Η βασανιστική έως θανάσιμη καθυστέρηση της δικαιοσύνης

Αλιεύει η Ελευθερία Κωνσταντινίδη

Δραματικά τα γεγονότα της κυρίας που μας γράφει, όσο και του παιδιού της, λόγω της παρατεταμένης βίας και της απαράδεκτης όσο και δυστυχώς συνηθισμένης καθυστέρησης στην απονομή δικαιοσύνης. Σ.Β.

Τυγχάνω θύμα επανειλημμένων επεισοδίων ενδοικογενειακής βίας από τον
τέως σύντροφό μου και πατέρα των ανηλίκων τέκνων μου ηλικίας τεσσάρων
ετών τόσο πριν την αποχώρηση του από την οικία μου όσο και μετέπειτα.

Μετά την γέννηση των παιδιών μας σταδιακά η κακοποιητικη συμπεριφορά του
επεκταθηκε και προς τα ίδια μας τα παιδιά, και κυρίως προς το αγορι, με
δυνατές φωνές, βρισιές του τύπου κωλοπαιδο φάε το φαγητό σου, χαστούκια
δυνατά στο πρόσωπο, κλωτσιές, πετάγματα από την αγκαλιά του αγοριού μας
στο πάτωμα όταν νευριιαζε και δεν τον άκουγε, σύρσιμο του παιδιού από το
μπουφάν στο έδαφος σαν να ήτανε σκυλί και άλλες <παιδαγωγικές> τέτοιες
μεθόδους που με οδήγησαν στην απόφαση να τον απομακρύνω από το σπίτι
όπου μέναμε όλοι μαζί.

Θα πρέπει εδώ να αναφέρω ότι και ο ίδιος μεγάλωσε σε ένα κακοποιητικο
περιβάλλον με έναν πατέρα που κακοποιούσε συστηματικά την μητέρα του
αλλά και τον ίδιο με αποτέλεσμα να έχει πλήρως ταυτιστεί με αυτές τις
συμπεριφορές και να του φαίνονται θα έλεγα σαν φυσιολογικές.
Μάλιστα μετά την αποχώρηση του από την οικία μου τα επεισόδια
ενδοοικογενειακής βίας συνεχίστηκαν με μεγαλύτερη ένταση, γεγονός που με
οδήγησε στην λήψη ασφαλιστικών μέτρων και στην απαγόρευση να με πλησιάζει .

Το Δικαστήριο αναγνώρισε επίσης περιορισμό στην επικοινωνία του πατέρα
με τα ανήλικα τέκνα μας συνυπολογίζοντας ασφαλώς την επικινδυνότητα του
χαρακτήρα του και δεν του δόθηκε καθόλου διανυκτέρευση, χωρίς όμως την
παρουσία ενός κοινωνικού λειτουργού στην δια ζώσης επικοινωνία του με τα
παιδιά μας κάτι που ζητησα γνωρίζοντας τον βίαιο και επιθετικό χαρακτήρα
του και φυσικά οι ώρες επικοινωνίας που είχε ορίσει το Δικαστήριο δεν
τηρήθηκαν και ποτε από την πλευρά του πατέρα με το αιτιολογικό ότι
<έτσι γουστάρω οποτε μου καπνίσει θα τα επιστρέφω> <σε έχω χεσμενη εσένα
και τους νόμους> και τρέχα εσύ τώρα να κάνεις μήνυση για να την
εκδικασεις μετά από τέσσερα χρόνια, εάν σταθείς βέβαια τυχερή γιατι το
Αυτόφωρο στην περίπτωσή μου στην πλειονότητα των μηνυσεων ήτανε ένα
άπιαστο όνειρο….

Ενδεικτικά αναφέρω ότι έχω ασκήσει περί τις 24 μηνύσεις και όλες για
σοβαρά περιστατικά, με γνωματεύσεις ιατρών και ιατροδικαστών κάποιες εξ
αυτών, δεν πρόκειται δε καθόλου για «βιομηχανία μηνύσεων» όπως θέλει να
το παρουσιάζει ο ίδιος με τον δικηγόρο του αλλά για πραγματικό κίνδυνο
που αντιμετωπίζω από τον πρώην σύντροφό μου, το μόνο δε που ζητώ από την
οργανωμένη πολιτεία είναι παροχή της νόμιμης προστασίας για εμένα και
για τα παιδιά μου για μην έχω την τύχη τόσων γυναικών που πέφτουν θύματα
γυναικοκτονίας και «κλαίνε» εκ των υστέρων όλοι, οικείοι και τρίτοι και
γίνονται αντικείμενο κοινωνιολογικής ανάλυσης, πλην όμως ουδέν μέτρο
λαμβάνεται για να σταματήσει αυτή η απαράδεκτη κατάσταση.

Ενδεικτικά αναφέρω ότι μετά την αποχώρηση του πρώην συντρόφου μου από
την οικία μου, με γρονθοκόπησε σε δημόσιο χώρο μπροστά στα έντρομα μάτια
των ανηλίκων τέκνων μας ηλικίας δύο ετών τότε, έσπασε δύο φορές την
εξωτερική πόρτα του σπιτιού μου και η πόρτα παραλίγο να τραυματίσει το
ανήλικο αγοράκι που ήτανε πίσω της και έκλαιγε φοβισμένο, με χτύπησε σε
απανωτά επεισόδια με γροθιές στο κεφάλι και στα πόδια παρουσία των
ανηλίκων τέκνων μας ηλικίας τότε τριών ετών και μάλιστα την ώρα της
επικοινωνίας του με τα τέκνα μας στην οικία μου, με τραυμάτισε σοβαρά
στο κεφάλι μετά από ρίψη βαριου αντικειμένου, εκτοξεύει κατά την
αποχώρησή του από την οικία μου, μετά την διά ζώσης επικοινωνίας του με
τα τέκνα μας, τις τσάντες και τα παιχνίδια των παιδιών από απόσταση με
δύναμη και με κίνδυνο να με τραυματίσει έχοντας προκαλέσει την
καταστροφή της εξωτερικής σίτας της πόρτας μου.

Επίσης, κάθε φορά με εξυβρίζει συνεχώς με λόγια-που ντρέπομαι πραγματικά
να σας τα γράψω-οπως πάντα μπροστά στα παιδιά μας την ώρα που τα
παραλαμβάνει και τα επιστρέφει αλλά και με εργα,όπως φτύσιμο στο
προσωπο, εννοείται μπροστά στα παιδιά, έχει παραβιάσει τουλάχιστον
τέσσερις φορές τα ασφαλιστικά μέτρα περί προσέγγισής μου, αλλά κσι τα
αντίστοιχα περιοριστικά που διατάχθηκαν, έχει φέρει το αγοράκι μας
χτυπημένο στο πρόσωπο από ενέργειες και παραλείψεις του, χτυπάει τα
παιδιά μας τις ώρες της δια ζώσης επικοινωνίας και όταν το αγοράκι μας
του λέει ότι θα το πω στην μαμά μου αυτός του απαντά <σκατα, δικά μου
παιδιά είσαστε> λες και τα παιδιά είναι κτήμα του και έχει δικαίωμα να
τα κακοποιεί με το αιτιολογικό ότι είναι δικά του παιδιά.

Έχω συνειδητοποιήσει πλέον και θα πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε
ότι ένας κακοποιητικος σύντροφός και μάλιστα σε τέτοιο βαθμο είναι
μαθηματικά βέβαιο οτι θα είναι και ένας κακοποιητικος πατέρας και είναι
υπεύθυνη η οργανωμένη Πολιτεία να προστατέψει τα θύματα της
ενδοοικογενειακής βίας, η δε θεωρία της <<γονεϊκής αποξένωσης> δεν
πρέπει να έχει θέση όταν μιλάμε για κακοποιητικο πατέρα και βία γιατί το
μόνο που προσφέρει είναι επαναθυματοποιηση και τίποτα άλλο και μην
ξεχνάμε ότι τα τραύματα στην νηπιακή και παιδική ηλικία μένουνε δυστυχώς
ανεξίτηλα στις παιδικές ψυχουλες….αυτό το διαπιστώνω κάθε μέρα από τα
παιδιά μου.

Γενικώς επιδεικνύει μια παραβατική και επιθετική συμπεριφορά, όχι μόνο
προς το πρόσωπό μου, αλλά και προς τα ίδια του τα παιδιά στα οποία ασκεί
σωματική και ψυχολογική βία, με αποτέλεσμα τα παιδιά να τον φοβούνται
και να μην θέλουνε την δια ζώσης επικοινωνία με τον πατέρα τους, παρά
μόνο με την δική μου παρουσία, η οποία όμως καθίσταται ανέφικτη
δεδομένης της άνω περιγραφόμενης συμπεριφοράς του.

Όπως ανέφερα για όλα αυτά τα περιστατικά έχω ασκήσει γύρω στις 24
μηνύσεις για ενδοοικογενειακή βία, απειλή, εξύβριση κλπ..

Η ζωή μου αλλά και των παιδιών μου έχει διαταραχθεί πλήρως, τρέχω
μονίμως φοβισμενη στα αστυνομικά τμήματα για μηνυσεις, δέχομαι σοβαρές
απειλές κατά της ζωής μου και της σωματικής μου ακεραιότητας, μέσα σε
όλα του αφαιρέθηκε και η κυνηγετική καραμπίνα που κατείχε νομίμως ενώ
βρέθηκε και παράνομο όπλο.

Ακόμη και πολύ πρόσφατα με σταμάτησε στο δρόμο όταν με είδε και δέχθηκα
ξανά απειλές για την ζωή μου.

Τόσο ανεξέλεγκτος, απρόβλεπτος και θρασύς είναι, εύλογα δε και
δικαιολογημένα φοβάμαι για την σωματική μου ακεραιότητα εάν δεν ληφθούν
τα κατάλληλα μέτρα από την Πολιτεία αλλά και για την σωματική
ακεραιότητα των παιδιων μας καθότι στην περίπτωσή του απουσιάζει η
στοιχειώδης κοινή λογική με αποτέλεσμα να είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ και για
εμένα και για τα παιδιά.

Δυστυχώς, παρά την σοβαρότητα και την κρισιμότητα των πιο πάνω
περιστατικών που αποδεικνύουν τον βίαιο και επιθετικό χαρακτήρα του αλλά
και τον σοβαρό κίνδυνο που διατρέχει η ζωή μου, από το σύνολο των 24
μηνύσεων που έχω υποβάλλει εδώ και τρία χρόνια δεν έχω καταφέρει να
δικάσω καμία! Πλην ενός αυτοφώρου αδικήματος όπου του επιβλήθηκε ποινή
φυλάκισης με αναστολη, δυστυχώς όμως δεν συνετίστηκε καθόλου και
εξαιτίας της ατιμωρησίας συνεχίζει την παραβατική του συμπεριφορά,
συνεχίζει απτόητος τις απειλές του, με κίνδυνο δυστυχώς να καταστώ με
μαθηματική ακρίβεια το επόμενο θύμα γυναικοκτονίας.

Δυστυχώς το νομικο πλαίσιο του δίνει το δικαίωμα της αναβολής χωρίς
μάλιστα να εξετάζει και τις βεβαιώσεις τις ιατρικές που προσκομίζει,
άρρωστος για το δικαστήριο,τελείως καλά ξαφνικά μετέπειτα η και την
ίδια ημέρα που εθεάθη να κυκλοφορεί ανενόχλητος, ενω πολύ σύντομα έμαθα
ότι λόγω <πινακιου> δεν μπορείς να εκδικασεις μήνυση έστω και αν
προέρχεται από τρίτη αναβολή, εγω φυσικά παρίσταμαι με τα του δικηγόρου
μου και έχοντας πληρώσει και τα ανάλογα έξοδα, αυτός απών από τον
καναπέ του σπιτιού του και ανεξοδα καθότι ο δικηγόρος του τον έχει
ενημερώσει ότι με αριθμό 39 και 37 στην κατάταξη πινακιου φυσικά και δεν
γίνεται δικη……ο δε προσδιορισμός της δικασιμου έτσι γιατί πλέον και
το ίδιο το σύστημα σε εμπαιζει είναι για ενάμιση χρόνο μετά, εάν φυσικά
θα ζεις, για να καταφέρεις να έρθεις στο δικαστήριο.

Και φυσικά και στο επόμενο δικαστήριο έχει το δικαίωμα της αναβολής, από
το 2020 λοιπόν φτάνουμε στο 2024! και με αναβολή στο 2025 εάν είμαι
τυχερή η και στο 2026 εάν είμαι άτυχη, για υποθεση ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣζ
ΒΙΑΣ, οταν στα υπόλοιπα πολιτισμένα κράτη υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας
έχει εκδικαστεί το πολύ σε δύο μήνες και φυσικά μέχρι την δικη κρίνεται
προφυλακιστεος και κρατείται.

Και ενώ όλη η Ελλάδα συνταράσσεται από τις απανωτές γυναικοκτονιες
και ενώ όλοι μιλάνε για την ενδοοικογενειακή βία και έχουνε μάλιστα
δοθεί εντολές και στα σχολεία και ενώ ακούμε πόσο αυστηρό είναι το
νομικό πλαίσιο για τετοια αδικήματα εμένα απλώς μου έρχεται να γελάσω η
να κλάψω, δεν ξέρω τι από τα δύο πραγματικά, και απλώς αναλογίζομσι σε
ποια χώρα πολιτισμένη αυτός ο άνθρωπος θα κυκλοφορούσε ακόμη ελεύθερος
και θα λεγότανε πατέρας ……

Περιγραφή φωτογραφίας για άτομα με οπτική αναπηρία: Τρεις γυναίκες κρατούν ένα πανό, μροστά σε δικαστήριο, που γράφει: Ανήλικες και ενήλικες καταγγέλλουν τη βία. Η Δικαιοσύνη ακούει;