Ιταλία: Απειλές για βιασμό και αποκλεισμός από το βήμα, η ARCI* Λεσβιών δέχεται επίθεση

29 Μαΐου 2020 της Monica Ricci Sargentini
μετάφραση Βέρα Σιατερλή

Ο πόλεμος ενάντια στην λεσβιακή οργάνωση ArciLesbica* συνεχίζεται μέσα στο κίνημα των ΛΟΑΤ για τις θέσεις της, που είναι αντίθετες με την πορνεία, την παρένθετη μητρότητα, την πορνογραφία και για την υπεράσπισή της σεξουαλικής διαφοράς αναφορικά με την ταυτότητα φύλου.

Το 2018, η έξωση από το Cassero της Μπολόνια, την ιστορική έδρα του συλλόγου, δεν ήταν αρκετή, τώρα μια ομάδα ακτιβιστών και ακτιβιστριών ΛΟΑΤ –μεταξύ των οποίων η Daniela Tomasino (Arcigay Παλέρμο), ο Christian Leonardo Cristalli (Trans Group), ο Alberto Nicolini (Arcigay Ρέτζιο Εμίλια) ) και ο Mattia Galdiolo (Arcigay Tralaltro Πάντοβα) – επανέρχεται επί του θέματος με αίτημα την διαγραφή της ArciLesbica από την ARCI.

Tο παραπάνω αίτημα διαγραφή αναφέρει: «Για μερικά χρόνια η ArciLesbica έχει χρησιμοποιήσει τα δικά της κανάλια επικοινωνίας για να εκφράσει θέσεις τρανφοβικές και trans-αποκλεισμού, όλο και περισσότερο σε ανοιχτή αντίθεση με τις αξίες και το Καταστατικό της Ομοσπονδίας ARCI στο οποίο ανήκει και το οποίο, αντίθετα, προωθεί την αναγνώριση της ελεύθερης έκφρασης του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου, χωρίς καμία διάκριση και μεροληψία. Πιστεύουμε ότι είναι καιρός να τερματιστεί αυτή η αμφισημία, ζητώντας από την Ομοσπονδία να εξετάσει την διαγραφή της Arcilesbica “.

Την Κυριακή 31 Μαΐου διοργανώθηκε ένα διαδικτυακή εκδήλωση η οποία ήταν η αιτία που πυροδότησε την οργή των ακτιβιστών. Η εκδήλωση αφορούσε την προβολή στην Ιταλία, της Διακήρυξης Declaration on Women’s Sex-Based Rights, η οποία καταγγέλλει τη διάκριση που υφίστανται οι γυναίκες εάν, αντί να αναφέρουν το φύλο, (γυναίκες / άνδρες), κατονομάζουν την ταυτότητα του φύλου, δηλαδή αν η έννοια του φύλου αντικατασταθεί από την την ταυτότητα του φύλου όπως ορίζεται από την πολιτική ίσων ευκαιριών. Μία από τις συγγραφείς που παρακολούθησε τη διαδικτυακή εκδήλωση της Κυριακής, ήταν η Sheila Jeffreys.

Η παρουσία της συγγραφέως, (το “Gender Hurts”[ =Το φύλο πληγώνει] είναι το πιο γνωστό βιβλίο της) είχε ήδη αμφισβητηθεί στις αρχές Μαρτίου όταν είχε διεξαχθεί μποϊκοτάζ εναντίον μιας διάλεξής της σε ένα πολιτιστικό κέντρο της Arci.
Η πρόεδρος του Συλλόγου Arcilesbica, Cristina Gramolini αγανακτεί:
“Αυτή είναι μια εκκαθάριση. Πρώτα μας έδιωξαν από το Cassero, τώρα γράφουν στον Arci, ο στόχος είναι να δημιουργηθεί το ίδιο κλίμα εκφοβισμού όπως στην Βρετανία όπου ο φεμινισμός είτε μεταμορφώνεται σε τρανσφεμινισμό είτε δέχεται επίθεση, όπου η λέξη γυναίκα θεωρείται τρανσφοβική και δεν μπορεί να προφερθεί σε πολλές περιπτώσεις. Με την πρόσκληση στην Jeffreys, ανοίξαμε μια βαθιά πληγή και δεν μας το συγχωρούν”.

“Το κλίμα είναι πολύ βαρύ. Μια νεαρή, μέλος του συλλόγου δέχτηκε απειλή βιασμού στο προφίλ της στο Instagram:” Πρόσεχε όταν επιστρέψεις στο σπίτι το βράδυ γιατί αν σε πετύχουμε θα καταλήξεις με ένα ρόπαλο σε κάθε τρύπα σου. ” Λόγια που σε παγώνουν σε μια χώρα όπως η Ιταλία όπου, μέχρις αποδείξεως του εναντίον, υπάρχει ακόμα ελευθερία λόγου.
Φεμινιστικές ενώσεις και σύλλογοι που πιστεύουν στον φεμινισμό της διαφορετικότητας, τάχτηκαν υπέρ της Arcilesbica. Την υποστήριξή τους δηλώνουν οι RadFem Italia, In Radice per l’inviolabilità del corpo femminile (=στη ρίζα για το απαραβίαστο του γυναικείου σώματος), Se Non Ora Quando (=Αν Όχι Τώρα Πότε)– LIbere, Udi Nazionale(=Ένωση Γυναικών Ιταλίας), Feminist Collective Luna Rossa Napoli, Feminist Resistance.

“Η αντικατάσταση του φύλου από την ταυτότητα του φύλου, θα βλάψει τους αγώνες για τα δικαιώματα των γυναικών, οδηγώντας για παράδειγμα σε παραπλανητικά δεδομένα στις έρευνες σχετικά με την ενδοοικογενειακή βία, τις μισθολογικές διαφορές, την εξέλιξη στην επαγγελματική σταδιοδρομία, την πρόσβαση σε κρατικά κονδύλια για την υποστήριξη των γυναικών. Οι τρανσέξουαλ δικαιούνται και χρειάζονται στοχοθετημένες πολιτικές και πρόσθετους πόρους. Σε καμία περίπτωση όμως αυτό δεν πρέπει να αφαιρείται από τις πενιχρές παροχές που προορίζονται για τις γυναίκες”.

Αυτές οι φεμινιστικές οργανώσεις και συλλογικότητες ζητούν τον τερματισμό των επιθέσεων και την αποκατάσταση του διαλόγου, όπως και τον αμοιβαίο σεβασμό:
«Η ArciLesbica δεν κάνει μια πολιτική τρανσφοβική αλλά φεμινιστική. Σκεφτείτε τι γράφει και όχι τι της αποδίδουν όσοι την εχθρεύονται. Συνεργαζόμαστε με την ArciLesbica στα θέματα της κατάργησης της πορνείας, της καταπολέμησης της εμπορευματοποίησης των ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένης της παρένθετης μητρότητας, του δικαιώματος επιλογής της/του συντρόφου και εναντίον της βίας. Απαιτούμε να σταματήσουν οι επιθέσεις και να αποκατασταθεί η σωστή πολιτική διαλεκτική. “

Στο Ηνωμένο Βασίλειο

Πριν από λίγες ημέρες, η συγγραφέας του Χάρι Πότερ, Τζ. Κ. Ρόουλινγκ κατέληξε επίσης στο στόχαστρο του κινήματος τρανς στη Μεγάλη Βρετανία επειδή υπερασπίστηκε τις λεσβίες. Και ποιο ήταν το λάθος της; Εξέφρασε την εκτίμησή της σε ένα tweet που έγραψε ένας βετεράνος του Stonewall, ο Fred Sargeant, εναντίον εκείνων που κατηγορούν τις λεσβίες ότι είναι τρανσφοβικές μόνο και μόνο επειδή εκφράζουν το δικαίωμα να αρνούνται το σεξ με όσους έχουν αρσενικά σεξουαλικά όργανα.

Μια άλλη διάσταση του λεσβιακού κινήματος βάζει η τενίστρια Martina Navratilova η οποία δέχθηκε επίσης έντονη επίθεση επειδή είπε ότι “δεν αρκεί να αυτοπροσδιορίζεσαι γυναίκα για να αγωνιστείς επί ίσοις όροις με τις γυναίκες. Το πλεονέκτημα της μυώδους διάπλασης δεν αναιρείται από τις θηλυκές ορμόνες. “

Οι σύγχρονες μάγισσες

Οι ριζοσπάστριες φεμινίστριες μετατρέπονται σε σύγχρονες μάγισσες που καίγονται στην πυρά. Το TERF είναι ένα ακρωνύμιο που αντιπροσωπεύει τον ριζοσπαστικό φεμινισμό Trans-αποκλεισμού (Trans-Exclusionary Radical Feminism) και εκτοξεύεται ως προσβολή προς γυναίκες που μπορεί να μην είναι καν ακτιβίστριες αλλά συνήθεις γυναίκες της διπλανής πόρτας εκφοβίζοντάς τες.

Αυτή είναι η περίπτωση της Lynsey McCarthy-Calvert, 45 ετών, εκπροσώπου της Doula UΚ, της αγγλικής εθνικής μη κερδοσκοπικής ένωσης μαιών, που αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την δουλειά της τον περασμένο Νοέμβριο εξαιτίας μιας δημοσίευσης στο Facebook που επικρίνει την απόφαση του Cancer Research UK, να αφαιρέσει τη λέξη “γυναίκα” από την καμπάνια υπέρ του Pap Tests:

«Δεν είμαι κάτοχος τραχήλου – έγραψε -, δεν είμαι εμμηνορροϊκή και δεν είμαι αίσθηση. Δεν καθορίζομαι από ένα φόρεμα ή ένα κραγιόν. Είμαι μια γυναίκα “. Και πρόσθεσε: «Οι γυναίκες γεννούν παιδιά και είναι ο μισός πληθυσμός της γης».

Αυτές θεωρούνται απαράδεκτες και προσβλητικές δηλώσεις για ένα μέρος της τρανς κοινότητας που, τα τελευταία χρόνια, στο Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν μια πολύ επιθετική εκστρατεία για την αλλαγή γλώσσας με την πιο «ουσιαστική» έννοια, απαγορεύοντας λέξεις όπως «κόλπος» ή «έγκυος γυναίκα» ” Επίσης, τον Νοέμβριο, μια μάρκα σερβιετών, η Procter & Gamble’s Always, είχε αφαιρέσει το γυναικείο σύμβολο από το προϊόν για να αποφύγει τη κατηγορία της μεροληψίας.

Όποιος επικρίνει αυτόν τον τρόπο σκέψης δεν έχει πλέον το δικαίωμα να μιλήσει ή εάν του δίνεται το δικαίωμα να μιλήσει, αμφισβητείται βίαια. Αυτό συνέβη στο Τορόντο με την συγγραφέα Meghan Murphy η οποία, στα τέλη Οκτωβρίου, πραγματοποίησε μία διάλεξη με θέμα «Κοινωνία, ο νόμος και οι γυναίκες» με την αστυνομία να φρουρεί τη δημόσια βιβλιοθήκη, πολιορκημένη από ακτιβιστές που την κατηγορούσαν για τρανσφοβία επειδή επέκρινε την Ταυτότητα Φύλου. Η Δημόσια Βιβλιοθήκη, η οποία υποστήριξε με γενναιότητα το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης, δέχτηκε έντονο μποϊκοτάζ.

Πιθανότατα από τον φόβο μιας τέτοιας αντίδρασης στη Γαλλία το Πανεπιστήμιο του Μπορντό, πριν λίγο καιρό, είχε ακυρώσει μια διάλεξη από τη φεμινίστρια φιλόσοφο Sylviane Agacinski λόγω “βίαιων απειλών” που “εμπόδισαν την εγγύηση της ασφάλειας τόσο των περιουσιακών στοιχείων του Πανεπιστήμιου όσο και των ανθρώπων, και την αδυναμία εξασφάλισης μιας ζωηρής αλλά γεμάτης σεβασμό συζήτησης ». Η λογοκρισία αυτή, αμφισβητήθηκε από την φιλόσοφο, η οποία υπήρξε εδώ και πολύ καιρό στην πρώτη γραμμή κατά της παρένθετης μητρότητας και της νομιμοποίησης της πορνείας.

Την ίδια μεταχείριση υπέστησαν η Germaine Greer και η Camille Paglia, των οποίων ζητήθηκε μέχρι και η απόλυση. Ακόμη χειρότερο ήταν για τη Julie Bindel, μια λεσβία και φεμινίστρια δημοσιογράφο, η οποία δέχθηκε επίθεση πριν από ένα χρόνο μετά από ομιλία της στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Μόνο η παρουσία των οργάνων τάξης απέτρεψε το χειρότερο.

No Platform (Χωρίς Βήμα)

Η απαγόρευση των ανεπιθύμητων ομιλητών, η οποία στα αγγλικά, ονομάζεται No Platform έχει γίνει πραγματικό πρόβλημα στις αγγλοσαξονικές χώρες. Για παράδειγμα, σε όλα σχεδόν τα αμερικανικά πανεπιστήμια, η παρουσίαση του έργου “Αιδοίου Μονόλογοι” από την Εύα Σάντλερ έχει απαγορευτεί από το 2015 με το επιχείρημα ότι αποκλείει τους τρανσέξουαλ. Στη Μεγάλη Βρετανία, στα τέλη του 2017, ο υπουργός Ανώτατης Εκπαίδευσης, Jo Johnson είχε επιβάλει πρόστιμα σε πανεπιστήμια που δεν σέβονταν το δικαίωμα ομιλίας και ανάγνωσης (πολλά βιβλία λογοκρίνονται). Αλλά στο τέλος κανένα μέτρο δεν έχει εφαρμοστεί .

Από την έλλειψη λόγου έως την έλλειψη της εκπροσώπησης, ο δρόμος είναι σύντομος. Το 2018, τριακόσιες γυναίκες μέλη του κόμματος των Εργατικών στην Μ. Βρετανία αποχώρησαν από το κόμμα γιατί διαφώνησαν με την απόφαση να εφαρμόζεται η ροζ ποσόστωση όχι ανάλογα με το φύλο (δικαίωμα κατακτημένο με αγώνες γυναικών) αλλά με την ταυτότητα φύλου, συμπεριλαμβάνοντας επίσης τις τρανσέξουαλ γυναίκες. Η ίδια διαμάχη διαπέρασε τους διαδρόμους των Δημοκρατών στη Νέα Υόρκη το περασμένο φθινόπωρο, όπου ο κανόνας που απαιτεί την ίση συμμετοχή ανδρών και γυναικών στην κεντρική επιτροπή του κόμματος τροποποιήθηκε και κυρώθηκε το 1920, από την Elenor Roosevelt και την Ένωση Γυναικών Εκλεκτόρων, λίγο μετά την κατάκτηση του δικαιώματος ψήφου για τις Αμερικανίδες πολίτιδες.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΡΙΑΣ
1. Η Ομοσπονδία Arci με εκατοντάδες χιλιάδες εγγεγραμμένα μέλη, με λέσχες σε κάθε πόλη και παρουσία στις γειτονιές, συγκεντρώνει τους συλλόγους με 14 διαφορετικές θεματικές που, σε διαφορετικές περιόδους, γεννήθηκαν από την αρχική εμπειρία της Ιταλικής Ένωσης Πολιτισμού- Αναψυχής που ιδρύθηκε στη Φλωρεντία το 1957. Οι θεματικές είναι ποικίλου ενδιαφέροντος όπως αθλητισμός, ένωση καταναλωτών, περιβάλλον, κίνημα τροφής, κίνημα ομοφυλόφιλων, κίνημα λεσβιών, δικαιώματα πολιτών κλπ.
Το 1995, το σύμφωνο ομοσπονδίας υπογράφηκε για την προστασία και διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και της κληρονομιάς των κοινωνικών- αριστερών ιδεών του Arci και για την προώθηση της αποδοχή και του σεβασμού από τις ομοσπονδιακές ενώσεις κοινών αρχών και κανόνων αναφοράς που εμπνέονται από την ιστορία Arci.
2. μία από τις θεματικές λέσχες Arci είναι η λέσχη Λεσβιών. Η αποστολή της ArciLesbica είναι να καταπολεμήσει τις διακρίσεις και να βελτιώσει την ορατότητα των λεσβιών, καθώς και να διαδώσει τη λεσβιακή και φεμινιστική κουλτούρα για να επιτρέψει σε κάθε γυναίκα να βρει το δικό της χώρο στο κίνημα. Για την επίτευξη αυτών των στόχων, η ArciLesbica πραγματοποιεί πολιτιστικές και πολιτικές δραστηριότητες, εκδηλώσεις και ευκαιρίες συναντήσεων ανοιχτές σε όλη την Ιταλία.

ΠΗΓΗ: https://lepersoneeladignita.corriere.it/2020/05/29/minacce-di-stupro-e-no-platform-arcilesbica-sotto-attacco/?fbclid=IwAR1T_51topf8i1mC-IJqo72XIKqNwCS2kvfiKB9rM85SRJJtiHIZZDZ30Xk