Γιατροί και νοσηλευτές πάμε για μάχη. Αλλά θέλουμε όπλα.

12/3/2020

Αλιεύει η Σίσσυ Βωβού

Ο πρώτος νεκρός από τον ιό Covid-19 βάζει την Ελλάδα στη λίστα των χωρών που μετρούν πλέον θύματα. Η ελληνική κοινωνία θα δοκιμαστεί σκληρά. Γιατροί και νοσηλευτές, όσοι κρατούν όρθιο το Σύστημα Υγείας με λειψό μισθό, απλήρωτες υπερωρίες, εξουθενωτικές βάρδιες, αναστολή αδειών, θα είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης.

Όχι επειδή αυτή είναι η δουλειά μας. Επειδή αυτή είναι η ζωή μας.

Μπορεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας να υποβαθμίζεται και εκ των έσω να υποσκάπτεται, αλλά είναι το μόνο όπλο της χώρας στην πραγματική μάχη, στην πραγματική ασύμμετρη απειλή που την απειλεί: Την εξάπλωση ενός επιθετικού ιού που εξοντώνει την τρίτη ηλικία και τις ευπαθείς ομάδες.

Αν κάποιος ψάχνει για εθνική υπερηφάνεια ας μην την αναζητήσει στον Έβρο. Ας την ψάξει στα δημόσια νοσοκομεία.

Χωρίς εξοπλισμό, χωρίς επαρκή μέσα προστασίας, με την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας ανύπαρκτη, με τις κλίνες ΜΕΘ σε έλλειψη, με τα Επείγοντα σε κάθε εφημερία να θυμίζουν πεδίο μάχης.

Οι περιπτώσεις των νοσοκομείων της Αμαλιάδας, του ΠΓΝΠ, του Αλεξάνδρας, της Κοζάνης, δείχνουν ότι η γραμμή άμυνας του Συστήματος Υγείας είναι ευάλωτη.

Πόσο δύσκολο ήταν να έχει ήδη αποκεντρωθεί η διάγνωση των κρουσμάτων; Να μην φτάνουν οι φορείς να συνωστίζονται στα επείγοντα; Ήδη τα ιδιωτικά μικροβιολογικά κέντρα την διαθέτουν πανάκριβα για όσους έχουν να πληρώσουν.

Κάποιοι που δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την πραγματική κατάσταση στο Σύστημα Υγείας, φαντάστηκαν ότι η διάγνωση ύποπτων κρουσμάτων θα γίνεται σε ιδανικές και ομαλές συνθήκες, με αποστολή δειγμάτων στο Παστέρ από πλήρως εξοπλισμένο και προστατευμένο υγειονομικό προσωπικό.

Καλωσορίσατε στην πραγματικότητα: Ομαλές συνθήκες δεν υπήρχαν στα δημόσια νοσοκομεία ούτε σε κανονικές περιόδους. Σήμερα, ούτε καν να τις ονειρευτούμε δεν μπορούμε.

Ήδη τριψήφιος αριθμός γιατρών και νοσηλευτών είναι σε καραντίνα.

Στα δημόσια νοσοκομεία, που κανείς νοσηλευτής ή γιατρός δεν τολμά να αρρωστήσει από απλή γρίπη ή κρυολόγημα γιατί ξέρει ότι η βάρδιά του θα πρέπει να καλυφθεί από συνάδελφο που θα εξοντωθεί με δύο βάρδιες στο εικοσιτετράωρο ή με ένα ρεπό την εβδομάδα.

Σε αυτά τα δημόσια νοσοκομεία, εκατό γιατροί ή νοσηλευτές σε καραντίνα, είναι ήδη τρομακτικός αριθμός, στη φάση τουλάχιστον που βρίσκεται η επιδημία.

Πάμε σε μάχη, αλλά δεν έχουμε όπλα.

Όσο για τους κυβερνώντες; Είναι οι υπεύθυνοι, ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ, για το χάλι στο οποίο έφεραν τη δημόσια υγεία. Σήμερα μπορεί να τρέχουν και να μην φτάνουν, αλλά οι ελλείψεις τόσο σε προσωπικό όσο και σε εξοπλισμό είναι τρομακτικές.

Οι υπουργοί και κυβερνώντες, ήταν αυτοί που ονειρεύονταν ΣΔΙΤ και είσοδο των ιδιωτικών συμφερόντων στα δημόσια νοσοκομεία. Σήμερα βλέπουμε ότι ο ιδιωτικός τομέας στην υγεία θέλει αποκλειστικά να εξασφαλίζει κέρδη από το δημόσιο και την τσέπη των ασθενών. Στη μάχη ενάντια στον ιό, πού ακριβώς βρίσκονται οι ακριβοπληρωμένες ιδιωτικές κλινικές;

Θα αλλάξουν σχέδιο και προτεραιότητες στο Υπουργείο Υγείας;

Ή μετά την κρίση, θα επανέλθουν στη γνωστή τακτική, να απαξιώνουν τα δημόσια νοσοκομεία, να τα αδειάζουν από προσωπικό και εξοπλισμό, να σπρώχνουν τον κόσμο στον ιδιωτικό τομέα;

Όσοι φαντασιώνονταν ότι πολεμούσαν τους εισβολείς πριν από μία βδομάδα στα σύνορα, ας προσγειωθούν στην πραγματικότητα: Η πραγματική εισβολή ήταν η διάλυση του δημόσιου νοσοκομείου και η υποβάθμιση για γιατρούς και νοσηλευτές. Οι ευθύνες είναι βαριές και δεν μπορούμε να τις παραγράψουμε.

Έτσι κι αλλιώς, τη μάχη θα τη δώσουμε.

Καλή δύναμη.

Βιβή Κουτσιούμπα

Πηγή : antapocrisis.gr