Ο Δεύτερός μου Θάνατος ή Γιατί ΔΕΝ φεύγουν οι Γυναίκες από μία Κακοποιητική Σχέση

26/10/2022

Δημοσιεύουμε μια συγκλονιστική καταγγελία που λάβαμε από επιζώσα ενδοοικογενειακής βίας, αποκαλυπτική ως προς το γιατί ΔΕΝ φεύγουν οι γυναίκες από μία κακοποιητική σχέση…

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΚΟΥΕΙ;;;

Το Μωβ

 

Ο Δεύτερός μου Θάνατος ή Γιατί ΔΕΝ φεύγουν οι Γυναίκες από μία Κακοποιητική Σχέση

Στις 18/3 Παρασκευή βράδυ γύρισα από επαρχία. Εκείνος ήταν σπίτι, μου επιτέθηκε αρχικά λεκτικά με διάφορους προσχηματικούς λόγους – ΠΑΝΤΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΚΑΤΙ – με άρπαξε από τα μαλλιά, άρχισε να χτυπάει το κεφάλι μου με μανία στον τοίχο. Χτυπούσε όπου έβισκε με τα χέρια στο πάνω μέρος του κεφαλιού μου. Γλίστηρα, έπεσα κάτω, συνέχισε να με χτυπάει. Ξεφεύγω, τρέχω προς την εξώπορτα, με προλαβαίνει, βίαια με σπρώχνει πάνω της.

Ανοίγω την πόρτα, συνεχίζει να με βρίζει «πουτάνα» – ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΥΤΑΝΕΣ! – «θα σου κόψω τα πόδια…»

Σε άθλια κατάσταση, ζαλισμένη με πόνους, ΦΕΥΓΩ ΦΕΥΓΩ ΦΕΥΓΩ προς την ΣΩΤΗΡΙΑ. Στο ΑΤ τμήμα να καταθέσω έγκληση. ΔΕΝ γνωρίζω ότι δεν χρειάζεται, είναι αυτεπάγγελτο αδίκημα και αυτόφωρο!

Παρόλα αυτά καταθέτω μήνυση. Μου δίνουν οι αστυνομικοί ένα χαρτί – πρέπει να υπογράψω ότι το έλαβα. Είναι διευθύνσεις και τηλέφωνα πού να απευθυνθώ για βοήθεια.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ – ΠΟΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ!

Αναρωτιέμαι: «Δεν θα τον συλλάβετε, δεν θα τον καλέσετε»; Απάντηση: «Είναι βράδυ, δεν μπαίνουμε σε οικία βράδυ»!

Δηλαδή αν ήμουν σπίτι ΔΕΝ θα έμπαιναν να με σώσουν;

«Μην γυρίσετε σπίτι, μπορεί να σας ξαναεπιτεθεί.»

ΦΟΒΟΣ, ΦΟΒΟΣ, ΦΟΒΟΣ, μένω στο αυτοκίνητο όλη τη νύχτα στο γκαράζ.

Ξημερώνει ο Θεός τη μέρα. Είναι μέρα, θέλω να πάω τουαλέτα. Εντάξει πλέον – θεωρώ – δεν κινδυνεύω.

Ανεβαίνω πάνω Σάββατο 19/3, ξαναρχίζει να με βρίζει, να με απειλεί και να με ξυλοφορτώνει. Παίρνω τηλέφωνο το 100, έρχονται με moto και περιπολικό. ΔΕΝ μπαίνουν μέσα, περιμένουν στην πόρτα! Τους λέω «ΜΑ ΕΚΑΝΑ ΜΗΝΥΣΗ ΧΤΕΣ»!

Τελικά τους ακολουθεί στο Τμήμα. Επιμένουν, επιμένουν, επιμένουν να πάω κι εγώ. Ζητούν το τηλέφωνό μου, με καλούν 2-3 φορές, ΠΡΕΠΕΙ να πάω από το Τμήμα – μήπως θελήσει ο θύτης να μου κάνει μήνυση!!! Αλήθεια τώρα! Πηγαίνω, περιμένω μέσα στο αυτοκίνητο έξω από το Τμήμα – όχι – τελικά μπορώ να φύγω…

Αποβραδίς μου έχουν δώσει να πάω για εξέταση σε ιατροδικαστή. Τηλεφωνώ, όχι, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΝΟΙΧΤΗ – είναι Σάββατο!

Πάω Κέντρο Υγείας. Μου βγάζουν ακτινογραφίες, διαπιστώνουν παρεκτόπιση σπονδύλου στον αυχένα, υποψία για πιθανό κάταγμα κροταφοινιακά στο κεφάλι, κεφαλοαιμάτωμα. ΠΡΕΠΕΙ να μεταβώ στο ΚΑΤ μου λένε, εφημερεύει – πηγαίνω – «Όχι, μόνο για ορθοπεδικά, φύγετε, πηγαίνετε στο Γεννηματά».

Φθάνω, πέφτουν πάνω μου τρεις γιατροί, ευτυχώς δεν έχω αιμορραγία, το κάταγμα πρέπει να ελεγχθεί. Πρέπει να κάνω αξονική, εφημερεύει, «Θα τελειώσετε αργά τη νύχτα, μπορεί και αύριο τα ξημερώματα. Υπογράψτε να πάτε σπίτι. Θα σας γράψουμε να κάνετε αξονικές εκτός»!

Πάλι το χαρτί με ονόματα και τηλέφωνα για να ζητήσω βοήθεια. Ποια δομή, «Υπάρχει λίστα αναμονής, και όταν πάτε θα μείνετε μόνο για τρεις μήνες»!

Η αξονική δείχνει προσθιολίσθηση του Α3 επί του Α4 σπονδύλου στον αυχένα. Εγκεφαλικά ελέγχεται μετρίου βαθμού διεύρυνση του περιφερικού υπαραχνοειδούς κυρίως μετωπιαία και κροταφικά.

ΑΡΧΙΖΕΙ ένας γολγοθάς για την υγεία μου. Άλλος ένας στα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ.

Το Σάββατο 19/3 Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο. Τον θύτη δεν τον κρατάνε, ούτε τον παραπέμπουν για την Δευτέρα. Παρά ορίστηκε δικάσιμος σε 15 μέρες εξαντλώντας όλα τα περιθώρια υπέρ του για τις 31/3. Με τον όρο απομάκρυνσής του από την οικογενειακή κατοικία και μη προσέγγισής μου. ΟΠΟΥ ΚΑΤΑΦΘΑΝΕΙ ΣΠΙΤΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ! Ευτυχώς έλειπα, βρισκόμενη στο Κέντρο Υγείας.

Την 31/3 ζητούν αναβολή για 4/5. Την 4/5 ξανά αναβολή για Δεκέμβριο. Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΡΟΧΩΡΑ ΓΡΗΓΟΡΑ… για τις κακοποιημένες γυναίκες…

Ασφαλιστικά μέτρα για μετοίκησή του από οικογενειακή εστία και διατροφή. ΡΩΤΑΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΜΕ – ΜΑ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙ ΧΡΗΜΑΤΑ; Αυτά τα ρημάδια τα χρήματα! Που δεν έχουμε, που μας καθηλώνουν!

Ασφαλιστικά για να εκδικαστούν 19/4. Αναβολή για συνεκδίκαση 28/4. Τακτική δικάσιμος για 14/6. ΠΑΛΙ ΑΝΑΒΟΛΗ για 16/9.

Προσωρινή διαταγή – απόφαση μετοίκησης του θύτη και διατροφή το 1/5 από ό,τι ζητούσα. Ο θύτης – εύρωστος οικονομικά – πάνω από 200.000 ευρώ το 2021.

Χάνω τις ρυθμίσεις στην Εφορία, στις Τράπεζες, στον Δήμο, με το ζόρι πληρώνω για ρεύμα, τηλέφωνο, κοινόχρηστα. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΒΙΑ!

Νέα ασφαλιστικά αυτή τη φορά γιατί δεν μου αποδίδει το 1/2 από ενοίκια, από οικία που μας ανήκει κατά το ήμισυ – οπότε τα ενοίκια είναι κι αυτά κατά το ήμισυ.

Τι ζητάω από προσωρινή διαταγή; Το αυτονόητο το ήμισυ από κοινό περιουσιακό στοιχείο! Απορρίπτει και στέλνει σε τακτική δικάσιμο 31/10.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κοινό διαζύγιο, είναι ενδοοικογενειακή / έμφυλη βία!

Μου στερείτε την περιουσία μου, τη ΖΩΗ μου!

ΠΟΛΕΜΟΣ, ΠΟΛΕΜΟΣ, ΠΟΛΕΜΟΣ τώρα ΚΑΙ οικονομικός, με όποιο βρώμικο τρόπο, πάντα με τα τρυπάκια που δίνει ο νόμος.

ΒΟΥΛΙΑΖΩ, ΒΟΥΛΙΑΖΩ, ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕ.

ΓΙΑΤΙ, ΓΙΑΤΙ, ΓΙΑΤΙ;

Είχα τη δύναμη να καταγγείλω και να φύγω. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ;

Η γυναίκα, η μάνα, η σύντροφος.

ΑΥΤΑ

Και στη συνέχεια…