Με θλίψη για την Κατερίνα

Σήμερα κηδεύτηκε η Κατερίνα, μια από τις οροθετικές γυναίκες που διαπομπεύτηκαν και φυλακίστηκαν για ένα χρόνο το 2012. Εν μέσω θρήνου και κοπετού οι γονείς και η ευρύτερη οικογένεια αποχαιρέτισαν την βασανισμένη αλλά πολύ δυνατή αυτή νέα γυναίκα, που είχε καταφέρει να απεξαρτηθεί, να φροντίζει με επιμέλεια την υγεία της ενώ παράλληλα είχε ενταχθεί σε δράσεις για την υποστήριξη των φορέων του AIDS. Όμως, κουράστηκε, όπως έγραφε στο σημείωμα που άφησε πριν πάρει συνειδητά μια τελευταία θανατηφορα δόση.

Μέλη της Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στις Διωκόμενες Οροθετικές συνόδευσαν μαζί με οικογένεια και φιλικό περιβάλλον την Κατερίνα, βάζοντας συμβολικά μια αφίσα για την κινητοποίηση της 6/6/2012 πάνω από το φέρετρό της, για να δείξουμε ότι υπήρχε μέρος της κοινωνίας, έστω και μικρό, που κατάγγειλε τις βάρβαρες και γυναικοφάγες πρακτικές του τότε υπουργού Υγείας Λοβέρδου και τότε υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Χρυσοχοίδη.

Η μητέρα της νεκρής καθώς και πολλοί από τους παρευρισκόμενους και παρευρισκόμενες, εξέφραζαν μέσα στο πένθος τους την βαθιά γνώση για την βαρβαρότητα που είχε γίνει στην Κατερίνα και τους σκοπούς αυτής της βαρβαρότητας εκ μέρους των εμπνευστών της.

Μετά το γεύμα, την αποχαιρέτισαν με το αγαπημένο της τραγούδι, που αποδείχθηκε και προφητικό για το τέλος της, σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και μουσική Μίμη Πλέσσα:

Βρέχει φωτιά στη στράτα μου

φωτιά που μ’ έχει κάψει

για τα φτωχά τα νιάτα μου

κανένας δε θα κλάψει

Η ζωή, η ζωή εδώ τελειώνει

σβήνει το καντήλι μου

κι η ψυχή, η ψυχή σαν χελιδόνι

φεύγει απ’ τα χείλη μου

Κύμα πικρό στην πλώρη μου

και τα πανιά σκισμένα

ούτε αδελφός αγόρι μου

δε νοιάστηκε για σένα

Η ζωή, η ζωή εδώ τελειώνει

σβήνει το καντήλι μου

κι η ψυχή, η ψυχή σαν χελιδόνι

φεύγει απ’ τα χείλη μου

 

► Η Πρωτοβουλία ζητάει την κατάργηση της διάταξης 39Α, που είναι το νομικό πλαίσιο για τη δίωξη των οροθετικών ατόμων. Μέλη της τόνιζαν αυτές τις μέρες σε διάφορες συνεντεύξεις ότι τρεις ημέρες πριν την Παγκόσμια Ημέρα για την καταπολέμηση του AIDS υπήρξε ο τραγικός θάνατος της Κατερίνας, και ότι τα αιτήματα για υποδομές αρωγής προς τα θύματα του ιού και της νόσου δεν έχουν προχωρήσει καθόλου, παρά την αύξηση του πληθυσμού τους, η οποία συνδέεται με την έλλειψη ενημέρωσης και πρόληψης, όσο και με την έλλειψη αρωγής. Τόνιζαν επίσης τον βάρβαρο και επιβοηθητικό ρόλο της πλειοψηφίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στην διαπόμπευση και τον εξοστρακισμό του γυναικείου πληθυσμού που επλήγη τότε, και τη συνενοχή τους στο κυνήγι μαγισσών των Λοβέρδου-Χρυσοχοίδη για την «υγειονομική βόμβα» που υποτίθεται ότι καταπολεμούσαν με τις ακραίες αυτές επιθετικές ενέργειες.

Σίσσυ Βωβού

Ακόμα, βλέπε, άκου:

Συνέντευξη της Χρύσας Μπότση, στο ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο» 

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές γυναίκες 

 Άρθρο του Χαράλαμπου Παυλόπουλου

* Η αρχική φωτογραφία είναι δημιουργία της ACT UP-Δράσε, στην οποία δραστηριοποιείτο τον τελευταίο καιρό
η Κατερίνα