Χάριετ Μπίτσερ Στόου 14/6/1811 – 1/7/1896

 

Επιμελείται η Βέρα Σιατερλή

 

Η Χάριετ Μπίτσερ Στόου (Harriet Beecher Stowe) ήταν Αμερικανίδα συγγραφέας και υπέρμαχος της κατάργησης της δουλείας.

Η Στόου, έβδομη κόρη Λάιμαν Μπίτσερ, ανατράφηκε με τα εννέα αδέλφια της, σε μια ατμόσφαιρα μεγάλης θρησκευτικότητας. Η Χάριετ γεννήθηκε και έζησε(14 Ιουνίου 18111 Ιουλίου 1896)  σ’ ένα περιβάλλον ανθρώπων πνευματικών και διανοούμενων. Ο πατέρας της, ήταν λειτουργός της Ανεξάρτητης Εκκλησίας των Καλβινιστών του Λίτσφιλντ, στην πολιτεία Κονέκτικατ, όπου και γεννήθηκε η Χάριετ το 1811. Η αδελφή της, Αικατερίνη, δασκάλα. Η κοινότητα όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια, ήταν από τις πιο πολιτισμένες και μορφωμένες της περιοχής της Νέας Αγγλίας. Παρά τις οικογενειακές δεσμεύσεις, η Χάριετ, στην οποία η ιδιαίτετη πατρίδα της, Νέα Αγγλία ασκούσε μια βαθειά γοητεία, αρχίζει να γράφει.

Μέσα σ’ αυτόν το περιβάλλον, το συγγραφικό ταλέντο της νεαρής Χάριετ άρχισε ν’ ανθίζει νωρίς με τη δημοσίευση περιγραφών και διηγημάτων σε σχολικά έντυπα.

Σε ηλικία 22 ετών άρχισε να την απασχολεί το πρόβλημα της ανθρώπινης δουλείας. Ο πατέρας της είχε εκλεγεί πρόεδρος του νεοϊδρυμένου Θεολογικού Φροντιστηρίου Λέιν του Σινσινάτι στο Οχάιο και η οικογένειά του τον συνόδευσε εκεί. Πάλι η Χάριετ έλαβε ενεργό μέρος στη φιλολογική και σχολική ζωή, δημοσιεύοντας τα χειρόγραφά της σε εφημερίδες του τόπου και συγγράφοντας μια σχολική γεωγραφία.

Το Οχάιο ήταν ελεύθερη πολιτεία, αλλά μόνο ένας ποταμός τη χώριζε από άλλες κοινότητες, όπου επικρατούσε ο θεσμός της δουλείας. Η Χάριετ πολλές φορές είδε σκλάβους να αγωνίζονται να περάσουν τον ποταμό λαχταρώντας την ελευθερία. Η αγωνία των βασανισμένων αυτών ανθρώπων τη συγκινούσε βαθιά. Άρχισε να παίρνει μέρος σε διαμάχες για την πολιτική, οικονομική και ηθική ανάγκη να απελευθερωθούν οι Μαύροι.

Εν τω μεταξύ το 1836 είχε παντρευτεί έναν συνάδελφο του πατέρα της καθηγητή του Θεολογικού  Φροντιστηρίου, τον Κάλβιν Έλις Στόου. Το 1852 ο άντρας της διορίστηκε καθηγητής στο Μπόουντιν του Μπράνσγουϊκ της πολιτείας Μέιν. Εκεί, αν και κάπως μακριά από τις σπαρακτικές σκηνές των δούλων, χρησιμοποίησε τη μνήμη της και τη φαντασία της σ’ όλη τους την έκταση και έγραψε το μνημειώδες έργο “Η Καλύβα του Μπαρμπα-Θωμά“. Το βιβλίο έγινε ανάρπαστο και μεταφράστηκε σε 23 γλώσσες. Άνθρωποι που συμπαθούσαν τους δούλους αλλά έμεναν αδρανείς, αισθάνθηκαν την ανάγκη να ενεργήσουν για την απελευθέρωσή τους. Ο “Μπαρμπα-Θωμάς” είχε χρησιμεύσει ως ισχυρό κίνητρο.

Η οικογένεια Στόου γνώρισε μεγάλη φήμη, χωρίς όμως η Χάριετ να κολακευθεί υπερβολικά από αυτό. Ζούσε ήσυχα με τον άντρα της και με τον γιο της, Φρειδερίκο, συνεχίζοντας το γράψιμο. Το 1856 έβγαλε ένα νέο της βιβλίο, με τίτλο “Ντρεντ: Μία Ιστορία του Μεγάλου Θλιβερού Βάλτου”, όπου ζωγράφιζε έντονα τον ξεπεσμό μιας κοινωνίας που ανεχόταν τον θεσμό της δουλείας.

Μεταξύ άλλων, η Χάριετ Μπίτσερ Στόου έγραψε άρθρα στο περιοδικό της εποχής “Μηνιαία Ατλαντίς”, τον “Ανεξάρτητο” της Νέας Υόρκης και στα περιοδικά της Χριστιανικής Ενώσεως, που όλα τα εξέδωσε σε διάφορες εποχές ο αδελφός της Χένρι Γουόρντ Μπίτσερ.

Όταν ξέσπασε ο Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος, ο γιος της Φρειδερίκος κατετάγη στον Στρατό της Ενώσεως. Αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του λοχαγού, αλλά η υγεία του είχε κλονιστεί και η μητέρα του αγόρασε ένα κτήμα στη Φλόριντα, ελπίζοντας ότι το κλίμα εκεί θα ωφελούσε την υγεία του. Εκεί πέρασαν πολλούς χειμώνες. Τελικά η Χάριετ Μπίτσερ Στόου απεβίωσε την 1η Ιουλίου 1896 στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ.

Πηγή: el.wikipedia.org και it.wikipedia.org