Θεατρική ομάδα «Ανδρομέδα»

Συζητήσαμε με τις νέες γυναίκες της ομάδας “Ανδρομέδα” μετά την παράσταση του έργου τους “Γυναίκες από χώμα”, που παίζεται αυτό τον καιρό στο θέατρο Vault, και το οποίο κάποιες φίλες από το Μωβ παρακολουθήσαμε στις 13/10. (Παρουσίαση της παράστασης στη στήλη των εκδηλώσεων του Μωβ). Τους ζητήσαμε να παρουσιάσουν την ομάδα τους, και το κείμενο που μας έστειλαν δημοσιεύουμε σήμερα. Ευελπιστούμε να συναντηθούμε πολλές φορές, σε εκδηλώσεις που αφορούν τα γυναικεία δικαιώματα. Οι φωτογραφίες είναι από την παράσταση. Σ.Β.

Ανδρομέδα

Η θεατρική ομάδα «Ανδρομέδα» δημιουργήθηκε από τέσσερις γυναίκες.
Tα τελευταία τέσσερα χρόνια μοιράστηκαν –και μοιράζονται- τη ζωή τους σε καθημερινή βάση, οπότε οι σχέσεις τους, μοιραία, δοκιμάστηκαν –και δοκιμάζονται- μέσα από τις δυσκολίες που φέρνει η καθημερινή συνάφεια και τριβή. Πέρα του συναισθηματικού τους δεσίματος, ο ποιοτικός χρόνος που αφιέρωσε η μία στην άλλη, δυνάμωσε την εμπιστοσύνη μεταξύ τους. Μέσα στα χρόνια, λοιπόν, ηθελημένα κι αθέλητα, φτιάχτηκε μια κοινή πορεία, συσσωρεύτηκαν κοινές ανησυχίες, δημιουργήθηκε μια κοινή αισθητική.

Κάθε μέρα συμβαίνουν χίλια πράγματα στον κόσμο. Από τη μια η πληροφόρηση είναι άμεση, έντονη, κυριαρχική, θα έλεγε κανείς. Απ’ την άλλη οι ρυθμοί της ζωής είναι τόσο γρήγοροι, και οι βιοποριστικές ανάγκες τόσο επιτακτικές, που δεν προλαβαίνει κάποιος να αντιδράσει στο ερέθισμα όποιας πληροφορίας.

Εμείς, λοιπόν, η «Ανδρομέδα», αποφασίσαμε μέσω της τέχνης, μέσω αυτού που σπουδάσαμε και μας ένωσε, να προσέχουμε και να εμμένουμε στο ερέθισμα μιας πληροφορίας. Ζητούμενό μας να καταπιανόμαστε με κοινωνικοπολιτικά θέματα της εποχής μας. Ιστορίες, γεγονότα, μαρτυρίες. Μας απασχολεί η όλο και εντονότερη παρουσία του φασισμού, η εξάπλωση του ρατσισμού, η φυλετική ανισότητα, ο σεξισμός, η οποιαδήποτε μορφή καταπίεσης της διαφορετικότητας, η ελεύθερη έκφραση της ατομικότητας, δηλαδή το προφανές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο σύνολό τους. Αποφασίσαμε, λοιπόν, μέσω έρευνας, ζωντανής επικοινωνίας και συλλογικής εργασίας, η τέχνη μας να αποτελεί μέσο διαμαρτυρίας κι αφορμή για κοινωνική δράση.

Έχει έρθει ο καιρός, ίσως και να έχει παρέλθει, που θα πρέπει να γίνουμε όλοι πιο αυστηροί απέναντι σε συμπεριφορές που σχετίζονται με την παρενόχληση, τη βία ή την ανισότητα, μέχρι κάποια στιγμή να δημιουργηθεί ένα ισότιμο περιβάλλον χωρίς να γίνονται διακρίσεις με βάση την ταυτότητα των ανθρώπων.

Μας ενδιαφέρει οι άνθρωποι που θα δουν τις δράσεις μας, ερχόμενοι σε επαφή μαζί μας, να προβληματιστούν και να κινητοποιηθούν.

Οι περισσότεροι, στον «ελεύθερο πολιτισμένο κόσμο μας», πιστεύουν ότι η τάξη των πραγμάτων είναι φυσική, αναγκαία, και δεν πρέπει να υποστεί καμία αλλαγή. Θεωρούν ότι τα πράγματα καλώς ήταν έτσι, έτσι πρέπει να είναι, και έτσι να παραμείνουν. Αυτό μπορεί να είναι είτε πεποίθηση, είτε άγνοια. Συχνά είναι και τα δύο.

Κατά τη διαδικασία εύρεσης της ταυτότητας της ομάδας μας, ανατρέξαμε στην ελληνική μυθολογία. Σύμφωνα με το μύθο η Ανδρομέδα, κόρη της Κασσιόπης και του Κηφέα, ένα όμορφο κορίτσι, αλυσοδέθηκε στην ακτή για να σωθεί η πόλη της, επειδή η μητέρα της ισχυρίστηκε ότι ήταν πιο όμορφη από τις Νηρηίδες. Ο ισχυρισμός αυτός θύμωσε τον Ποσειδώνα, ο οποίος για να την εκδικηθεί, προκάλεσε καταιγίδα στην Αιθιοπία και επιπλέον έστειλε ένα θαλάσσιο τέρας, το Κήτος που κατασπάραζε ανθρώπους και ζώα. Σύμφωνα με το χρησμό του μαντείου του Άμμωνα, για να σωθεί η χώρα έπρεπε η Ανδρομέδα να θυσιαστεί στο τέρας. Έτσι την εγκατέλειψαν σ΄ ένα βράχο της ακτής, δεμένη, στο έλεος του Κήτους και την έσωσε ο Περσέας.

Σύμφωνα με το μύθο και στην ουράνια χαρτογράφηση ο αστερισμός της Ανδρομέδας φέρεται «δεδεμένη», το περίζωμα της οποίας παριστούν άλλοι αστέρες, όπως, επίσης, εκ του παραπάνω δε συσχετισμού του μύθου και οι Άραβες αποκαλούσαν τον αστερισμό της και ως «Ελ-Μαρά» ή «Ελ-Μουσαλσελά» που σημαίνει «Αλυσόδετη γυνή».

Έτσι «γεννήθηκε» η θεατρική ομάδα «Ανδρομέδα». Μέσα από τις δράσεις μας σαν ομάδα θέλουμε να μιλήσουμε για όλες εκείνες τις φορές που ένας άνθρωπος ή μια ομάδα, «θυσιάστηκαν» στο βωμό της «ευημερίας» μιας κοινωνίας.

Θεατρική Ομάδα Ανδρομέδα

Φανή Γρύλλη
Ντίνα Κούκου
Σοφία Ρούβα
Αναστασία Τσούτση

Οι “Γυναίκες από Χώμα” συζητούν με το κοινό.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ

Τις δυο τελευταίες Παρασκευές του Οκτωβρίου, 19 και 26, μετά το τέλος της παράστασης θα πραγματοποιηθούν ανοιχτές συζητήσεις με το κοινό, διάρκειας μιας ώρας.

Στις 19 Οκτωβρίου θα συμμετάσχουν οι : Κατερίνα Μάτσα, ψυχίατρος και διευθύντρια του 18 ΑΝΩ, Ελένη Σπαθανά, δικηγόρος υπεράσπισης των γυναικών από την Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα των Προσφύγων και των Μεταναστών, Χρύσα Μπότση, γιατρός και μέλος της Πρωτοβουλίας αλληλεγγύης για τις διωκόμενες οροθετικές. Τη συζήτηση θα συντονίζει ο δημοσιογράφος Γιώργος Γιουκάκης.
Στις 26 Οκτωβρίου θα συμμετάσχουν οι: Χαρά Παπαγεωργίου, δικηγόρος υπεράσπισης των γυναικών από την Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα των Προσφύγων και των Μεταναστών, Χρύσα Μπότση, γιατρός και μέλος της Πρωτοβουλίας αλληλεγγύης για τις διωκόμενες οροθετικές και Κατερίνα Μάτσα, ψυχίατρος και διευθύντρια του 18 ΑΝΩ. Τη συζήτηση θα συντονίζει η δημοσιογράφος Μαρία Λούκα.