Oικογένειες δολοφονημένων γυναικών

Γράφει η Σίσσυ Βωβού

Συγκινητική και ενθαρρυντική η αλληλεγγύη που έχει αναπτυχθεί εδώ και πολύν καιρό ανάμεσα στις οικογένειες που έχουν χάσει μέλη τους από γυναικοκτονίες. Έχουμε αναφέρει συχνά στο Μωβ την παρουσία μελών των οικογενειών αυτών, κυρίως μητέρων, στις σχετικές δίκες, ιδιαίτερα αυτήν της Ελένης Τοπαλούδη, κάτι που επαναλήφθηκε πριν λίγες μέρες, μετά από μια ακόμα αναβολή Εφετείου.

Η μητέρα της Γαρουφαλιάς Ψαράκου, που δολοφονήθηκε στη Φολέγανδρο τον Ιούνιο του 2021,  Ελένη Κρεμαστιώτη, η μητέρα της Ερατούς που δολοφονήθηκε στη Μυτιλήνη το Μάρτιο του 2019, τα δύο αδέλφια της Ζωης Δαλακλίδου που δολοφονήθηκε στην Ξάνθη το 2012.

Μετά το δικαστήριο, με τις συχνές εξοργιστικές αναβολές, πηγαίνουμε για καφέ με τις οικογένειες. Εκεί ακούμε τα υπόλοιπα παράπονά τους, για τα οποία ετοιμάζονται τώρα να κάνουν μια συλλογική καταγραφή και δημόσια παρουσίαση.

Ποιος ορίζει πού θα γίνει η δίκη; Ο φόνος της Γαρουφαλιάς έγινε στη Φολέγανδρο, αλλά η ίδια καταγόταν από το Βέλο Κορινθίας. Η δίκη θα γίνει σε κάποιο νησί, όπως ορίστηκε, παρά τις αντιδράσεις της οικογένειας.

Η Ερατώ δολοφονήθηκε στη Μυτιλήνη, όπου και ζούσε, και η δίκη της έγινε εκεί στον πρώτο βαθμό, και θα επαναληφθεί στον δεύτερο βαθμό.

Η δίκη της Ελένης Τοπαλούδη γίνεται στην Αθήνα, και στον δεύτερο βαθμό, ενώ η Ελένη δολοφονήθηκε στη Ρόδο. Έγινε δεκτή η αίτηση της οικογένειας για Αθήνα, γιατί ο αρχικός προγραμματισμός ήταν οι δίκες να γίνουν στη Ρόδο.

Φυσικά σ’ αυτές τις οικογένειες υπάρχουν και ανήλικα, για τα οποία έχουν πάρει την επιμέλεια οι οικογένειες των δολοφονημένων. Δεν ξέρουν πώς και τι να πουν σε ένα 2χρονο ή λίγο μεγαλύτερο παιδάκι για το τι έγινε η μαμά του. Γι’ αυτά που είναι μεγαλύτερα, όπως ο αδελφός της Ελένης που ήταν 12 χρόνων κατά το χρόνο του φόνου της, η απώλεια είναι δυσαναπλήρωτη και ανεξήγητη και μεγάλος ο ψυχικός πόνος.

Έχουμε τις οικογένειες των δολοφονημένων γυναικών, καθώς και τα παιδιά κάποιων. Ποια η κρατική μέριμνα γι’ αυτές; Μεγάλο ερώτημα και παράπονο των οικογενειών.

Υπάρχουν όμως και οι διαρκείς αναβολές των δικών, με προεξάρχουσα αυτή της δίκης αλλά και του Εφετείου που τρέχει για την Ελένη Τοπαλούδη, κι έχουμε τους γονείς να πηγαινοέρχονται Διδυμότειχο-Αθήνα για να πάρουν μια ακόμα αναβολή.
Ποιος αναλαμβάνει τα έξοδα των οικογενειών για την παρουσία τους στις δίκες; Δεν μιλάμε βέβαια για την ψυχική τους οδύνη να ξαναζούν το δράμα τους σε κάθε συνεδρίαση του δικαστηρίου.

Οι ίδιες οι οικογένειες αναλαμβάνουν όλα αυτά τα δυσβάστακτα έξοδα. Καμιά αποζημίωση δεν προβλέπεται μέχρι σήμερα, κι αυτό είναι αδικία πάνω στην αδικία και το πένθος. Να μην ξεχάσουμε ότι και οι τράπεζες, όπου υπάρχουν δάνεια, το μόνο που κάνουν είναι να πιέζουν για την αποπληρωμή τους, και δεν θα θέλαμε να διανοηθούμε ότι θα βγει κάποιο από αυτά τα σπίτια στον πλειστηριασμό.

Όλες οι οργανώσεις και συλλογικότητες που αγωνιζόμαστε ενάντια στις γυναικοκτονίες πρέπει να στηρίξουμε τα δίκαια αιτήματα αυτών των οικογενειών, και να προβλεφθεί επιτέλους ένα ικανό κονδύλι για τα έξοδά τους. Επίσης τα αιτήματά τους που αφορούν τον τόπο της κάθε δίκης αλλά και τη γάγγραινα των αναβολών.

Οικογένειας βυθισμένες στο πένθος, με την οικονομική αφαίμαξη να τις ακολουθεί σε κάθε βήμα.

Η φωτογραφία είναι από την Δευτέρα 28 Μαρτίου, όπου η Κούλα Αμουρτίδου (μητέρα της Ελένης) που μιλάει στα μικρόφωνα, περιστοιχίζεται από άλλες μητέρες στις οποίες αναφερόμαστε εδώ, καθώς και από συγγενείς

Περιγραφή φωτογραφίας για άτομα με οπτική αναπηρία: Η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη μιλά στα μικρόφωνα των τηλεοπτικών σταθμών, μετά την αναβολή της δίκης, και περιστοιχίζεται από συγγενείς άλλων δολοφονημένων γυναικών.