Αθώες άλλες τρεις διαπομπευμένες οροθετικές γυναίκες

Γράφει η Σίσσυ Βωβού

Σήμερα είδαμε δικαστήριο. Με γρήγορη και ουσιαστική διαδικασία αθωώθηκαν οι τρεις κατηγορούμενες (που δυστυχώς απουσίαζαν).  Οι γυναίκες αυτές ήταν μέρος του συνόλου που είχαν διαπομπευθεί και φυλακιστεί το 2012.

Σύνολο πλέον είναι 11 οι γυναίκες που υπέστησαν αυτή τη βαρβαρότητα και έχουν αθωωθεί, ενώ άλλες δίκες αναμένονται σύντομα και μια, με 11 κατηγορούμενες, είναι σε εξέλιξη και έχει επόμενη (ευελπιστούμε τελευταία) δικάσιμο στις 16 Δεκεμβρίου.

Μάρτυρας κατηγορίας μια αστυνομικός, που δεν είπε τίποτε συγκεκριμένο που να ενοχοποιεί τις γυναίκες, ενώ είπε ότι είχε βάρδιες στα στέκια αυτά και γνωρίζει το πρόβλημα.

Μάρτυρες υπεράσπισης ο κ. Μαζαράκης από τη Θετική Φωνή, που ανέφερε για την παράνομη λήψη αίματος και την παράνομη χωρίς συγκατάθεση και συναίνεση των θυμάτων εξέταση για τον αν είναι φορείς του HIV.
Δεύτερη μάρτυρας η Βαγγελία Σουμέλη από την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές, που είπε ότι αυτές οι γυναίκες ήταν τοξικοεξαρτημένες και αυτό ήταν που τις χαρακτήριζε, και δεν υπάρχει καμιά απόδειξη ότι εκδίδονταν. Τρίτη μάρτυρας η Μαρία Μουδάτσου από την PRAKSIS, οργάνωση που ασχολείται με την ασθένεια και τόνισε ότι οι γυναίκες ήταν φανερό από την όψη τους ότι ήταν τοξικοεξαρτημένες και όχι εκδιδόμενες.

Ο εισαγγελέας κ. Παναγόπουλος Ιωάννης ξεκίνησε με μια πολιτικής απόχρωσης ανάλυση-περιγραφή των γεγονότων την περίοδο της σύλληψης των γυναικών, συνέχισε με το γεγονός ότι δεν υπήρξαν στοιχεία ότι εκδίδονταν, αλλά μόνο ότι ήταν τοξικοεξαρτώμενες χρήστριες. Είπε ότι η αστυνομία είχε πει ότι τις είχε δει πριν καιρό να εκδίδονται για τη δόση τους, και ανέφερε ότι η κατηγορία μετατράπηκε από βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη σε απόπειρα βαριάς σωματικής βλάβης. Από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ότι οι κατηγορούμενες συμβούλευαν τους πελάτες για τη μη χρήση προφυλακτικού. Το παρουσιαστικό τους έδινε την εντύπωση γυναίκας τοξικοεξαρτημένης, και οι πολίτες έπρεπε να είναι υποψιασμένοι. Οι πολίτες, είπε, ίσως έχουν και αυτοί ευθύνη γιατί εκμεταλλεύονταν την κατάστασή τους για να τις εκμεταλλευτούν σεξουαλικά στην κατάσταση που βρίσκονταν. Η μεταχείριση των συγκεκριμένων γυναικών, είπε, υπερβαίνει τα όρια της αναλογικότητας για την προστασία της δημόσιας υγείας, και η κατηγορία έχει αοριστία. Επίσης είπε το κορυφαίο, ότι η προσέγγιση των γυναικών από πολίτες στην κατάσταση που βρίσκονταν είναι ακατάλληλη, και υπάρχουν ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες γι’ αυτούς. Συνέχισε με το μη σύνομο της Ιατρικής εξέτασης σύμφωνα με τον ενδεδειγμένο τρόπο για το hiv τεστ (δεν υπηρξε επαρκής χρόνος για ενημέρωση δεν υπηρξε έντυπο συναίνεσης. Δεν υπήρξε τρόπος διασύνδεσης με κλινική κλπ.) με σαφή υπαινιγμό για τις αποφάσεις της ηγεσίας του τότε ΚΕΕΛΠΝΟ των γιατρών, των ψυχολόγων που έδρασαν τοτε. Ήταν κάθετος στον άδικο τρόπο προβολής των φωτογραφιών και των στοιχείων των γυναικών αυτών.

Από την Ομάδα Αλληλεγγύης Δικηγόρων σε πρόσφυγες και μετανάστες/μετανάστριες, η Χαρά Παπαγεωργίου ανέφερε ότι οι δύο δεν γνώριζαν ότι ήταν οροθετικές και είπε ότι συντάσσεται με τον εισαγγελέα.

Ο Κώστας Φαρμακίδης είπε ότι οι αστυνομικοί δεν θυμούνται όταν πάνε στα δικαστήρια. Τόνισε την παρανομία στη λήψη του αίματος. Ανέφερε ότι τότε εξετάστηκαν 100 γυναίκες σε 5 ημέρες, και αργότερα με τον Ξένιο Δία εξετάστηκαν 2.100 άτομα. Ήταν παταγώδης η αποτυχία της διαπόμπευσης, κανένας δεν πήγε να καταθέσει.

Για την τρίτη κατηγορούμενη μίλησε η δικηγόρος της, ανέφερε ότι έπαιρνε ναρκωτικά από τα 13 χρόνια της. Γνώριζε τον ιό και έπαιρνε αγωγή από το 2010. Δεν αποδείχθηκε για καμία ότι εκδιδόταν. Και ότι, κανένας δεν παρουσιάστηκε να αναφερθεί ότι νόσησε.

Στο σημείο εκείνο εκδόθηκε η αθωωτική απόφαση, αφού όλη η έδρα ήταν σύμφωνη με την εισήγηση του εισαγγελέα. Πρόεδρος η Σκάρπου Μαρία, μέλη η Παπαγιάννη Βασιλική και Βαρβαρέσου Μαγδαληνή.

Τέλος υποβλήθηκε το αίτημα να διαταχθεί να κατεβούν οι φωτογραφίες των γυναικών από το διαδίκτυο, γιατί ναι μεν η αστυνομία τις έχει κατεβάσει από τον δικό της ιστότοπο, όμως βρίσκονται παντού. Ο εισαγγελέας δέχθηκε το αίτημα και ανέφερε ότι κακώς δεν υπήρχε συγκεκριμένος χρόνος που θα μπορούσε να είναι ανηρτημένες οι φωτογραφίες, πράγμα που τώρα έχει νομοθετικά ρυθμιστεί. Η έδρα αποφάσισε σύμφωνα με την εισαγγελική πρόταση.

Τέλος να ξαναεκφράσουμε την ικανοποίησή μας για την θετική εξέλιξη και αυτής της δίκης, να παραδεχθούμε ότι η Δικαιοσύνη μπορεί να κάνει το σωστό μερικές φορές, αλλά δεν ξεχνούμε ότι η βλάβη σ’ αυτές τις γυναίκες είναι διαχρονική, λόγω της διαπόμπευσης. Ευελπιστούμε ότι το αθωωτικό αποτέλεσμα αυτής της δίκης θα αποτελέσει πρόκριμα και για την δίκη των 11 που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Κάποια από τα στοιχεία αυτού του ρεπορτάζ τα πήρα από ανάρτηση του Κωνσταντή Καμπουράκη στο Διακδίκτυο – Σ.Β.