Η έκτρωση είναι παράνομη στις ΗΠΑ. Το ίδιο και η αποβολή –όχι επίσημα ίσως, αλλά χάρη σε μια περίπτωση στην Ιντιάνα σχεδόν είναι. Τη Δευτέρα, η Purvi Patel, μια 33χρονη γυναίκα που δηλώνει ότι απέβαλε, καταδικάστηκε σε 20ετή κάθειρξη για παραμέληση ανηλίκου και για εμβρυοκτονία. Είναι η πρώτη γυναίκα στις ΗΠΑ που καταδικάζεται για αυτό το έγκλημα. Τον Ιούλιο του 2013, η Patel πήγε στα επείγοντα με ακατάσχετη αιμορραγία. Παραδέχτηκε ότι απέβαλε ένα έμβρυο και το πέταξε σε κάδο σκουπιδιών. (Η Patel ζούσε με συντηρητικούς γονείς που αντιτίθενται στις προγαμιαίες σχέσεις). Αφού η αστυνομία έλεγξε το κινητό της, βρήκε μηνύματα που έδειχναν να έχει αγοράσει φάρμακα που χρησιμοποιούνται για εκτρώσεις, μέσω διαδικτύου.
Παρά το γεγονός ότι δε βρέθηκαν ίχνη αυτών των ουσιών στο αίμα της με τις εξετάσεις που της έγιναν στο νοσοκομείο, η εισαγγελία υποστήριξε ότι είχε κάνει χρήση των φαρμάκων που αναφέρονταν στα μηνύματα, τα οποία προκάλεσαν αποβολή στην 23η εβδομάδα κύησης. Και με μια ερμηνεία των νόμων τόσο διαστρεβλωμένη που ξεπερνά κάθε φαντασία, η Patel κατηγορήθηκε όχι μόνο για ανθρωποκτονία εμβρύου, αλλά και για παραμέληση ανηλίκου. Όπως υποστήριξε και ο Guardian πριν ένα χρόνο, αυτές οι κατηγορίες είναι σαφέστατα αντικρουόμενες: παραμέληση ανηλίκου σημαίνει ότι παραμελήθηκε η εποπτεία ενός ζωντανού παιδιού, ενώ εμβρυοκτονία σημαίνει ότι το μωρό γεννήθηκε νεκρό.
Όμως η λογική δεν έχει βρεθεί ποτέ στη βάση των δρακόντειων νόμων και πολιτικών με στόχο τις εγκύους: η βάση τους είναι ο έλεγχος. Όπως δήλωσε πέρυσι η Lynn Paltrow, η πρόεδρος των Συνηγόρων Εγκύων Γυναικών, σχετικά με τη νομοθεσία για τη χρήση ουσιών και φαρμάκων από έγκυες, τέτοιου είδους ποινικές διώξεις «έχουν στόχο να καταστήσουν τις έγκυες γυναίκες –από τη στιγμή που γονιμοποιείται ένα ωάριο- αντικείμενα κρατικής επιτήρησης, ελέγχου και τιμωρίας».
Και όπως άλλοι νόμοι που στρέφονται ενάντια στις εγκύους, ο νόμος περί εμβρυοκτονίας της Ιντιάνα δε σκόπευε (τουλάχιστον όχι επίσημα) να βλάψει τις γυναίκες: υποτίθεται ότι σχεδιάστηκε για τα χτυπήσει όσους παρείχαν παράνομες υπηρεσίες έκτρωσης. Όμως παρά την εμμονή ότι οι γυναίκες είναι «θύματα» αυτών των κυκλωμάτων, η ιστορία της εφαρμογής παρόμοιων νόμων έχει δείξει σε τι βαθμό οι γυναίκες –και μάλιστα οι έγχρωμες- βάλλονται άμεσα από τις πολιτικές «προστασίας του εμβρύου».
Αφού ψηφίστηκε ένα νόμος περί εμβρυοκτονίας στο Τέξας το 2003 για παράδειγμα, μία εισαγγελέας βρήκε την ευκαιρία να στείλει επιστολή σε όλους τους γιατρούς της περιοχής δικαιοδοσίας της που τους ενημέρωνε ότι ήταν υποχρεωμένοι πλέον να καταγγέλλουν τις έγκυες γυναίκες που κάνουν χρήση ναρκωτικών. Οι γιατροί συμμορφώθηκαν και πάνω από 50 γυναίκες καταγγέλθηκαν και αντιμετώπισαν ποινικές διώξεις.
Ίσως να μη μάθουμε ποτέ τι συνέβη στ’αλήθεια στην περίπτωση της Patel. Έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι απέβαλε, και αν αυτό ισχύει, τότε το κράτος φυλάκισε μια γυναίκα επειδή δεν είχε υγιή εγκυμοσύνη. Αλλά ακόμα και αν η Patel έκανε χρήση σκευασμάτων για να διακόψει την εγκυμοσύνη της, θέλουμε πραγματικά να φυλακίζουμε γυναίκες για δεκαετίες επειδή έκαναν έκτρωση; Έστω και παράνομη;
Όταν μια γυναίκα είναι απελπισμένη να διακόψει μια εγκυμοσύνη, θα το κάνει. Η αντίδραση δεν πρέπει να είναι η τιμωρία αλλά η υποστήριξη. Οι γυναίκες χρειάζονται καλύτερη πρόσβαση στην εκπαίδευση, φθηνή αντισύλληψη και έκτρωση χωρίς ταλαιπωρία και καθυστέρηση.
Η υπόθεση της Patel ανοίγει το δρόμο για να καταδικαστεί κάθε γυναίκα που έχει εκφράσει τις αμφιβολίες της για την εγκυμοσύνη της, αν αποβάλλει ή γεννήσει νεκρό βρέφος. Πρόκειται για μια εφιαλτική σκέψη, που αφορά όμως πραγματικές γυναίκες: το κίνημα κατά της επιλογής φυλακίζει γυναίκες για τις επιπλοκές στην εγκυμοσύνη τους. Ποιος τολμάει τώρα να πει ότι η νόμιμη έκτρωση είναι δεδομένη; Να το πει και στην Purvi Patel.
μετάφραση: Ματίνα Καραγιαννίδου-Σταμπουλή