Αλιεύει και προλογίζει η Σίσσυ Βωβού
Παραθέτουμε εδώ τον πρόλογο από άρθρο της Άντας Ψαρρά της 1-1-22, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών, και επιφυλασσόμεθα να παρουσιάσουμε το σημαντικό αυτό θέμα σύντομα. Ακολουθεί η τοποθέτηση του προέδρου του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού Γιώργου Νικολαίδη, όπως δημοσιεύθνκε στο ίδιο άρθρο. Σ.Β.
Συνονθύλευμα διεθνών συμβάσεων με διακηρύξεις προθέσεων, αλλά χωρίς συγκεκριμένα κοστολογημένα μέτρα, αποτελεί το νομοσχέδιο για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση που φέρνει εσπευσμένα -αλλά και με μεγάλη καθυστέρηση- στη Βουλή η κυβέρνηση. ● Εμφαση στην αυστηροποίηση των ποινών, αλλά ούτε ένα ευρώ για τις κοινωνικές υπηρεσίες που ασχολούνται με την πρόληψη. ● Πώς προσπαθούν να εκμεταλλευτούν επικοινωνιακά τη συγκυρία με τα αλλεπάλληλα κρούσματα βιασμών.
– – – –
Επικοινωνήσαμε με τον ψυχίατρο και πρόεδρο του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού, Γιώργο Νικολαΐδη, μια και το «σχέδιο» έχει πλείστες αναφορές στην περίφημη Σύμβαση Λανζαρότε. Ο κ. Νικολαΐδης υπηρέτησε δύο φορές ως πρόεδρος (εκλεγμένος από όλα τα κράτη) της Επιτροπής Λανζαρότε του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των ανηλίκων από τη σεξουαλική βία και εκμετάλλευση.
Ο κ. Νικολαΐδης σε ένα πρώτο του σχόλιο μας είπε ότι έχει πολλές φορές στο παρελθόν αλλά και πρόσφατα κληθεί να βοηθήσει στο θέμα υλοποίησης των μέτρων και παρατήρησε ότι, όπως και να ‘χει, το σχέδιο αυτό σίγουρα θα είναι η αρχή μιας μάχης σώμα με σώμα, ειδικά για τα δύσκολα υπουργεία της Δικαιοσύνης και το ΠροΠο που πάντα εμφάνιζαν προσκόμματα στην εφαρμογή μέτρων. «Θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για να περάσουμε στην πράξη της υλοποίησης και τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Βλέπω ότι έχει κρατηθεί αυτό στο οποίο επέμενα πάρα πολύ και το οποίο διακυβευόταν κάθε στιγμή το τελευταίο διάστημα: το να υπάρχουν δηλαδή μερικές οριζόντιες πολιτικές, όπως το Νέο Εθνικό Πρωτόκολλο (να μην κάνει δηλαδή η κάθε υπηρεσία ό,τι θέλει), να υπάρχει ενιαία πολιτική για όλους τους φορείς και τις υπηρεσίες που έχουν επαφή με τα παιδιά, ένα ενιαίο ποινικό μητρώο, το Εθνικό Αρχείο Αναφοράς και Καταγραφής, δηλαδή μέτρα που είχαμε επεξεργαστεί ως Ινστιτούτο εδώ και δέκα χρόνια.
Αν έστω με αυτή την ευκαιρία μπορέσουν να θεσμοθετηθούν και να περάσουν με οριζόντια πολιτική χωρίς ροκανίσματα, θα το θεωρήσω μεγάλο κέρδος. Φτάνει να γίνει!»