Γράφει η Σίσσυ Βωβού
Νέα συζυγοκτονία, στην Καλαμπάκα, στην Παναγία, στις 18-8. Σύμφωνα με το ekalampaka.gr ένας 60χρονος, κατά τη διάρκεια καβγά με τη σύζυγό του, την πυροβόλησε θανάσιμα.
Στη συνέχεια προσπάθησε να αυτοκτονήσει στρέφοντας το όπλο στον εαυτό του. Αυτό έπαθε εμπλοκή και αμέσως μετά πήρε ένα μαχαίρι και αυτοτραυματίστηκε σοβαρά.
Ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ που μετέβη στο χωριό παρέλαβε τη σορό της άτυχης γυναίκας και τον βαριά τραυματισμένο 60χρονο.
Άλλη μια λιγότερη, δυστυχώς, ούτε οι διακοπές ισχύουν για τους συζυγοκτόνους. Ο αγώνας για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών συνεχίζεται.
Πώς όμως να βοηθηθεί η ορατότητα της συζυγοκτονίας, όταν η ενημέρωση από τον ιστότοπο in.gr, δημοσιεύεται κάτω από τον τίτλο “Οικογενειακή τραγωδία στην Καλαμπάκα: Σκότωσε την σύζυγό του και προσπάθησε να αυτοκτονήσει”; Και πώς να βοηθηθεί η ορατότητα όταν, ακόμα και η ΕΡΤ, η δημόσια Ραδιοτηλεόραση, αναφέρει την είδηση κάτω από τον ίδιο τίτλο; Κανείς δεν σκέφτεται ότι αυτή η γυναίκα δολοφονήθηκε; Ότι ο άντρας της της έκοψε το νήμα της ζωής, ανεξάρτητα από το τι έκανε μετά με το εγκληματικό τομάρι του;
Οι δημοσιογράφοι, ακόμα και οι γυναίκες που αποτελούν ίσως το μισό του επαγγέλματος, αναφέρουν αυτή την είδηση με ιδεολογικό περιτύλιγμα που εννοεί ότι η ζωή αυτής της γυναίκας δεν είχε καμία σημασία; Το μόνο που είχε σημασία ήταν η πρόθεση του δολοφόνου, και αυτό εκπέμπεται από διάφορα μίντια. Μια επικαιροποιημένη εκδοχή της είδησης “τη σκότωσε γιατί την αγαπούσε” που μαθαίναμε τα παλιότερα χρόνια. Ως πότε οι συζυγοκτονίες, ως πότε η έμμεση δικαιολόγησή τους;