα ο πληθυσμός των προσφύγων Ροχίνγια στους καταυλισμούς; Και ποιο είναι το ποσοστό των γυναικών;
– Είναι πάνω από 1 εκατομμύριο, και το ποσοστό των γυναικών είναι υψηλό. Επίσης γεννούν πολύ, είχαμε 60.000 νεογέννητα στον καταυλισμό τον προηγούμενο χρόνο. Πρόκειται για έναν τεράστιο πληθυσμό και προσωπικά αισθάνομαι πολύ πόνο επειδή δεν έχουν μέλλον. Χρειάζονται μεγάλη υποστήριξη, τεχνική εκπαίδευση, δραστηριότητες που παράγουν εισόδημα και πολλά πράγματα, ώστε να μπορούν να επιβιώσουν. Εάν μείνουν εδώ σε αυτούς τους καταυλισμούς στο Μπαγκλαντές, πρέπει να είναι σε θέση να διαχειριστούν τους εαυτούς τους και να εκπληρώσουν όλα τα ανθρώπινα δικαιώματά τους. Αν μπορέσουν να έχουν την ευκαιρία να επιστρέψουν στη Μυανμάρ, πρέπει να είναι σε θέση να αξιοποιήσουν τις δεξιότητες και την εμπειρία τους. Η ActionAid Μπαγκλαντές εργάζεται για να υποστηρίξει την καλύτερη επιβίωσή τους, και χρειαζόμαστε περισσότερη υποστήριξη για να μπορέσουμε να τους παράσχουμε περισσότερες ευκαιρίες.
– Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να υποστηρίξουμε επίσης την ActionAid και να κάνουμε δωρεές, επειδή βλέπουμε εδώ στο πεδίο από την πρώτη στιγμή την ταχεία ανταπόκριση της ActionAid και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζετε πραγματικά τις ανάγκες του προσφυγικού πληθυσμού εδώ. Οπότε είναι ευπρόσδεκτα τα περισσότερα. Σας ευχαριστώ πολύ και πάλι.
Παρακολουθήστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ: