Τα παράσημα της πατριαρχίας

 Άρθρο για τη δίκη Ελένης Τοπαλούδη

Γράφει η Αδαμαντία Αρανίτη*

Όταν ο βιασμός και η δολοφονία μιας νέας γυναίκας γίνονται γνωστά, υπάρχει πάντα η φωνή του πρώτου καλοθελητή “δε μπορεί, κάτι θα έκανε κι αυτή”. Σαν να μην έχει όνομα ή ταυτότητα. Η “αυτή”. Η παθητική σύνταξη των ειδήσεων βοηθά στις αντιδράσεις αυτές, διότι λέμε βιάστηκε και δολοφονήθηκε, σαν να λέμε σκόνταψε. Δε βιάστηκε, ΤΗ ΒΙΑΣΑΝ. Δε δολοφονήθηκε, ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ.

Οι συνομήλικοί της, οι “άντρες” οι “βαρβάτοι”, οι “αρσενικοί” παρασύρθηκαν από τις ορμές τους. Τους επιτρέπεται να παρεκτραπούν ακόμα και με θανάσιμα αποτελέσματα. Βέβαια όταν βρεθούν ένοχοι, ήταν αθώα τα παιδιά, δε γνώριζαν. Εξίσου παιδί, η Ελένη Τοπαλούδη, βρέθηκε δολοφονημένη χωρίς κανείς να μπορεί να εξηγήσει στους δικούς της ανθρώπους πως και γιατί. Η αναπαραγωγή των λεπτομερειών της δολοφονίας, δείχνει το πόσο εμμονικά αγαπάμε να μισούμε την ωμή βία. Ατύχημα είναι να σπάσει ένα ποτήρι. Ή ένα χέρι. Τα επαναλαμβανόμενα χτυπήματα, το καθάρισμα μετά τον φόνο, τα ψέματα, είναι υπολογισμένα. Είναι ψυχρή, κανονισμένη εκτέλεση.

Η πατριαρχία δίνει τα παράσημα της. Όχι με χρυσοκλωστή και μέταλλο στο πέτο, αλλά βουβά. Όπως βουβά επικροτεί τη γυναικοκτονία. Και πως όχι; Όταν μια τόσο φρικιαστικά απλή υπόθεση ταλαιπωρεί εδώ και τόσα χρόνια τους οικείους του θύματος; Τη δολοφόνησαν για το γούστο τους. Γιατί μπορούσαν. Γιατί έτσι. Επειδή μια κοπέλα που βρίσκεται στον ίδιο χώρο με δύο άντρες “τα θέλει” ή “τα ήθελε”, απαλλάσσοντας τους θύτες από κάθε ευθύνη. Οι ένοχοι επιδίδονται σε πινγκ πονγκ ευθυνών, προσπαθώντας να γλιτώσουν τα τομάρια τους. Στις φωτογραφίες κοιτούν λοξά και το μειδίαμα τους μας ειρωνεύεται κατά πρόσωπο. Μειδίαμα, μόνο; Ποιος ξεχνάει τη χειρονομία μπροστά στις κάμερες υψώνοντας το μεσαίο δάχτυλο;

Βλέπουμε τα ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας να αυξάνονται, τις γυναικοκτονίες να “αντιμετωπίζονται” με ποινές χάδι και να αποδίδονται στην “λάθος” συμπεριφορά της γυναίκας. Λάθος γιατί; Γιατί ένας ενήλικος άνδρας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια άλλη άποψη, άλλη προσωπικότητα; Γιατί δεν προτίθεται να δείξει ούτε καν στοιχειώδη σεβασμό; Αξίζει να αναρωτηθούμε: τι μήνυμα δίνει ο χειρισμός αυτός σε επίδοξους βιαστές;

Η δίκη της υπόθεσης για τον βιασμό και τη δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη θα συνεχιστεί στις 12 Μαΐου, στις 9 το πρωί, στην αίθουσα τελετών του Εφετείου, Λεωφόρος Αλεξάνδρας, με την εξέταση του δεύτερου κατηγορουμένου, λόγω αδιαθεσίας της εισαγγελέως της έδρας.

* Μέλος της Νεολαίας ΣΥ.ΡΙΖ.Α