Αλιεύει και προλογίζει η Στέλλα Σαμου
Η πιο συνηθισμένη ερώτηση μετά από κάθε γυναικοκτονία είναι “μα γιατί δεν έφευγε”, μεταφέροντας εμμέσως πλην σαφώς την ευθύνη της εγκληματικής πράξης στο θύμα. Όμως, , μετά από όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας και όσα έχουν συζητηθεί και αναλυθεί από ειδικούς, γυναικείες οργανώσεις κ.α , η ερώτηση καταντάει “κακόβουλη”.
Πολλές από τις δολοφονημένες ήταν ήδη διαζευγμένες, είχαν καταγγείλει και γενικά είχαν κάνει όλα όσα συστήνονται από τις κρατικές υπηρεσίες και τους αρμόδιους φορείς, συνεπώς το ερώτημα είναι αν η Αστυνομία κάνει όλα όσα θα ΄πρεπε να κάνει για την προστασία των γυναικών; Αρκεί το νομοθετικό μας πλαίσιο; Σίγουρα όχι!
Ο ν. Τσιάρα αντίθετα επιτείνει τον εγκλωβισμό των γυναικών σε τοξικές και κακοποιητικές για γυναίκες και παιδιά σχέσεις, αφού απαιτεί καταδίκη του γονέα, με οριστική δικαστική απόφαση, για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής”.
Συνεπώς, μετά την αύξηση της εγκληματικής δραστηριότητας πρώην συζύγων και πατέρων, επείγει να καταργηθεί ο ν. Τσιάρα και να ληφθούν όλες εκείνες οι νομοθετικές πρωτοβουλίες προκειμένου να περιοριστεί το φαινόμενο, όπως έπραξε Γαλλία, όπου με την άσκηση της ποινικής δίωξης, αναστέλλεται το δικαίωμα επικοινωνίας με τον βίαιο γονέα και τοποθετείτε “βραχιολάκι”, προκειμένου να μην πλησιάζει το θύμα ή την Ισπανία όπου η δικαιοσύνη μπορεί να στερεί το δικαίωμα των επισκέψεων, αν ο χωρισμένος γονιός που δεν έχει την επιμέλεια των παιδιών του κριθεί ένοχος για φόνο ή απόπειρα φόνου, επίθεση ή κακοποίηση του/της συντρόφου του ή των παιδιών του ή αν υπάρχουν «βάσιμες ενδείξεις ενδοοικογενειακής ή έμφυλης βίας». που γίνεται ακόμη και με την υπόνοια κακοποιητικής δράσης. Σ.Σ
Το δημοσίευμα
Συγκλονιστικά είναι όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας για την σχέση της 31χρονης δολοφονημένης με τον 56χρονο εν διαστάσει σύντροφό της, στην Καβάλα. Συγκεκριμένα η Άννα είχε καταθέσει ασφαλιστικά μέτρα κατά του 56χρονου, λόγω του τρόπου που της συμπεριφερόταν.
Η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, σύμφωνα με όσα μετέδωσε ο Alpha, ανέφερε:
«Τον Ιανουάριο του 2018 συνάψαμε σχέση και από τον Ιούλιο του 2018 εγκαταστάθηκα στη Λεκάνη Καβάλας όπου και συγκατοικήσαμε.
Όταν ήρθα στη Λεκάνη, είχα μαζί μου 5.000 ευρώ που είχα αποκομίσει από την εργασία μου ως γραφίστρια, χωρίς κανένα άλλο εισόδημα. Η οικία του 56χρονου, όπου διαμέναμε, ήταν σε άθλια κατάσταση και αφιέρωσα χρόνο, κόπο και χρήματα για να την καταστήσω όσο τον δυνατόν κατάλληλη για τη διαβίωση μας.
Συμφωνήσαμε πως εγώ θα συνέχιζα την εργασία μου μέσω διαδικτύου, από την οποία αρκετά ικανοποιητικά, αλλά ο 56χρονος επέμενε να τον ακολουθώ στις στάνες και να εκτελώ χρέη βοηθού του στις κτηνοτροφικές του εργασίες, καθόσον κατέχει 1.000 κατσίκια και δεν είχε προσωπικό.
Λόγω της επιμονής του αυτής, τελικά επέτυχε να αφιερωθώ στην κτηνοτροφία και φυσικά σχεδόν να αφήσω την εργασία μου με συνέπεια να χάσω πολλούς πελάτες μου, καθόσον ήταν ανέφικτο να ανταποκριθώ στις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις, λόγω έλλειψης χρόνου».
Στη συνέχεια, η 31χρονη αναφερόταν στην καθημερινότητα τους, αλλά και σε όσα έζησε από τη στιγμή που έμεινε έγκυος και μετέπειτα όταν γέννησε. «Η συμβίωση μας αποδείχθηκε άκρως οδυνηρή για μένα, καθόσον από το Δεκέμβριο μέχρι και τον Μάρτιο που γεννάνε τα κατσίκια, βρισκόμασταν στο βουνό από τα ξημερώματα μέχρι αργά το βράδυ, και με πολύ αντίξοες καιρικές συνθήκες (χιόνια, βροχές, παγετός) για να τον βοηθώ, καθώς δεν είχε άλλους εργάτες, παρά μόνο εμένα. Στις ελάχιστες ώρες που δεν είχαμε στις στάνες, εγώ ασχολούμουν με την περιποίηση του σπιτιού».
Παρά αυτά, οι καθημερινές υποχρεώσεις και το πρόγραμμα συνεχίζονταν κανονικά. Κουβαλώντας μαζί μου το νεογέννητο τον βοηθούσα στο τάισμα, άρμεγμα, κτλ με αποτέλεσμα να μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να ασχοληθώ με το νεογέννητο παιδί μου».
Όπως περιέγραψε, «η κατάσταση αυτή ήταν αφόρητη για εμένα με αποτέλεσμα να επέλθει σοβαρότατη ρήξη στη σχέση μας. Του ανακοίνωσα πως έπρεπε να δώσω απόλυτη προτεραιότητα στις ανάγκες του μωρού, κάτι που παραδόξως δεν μπορούσε να κατανοήσει.
Μάλιστα στην ουσία με εξεδίωξε από την οικία όπου διαμέναμε, δίνοντάς μου διορία πέντε ημερών για να αποχωρήσω και φυσικά δεν αποχώρησα μόνη μου», καταλήγοντας:
«Οι εντάσεις, οι φιλονικίες και οι απειλές εκ μέρους του έγιναν καθημερινές όχι επειδή του έλειπε το μωρό ή εγώ, αλλά επειδή έχασε τον μοναδικό βοηθό του, καθόσον ο τρόπος συμπεριφοράς απέναντί μου ήταν αυταρχικός, με πλήρη έλλειψη τρυφερότητας στο πρόσωπό μου, αφού στην ουσία με χρησιμοποιούσε ως βοηθό του.
Έφτασε μάλιστα στο έσχατο σημείο να μου πει πως έπρεπε να πνίξει εμένα και το μωρό και μετά να αυτοκτονήσει. Όπως ήταν φυσικό, αυτό μου προξένησε ιδιαίτερο φόβο και ανησυχία καθόσον γνωρίζω πως έχει στην κατοχή του κυνηγετική καραμπίνα».