Η γυναικοκτονία αποκτά τη δική της θέση στον κυπριακό Ποινικό Κώδικα

Γράφει η Ντορίνα Παπαγεωργίου

Αλιεύει η Αλεξία Τσούνη

Γυναικοκτονία. Σας προκαλεί αμηχανία αυτή η λέξη; Σε πολλούς. Πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται γιατί γυναικοκτονία κι όχι ανθρωποκτονία. Και η απάντηση είναι πολύ απλή και σύνθετη ταυτόχρονα: η γυναικοκτονία αξίζει ξεχωριστή λέξη διότι συνδέεται με τη συστημική βία. Είναι η δολοφονία εκείνη που δεν έχει απλά θύμα μια γυναίκα (για άσχετους κατά τα άλλα λόγους) αλλά που την έχει θύμα ΕΠΕΙΔΉ είναι γυναίκα. Όπως και κάθε άλλο ρατσιστικό έγκλημα.

Η Κυπριακή Δημοκρατία φαίνεται πως πέρασε στο επόμενο επίπεδο όσον αφορά τη στοχευμένη αντιμετώπιση του ζητήματος, καθώς εισάγει τον όρο γυναικοκτονία ως νέο αδίκημα στον Ποινικό Κώδικα. 

Σύμφωνα με την τροποποίηση του νόμου περί ανθρωποκτονιών: «Όποιος επιφέρει τον θάνατο γυναίκας ή κοριτσιού με παράνομη πράξη ή παράλειψη, και-
(α) ο οποίος είχε, έχει ή επεδίωξε να έχει προσωπική σχέση με το θύμα, είτε αυτοί συζούν ή συζούσαν είτε όχι
(β) ο οποίος είναι μέλος της οικογένειας του θύματος, είτε συζεί ή συζούσε με το θύμα είτε όχι
(γ) το κίνητρο για την πράξη ή την παράλειψη αποδίδεται σε λόγους τιμής, στην προστασία της υπόληψης της οικογένειάς της ή της οικογένειας του προσώπου αυτού ή σε θρησκευτικές πεποιθήσεις
(δ) η πράξη ή η παράλειψη διαπράχθηκε στο πλαίσιο πρακτικής ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων κοριτσιού
(ε) η πράξη ή η παράλειψη διαπράχθηκε στο πλαίσιο οποιωνδήποτε περιστάσεων αποδίδονται σε άνιση σχέση μεταξύ του προσώπου αυτού και του θύματος ή σε οποιασδήποτε μορφής διάκριση βάσει φύλου εναντίον του θύματος, είτε υπήρχε προσωπική σχέση μεταξύ τους είτε όχι, είναι ένοχος του αδικήματος της γυναικοκτονίας και υπόκειται σε φυλάκιση δια βίου».

Με την πρόταση νόμου δεν αλλάζουν οι ποινές που προβλέπονται σήμερα για τέτοια αδικήματα, αλλά θα βοηθείται η Αστυνομία να ταξινομεί τις υποθέσεις της που αφορούν δολοφονίες γυναικών για συγκεκριμένους λόγους.

Για εκείνες που ζουν και πεθαίνουν αόρατες

Η νομική αναγνώριση του κακουργήματος της γυναικοκτονίας από τη γείτονα χώρα μας, είναι το πλαίσιο ακριβώς που ζητάει το φεμινιστικό κίνημα προκειμένου να ξεκινήσει σοβαρός διάλογος υπό τη σκέπη των πολιτικών θεσμών.

Χωρίς καν να λάβουμε υπόψιν τις ειδεχθείς πράξεις εναντίον των γυναικών που λαμβάνουν χώρα έξω από τη γηραιά ήπειρο, στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα στοιχεία σχετικά με τις γυναικοκτονίες είναι ήδη εξαιρετικά ανησυχητικά. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων, μόνο το 2016 διαπράχθηκαν 778 γυναικοκτονίες , από χέρι συντρόφου, συζύγου ή συγγενή, σε 16 συνολικά κράτη-μέλη, με τα θλιβερά πρωτεία να αποδίδονται στη Λετονία.

Και όσον αφορά τις υπόλοιπες χώρες (εκ των οποίων και η Ελλάδα), αν νομίζατε ότι τα πράγματα είναι πιο αισιόδοξα εκεί, τα νέα είναι μάλλον ακόμα χειρότερα· τα 12 εναπομείναντα κράτη δεν έχουν μπει καν στον κόπο να δημιουργήσουν μια εξειδικευμένη βάση δεδομένων που να διακρίνει τις ανθρωποκτονίες από τις γυναικοκτονίες, γεγονός που οδηγεί σε δήλη εγκληματικότητα, αόρατη και διπλάσια επικίνδυνη.

Αυτό ακριβώς το λάθος λοιπόν, έσπευσε να διορθώσει η Κύπρος μέσω της ανανέωσης του Ποινικού Κώδικα. Δε μένει παρά να αναγνωριστεί η γυναικοκτονία επισήμως και ως έγκλημα ρατσιστικού μίσους (με τις ανάλογες ποινές να το συνοδεύουν) προκειμένου χιλιάδες ζωές ετησίως να σταματήσουν να θυσιάζονται στο βωμό μιας πατριαρχίας που συντηρεί έναν ολόκληρο κόσμο στη ναφθαλίνη.

Με πληροφορίες από: philenews.com
ΠΗΓΗ: Speedynews 7-11-20