Φροντίστριες όλου του κόσμου ενωθείτε

SELMA JAMES 17 Νοεμβρίου 2015 http://www.globalwomenstrike.net/content/carers-world-unite

Το ακόλουθο άρθρο της Selma James, συντονίστριας της Παγκόσμιας Απεργίας Γυναικών, γράφτηκε αμέσως μετά το πολύ επιτυχημένο διεθνές συνέδριο γυναικών που έλαβε χώρα στο Λονδίνο το Σαββατοκύριακο 14-15 Νοεμβρίου 2015. Ο τίτλος του συνεδρίου ήταν «Φροντίδα, Επιβίωση & Δικαιοσύνη εναντίον της Τυραννίας της Αγοράς» και αποτελούνταν από 4 ενότητες:

  1. Αναπαραγωγή του ανθρώπινου γένους – αξία στις μητέρες και όλους τους φροντιστές/φροντίστριες

Μίλησαν εκπρόσωποι από τις οργανώσεις Global Women’s Strike (Ηνωμένο Βασίλειο και Η.Π.Α.), Women of Colour στην Global Women’s Strike (Η.Π.Α.), Single Mothers’ Self-Defence, Nawa Chhattisgarh Mahila Samiti (Ινδία), Mothers At Home Matter, Δίκτυο αντρών Payday (Η.Π.Α.), Bakers Food and Allied Workers Union, MiRA Resource Centre for Black, Immigrant and Refugee Women (Νορβηγία), καθώς και μια ανάπηρη μητέρα και μία μητέρα που αποχωρίστηκε από το παιδί της.

  1. Φροντίδα σε καθεστώς λιτότητας, κλιματικής αλλαγής, κατοχής και πολέμου

Μίλησαν εκπρόσωποι από τις οργανώσεις Black Women’s Rape Action Project, SOPUDEP school (Αϊτή), Save Lewisham Hospital Campaign, WinVisible (γυναίκες με ορατές και αόρατες αναπηρίες), Yarl’s Wood IRC whistleblower, The Nanas Against Fracking), Empower (Ταϋλάνδη), το Μωβ (Ελλάδα), Welfare Warriors (Η.Π.Α.), constituency office of Shadow Chancellor John McDonnell, Global Women’s Strike (Ιρλανδία), καθώς και μια ακτιβίστρια από την Γάζα (Παλαιστίνη).

Εκ μέρους του ΜΩΒ η Αλεξία Τσούνη μίλησε για τον αγώνα και τα αιτήματα των γυναικών στην Ελλάδα την εποχή της κρίσης και την έμπρακτη αλληλεγγύη και φροντίδα για τις πιο ευάλωτες ομάδες πληθυσμού.

  1. Δουλειά των γυναικών για τη δικαιοσύνη ενάντια στο σεξισμό, το ρατσισμό και όλες τις διακρίσεις

Μίλησαν εκπρόσωποι από τις οργανώσεις Legal Action for Women, Justice for Sheku Bayoh Campaign, LA No More Jails (Η.Π.Α.), US Palestinian Community Network (Η.Π.Α.), All African Women’s Group, Dallas 6 Support Campaign, New Zealand Prostitutes Collective (Νέα Ζηλανδία), Black Lives Matter Toronto (Καναδάς), Women and Trans Prisoners Defence Committee, Women Against Rape, Queer Strike (Η.Π.Α. – Ηνωμένο Βασίλειο), WoC (Η.Π.Α.), καθώς και μια ακτιβίστρια της Campaign Against Benefit Sanctions, και η αδερφή του Sean Rigg που σκοτώθηκε από την αστυνομία.

  1. Αξιοπρεπής μισθός διαβίωσης για την φροντίδα και αγώνας για ισότητα στις αμοιβές

Μίλησαν εκπρόσωποι από τις οργανώσεις Global Women’s Strike (Ηνωμένο Βασίλειο), Domestic Workers Union Federación de Trabajadoras y Trabajadores del Hogar (Περού), Scottish Kinship Care Alliance (Σκωτία), US PROStitutes Collective (Η.Π.Α.), National University of Ireland-Galway (Ιρλανδία), Payday men’s network (Η.Π.Α.), War on Want, WoC (Η.Π.Α.), καθώς και μια μητέρα με την κόρη της.

Φροντίστριες όλου του κόσμου ενωθείτε

Οι γυναίκες που προσφέρουν φροντίδα, στο εξής φροντίστριες, εξακολουθούν να αγωνίζονται για το δικαίωμα να μην υφίστανται αποδυνάμωση, υπερεργασία, απομόνωση, ή εκμετάλλευση στην εργασία τους.

Οι γυναίκες αντιμετωπίζουμε ένα δίλημμα. Αν προσφέρουμε φροντίδα, οι άνδρες δεν γίνονται συν-φροντιστές, αλλά καταναλωτές της φροντίδας που παρέχουμε. Και αν αρνηθούμε να φροντίσουμε, εκείνοι που χρειάζονται φροντίδα υποφέρουν από παραμέληση και ακόμα χειρότερα.

Αυτό το Σαββατοκύριακο το διεθνές συνέδριο γυναικών της Παγκόσμιας Απεργίας Γυναικών στο Λονδίνο έκανε ορατό ένα αυξανόμενο κίνημα γυναικών, αυτών που κάνουν το μεγαλύτερο μέρος αυτής της αναπαραγωγικής εργασίας φροντίδας.

Οι γυναίκες πραγματοποιούν τα δύο τρίτα της εργασίας στον κόσμο, με το μεγαλύτερο μέρος της να είναι άμισθη. Οι εμπειρίες που μοιράστηκαν μαζί μας άτομα από πολλά μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των Καναδά, Ελλάδας, Αϊτής, Ινδίας, Ιρλανδίας, Παλαιστίνης, Περού, Ρουμανίας, Νέας Ζηλανδίας, Νορβηγίας, Ταϊλάνδης και ΗΠΑ, περιελάμβαναν τους τρόπους που αγωνίζονται για το δικαίωμα να είναι φροντίστριες, αλλά την ίδια στιγμή να μην υφίστανται αποδυνάμωση, υπερεργασία, απομόνωση, εκμετάλλευση ή και εξευτελισμό επειδή πραγματοποιούν αυτή την εργασία. Κεντρικό μας αίτημα είναι ένας αξιοπρεπής μισθός διαβίωσης για όλους τους εργαζόμενους, συμπεριλαμβανομένων των μητέρων και των άλλων φροντιστών/φροντιστριών.

Οι Μαρξιστές μπορεί να έχουν ενσωματώσει στην σκέψη τους μερικά από τα ζητήματα της μη αμειβόμενης εργασίας αναπαραγωγής που γίνεται σχεδόν πάντα από τις γυναίκες, αλλά συχνά δεν έχουν κατανοήσει όλες τις συνέπειες, και δεν μπορούν να εκτιμήσουν τον αγώνα για την εργασία αυτή με έναν πολιτικό, αντι-καπιταλιστικό τρόπο.

Στην πραγματικότητα, ο αγώνας των γυναικών – ως μητέρες, νοσοκόμες και άλλες εργαζόμενες στον τομέα της φροντίδας – βασίζεται στην αμφισβήτηση της αγοράς, που δεν φροντίζει. Αγωνιζόμαστε ενάντια στο φετιχισμό της αγοράς τον οποίον οι κυβερνήσεις μας ζητούν να προσκυνήσουμε: την ιδέα ότι η αγορά που δεν σχετίζεται με τη φροντίδα είναι κεντρικής σημασίας για την επιβίωση. Αυτό είναι το ακριβώς αντίθετο από την αλήθεια.

Ο Μαρξ δεν ξέχασε την κρίσιμη διαδικασία: την παραγωγή της εργατικής δύναμης. Στον πρώτο τόμο του “Κεφαλαίου” περιέγραψε «την παραγωγή και αναπαραγωγή αυτού του τόσο απαραίτητου στον καπιταλιστή μέσου παραγωγής: τον ίδιο τον εργάτη». Αλλά δεν ήξερε στα πρώτα χρόνια της ιστορίας του βιομηχανικού καπιταλισμού, ότι ο καπιταλισμός δεν θα είναι πάντοτε σε θέση να έχει ως δεδομένη την αναπαραγωγή της εργασιακής δύναμης.

Ένας λόγος που δεν είδε αυτή την αναπαραγωγική εργασία ως τμήμα του αγώνα, ήταν ότι τόσο λίγη από αυτή εργασία γινόταν όταν όλη η οικογένεια ήταν στο εργοστάσιο δουλεύοντας 12 ή 14 ώρες την ημέρα από νεαρή ηλικία. Γι ‘αυτό το προσδόκιμο ζωής της εργατικής τάξης ήταν τόσο τραγικά χαμηλό τον 19ο αιώνα στην Αγγλία. Εκείνη την εποχή, δεν υπήρχε ακόμη ένα ισχυρό κίνημα γυναικών, το οποίο θα μπορούσε, για παράδειγμα, να οργανώσει μια Απεργία Γέννησης, όπως συνέβη στις αρχές του 20ου αιώνα.

Η αφάνεια της φροντίδας των γυναικών κρύβει τον αντίκτυπο που έχει σε ολόκληρη την κοινωνία η άποψη πως όταν οι γυναίκες οδηγούνται να εργαστούν έξω, και να γεμίζουν τα ράφια σε ένα σούπερ μάρκετ, αυτο είναι εργασία, ενώ ότι εκείνες που φροντίζουν για το νεογέννητο είναι (σύμφωνα με τον Τόνι Μπλερ) «άνεργες».

Αλλά γιατί θα πρέπει η αμειβόμενη εργασία για το κεφάλαιο να είναι η προτεραιότητα για την καθεμιά μας, ειδικά για όσους και όσες από εμάς είμαστε ενάντια στον καπιταλισμό;

Αυτή είναι η στιγμή, όπου εκατομμύρια γυναικών στις βιομηχανικές χώρες έχουν εξαντληθεί από τις διπλοβάρδιες και πολλά περισσότερα εκατομμύρια αγρότισσες επιβίωσης δυσκολεύονται ακόμα περισσότερο με την κλιματική αλλαγή να θρέψουν τις οικογένειές τους, που η αμοιβή για την εργασία φροντίδας μπορεί να μπει στην ημερήσια διάταξη.

Η εργασία που κάνουμε για τη δικαιοσύνη είναι μια ακόμη πιο κρυφή προέκταση της εργασίας φροντίδας. «Μητέρες, κόρες, αδελφές, σύζυγοι αγωνιζόμαστε για τις ζωές των αγαπημένων μας» λέει το σύνθημα, που κρατάμε στα πανό στις διαμαρτυρίες ενάντια στους θανάτους κατά τον εγκλεισμό, τους ελέγχους με έρευνες, την κράτηση και απέλαση μεταναστών και προσφύγων. Οι γυναίκες παντού δουλεύουν για τη δικαιοσύνη ενάντια σε κάθε διάκριση και σε καταστάσεις κατοχής και πολέμου.

Δεν μπορούμε να αποφύγουμε την αντιμετώπιση της αυξανόμενης διαίρεσης στο φεμινισμό. Το 13% των γυναικών για τις οποίες το κίνημα είναι κατά κύριο λόγο μια σκάλα σταδιοδρομίας για την φιλοδοξία τους, έχουν ορίσει τον αντι-σεξισμό ως αγώνα τους για να ανελιχθούν στην ταξική ιεραρχία.

Και όταν ανελίσσονται, λίγα ή τίποτα αλλάζουν για όσες από εμάς έχουμε μείνει στο κάτω μέρος. Στο συνέδριο μας ακούσαμε για νέα σημαντική έρευνα σχετικά με τις «χρυσές φούστες», στα επαγγέλματα, τα διοικητικά συμβούλια και την κυβέρνηση. Όπως και με κάθε κίνημα, μερικοί από τους τομείς, για την απελευθέρωση των οποίων δημιουργείται το κίνημα, ανεβαίνουν.

Πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι τα διοικητικά συμβούλια στις κορυφαίες FTSE εταιρείες έχουν 26% γυναίκες. Μια πρόσφατη έκθεση πιέζει για 30% στα επόμενα 10 χρόνια. Αυτή είναι απελευθέρωση για τις λίγες και σεξισμός (και ρατσισμός) για τις πολλές.

Φροντίστριες όλου του κόσμου ενωθείτε, δεν έχετε τίποτα να χάσετε. Έχετε να κερδίσετε έναν αξιοπρεπή μισθό διαβίωσης και έναν κόσμο φροντίδας.

Παρουσίαση και μετάφραση: Αλεξία Τσούνη